با مرور روند مداخلات آمریکا در کشورهای جهان طی بازه زمانی یک قرن گذشته که مقارن با ریاست جمهوری 16 نفر از دو حزب دموکرات و جمهوریخواه نیز می‌باشد، به بررسی چگونگی این مداخلات و تبعات آن در عرصه بین المللی بپردازد.
در این راستا 4 دوره زمانی را مدنظر قرار می گیرد.
دوره اول: از ابتدای قرن بیستم تا پایان جنگ جهانی اول (مداخله در امریکای مرکزی و جنوبی)
1901 تا 1909 Theodore Roosevelt (تئودور روزولت)از حزب جمهوریخواه
- در 12 فوریه 1901 روزولت طرح Platt Amendment را پایه ریزی کرد. این طرح به امریکا اجازه می داد نه تنها سیاست های داخلی، بلکه سیاست خارجی و تمام قرارداد های بین المللی کوبا را دیکته کند. طبق این طرح امریکا اجازه یافت که گوانتانامو بی Guantanamo Bay)) را از کوبا به مبلغ 4000 دلار در ماه اجاره نماید و در آنجا پایگاه نظامی ایجاد کند و تاکنون هم امریکا نیروی نظامی خود را در این کشور حفظ کرده است.
- در سال 1903 نیروی دریایی امریکا در زمان انقلاب هندوراس وارد آن کشور شد.
- در سال 1904 ارتش امریکا با عنوان حمایت ازمنافع امریکا وارد جمهوری دومینیکن شد.
در سال 1904 ، بعد از موفقیت در کوبا، روزولت سیاست خارجی خود را بر پایه دکترین مونرو نهاد. بر اساس این دکترین امریکا می‌بایست "پلیس بین المللی" در امریکای مرکزی باشد. (کشورهای امریکای مرکزی به Banana Republic معروف هستند)
- در سال 1907 ارتش امریکا وارد نیکاراگوئه شد تا "Dollar Diplomacy" را در آن کشور ایجاد کند. در همین سال امریکا در خلال جنگ هندوراس با نیکاراگوئه، دوباره وارد هندوراس شد.
1909تا 1913 William H. Taft (ویلیام هووارد تافت) از حزب جمهوریخواه
ویلیام تفت سیاست های خارجی روزولت را دنبال کرد و مجموعه ای از جنگ ها و دخالت های نظامی در کشور های امریکای مرکزی را تدارک دید که به "Banana Wars" شهرت یافت.
- در سال 1910 نیروی دریایی امریکا برای بار دوم نیکاراگوئه را اشغال کرد.
- در سال 1912، آمریکا خانواده سوموزا را در نیکاراگوئه به قدرت رساند که تا سال 1979 با سرکوب و اختناق حکومت کرد. این سیاست را روسای جمهور دیگر، چه از حزب دمکرات و چه از حزب جمهوریخواه، دنبال کردند. بطور مثال می توان از دخالت های نظامی امریکا در هائیتی 1915، جمهوری دومینیکن در سال 1916 و پاناما در سال 1918 نام برد.
- در سال 1911 و در خلال جنگ داخلی هندوراس، بار دیگر امریکا ارتش خود را به آن کشور فرستاد تا از منافع خود در آن کشور حفاظت کند.
- بین سال های 1912 تا 1933 ارتش امریکا، نیکاراگوئه را در اشغال خود داشت و در جنگ داخلی 20 ساله آن کشور، در پشتیبانی از سوموزا، شرکت داشت.
1913 تا 1921 Woodrow Wilson(توماس وودرو ویلسون) از حزب دموکرات
- « پس از پایان جنگ جهانی اول، ویلسون در اعلامیه ای 14 ماده ای، با عنوان (حق تعیین سرنوشت خود، توسط ملت ها) برای تجزیه امپراتوری ها، مخصوصا امپراتوری اتریش ـ مجارستان تلاش کرد. (به گفته معاون ویلسون، وی اعتقاد راسخی به حق تعیین سرنوشت برای ملت ها نداشت و این اقدام در جهت تضعیف قدرت امپراتوری ها در برابر قدرت امریکا بود.)
در مجموع در دوره یاد شده، امریکا با این دخالت ها در واقع دو هدف اصلی را دنبال می کرد:
اول: اعمال نفوذ سیاسی و اقتصادی در کشور های امریکای مرکزی و جنوبی با حمایت از رژیم های وابسته به آنها و یا کنترل مستقیم توسط افراد دست نشانده خود.
دوم: از آنجائی که امریکا فرصت ها را در جهت به مستعمره گرفتن کشورهای جهان سوم شرق و آفریقا از دست داده بود، همزمان با تلاش برای تجزیه و تضعیف امپراتوری های اروپایی درپی ایجاد امپراتوری خود در قسمت غربی کره زمین بود.
- در سال 1915، ایالات متحده به دخالت نظامی در هائیتی پرداخت.
- در آوریل 1916 پیاده نظام نیروی دریایی آمریکا قیام مردم "دومنیکن" را که در دریای کارائیب واقع شده سرکوب کرده و پس از تصرف کامل این کشور در ابتدای می سال فوق به مدت 8 سال این کشور را به اشغال خود در می‌آورند.
- ویلسون عامل دخالت امریکا در جنگ جهانی اول بود و در 7 دسامبر 1917 نیروهای امریکایی بطور محدود با امپراتوری اتریش ـ مجارستان وارد جنگ شدند.
- در سال 1918، امریکا قسمت‌هایی از پاناما راتصرف کرد.
