نام كشور: فيليپين

پایتخت: مانیل

نوع حکومت: جمهوری

زبان رسمی:   فیلیپینی (تاگالوگ، اینکائو) و انگلیسی(زبانِ دوم)

مساحت:۳۰۰٬۰۰۰کیلومترمربع

جمعیت: حدود100 میلیون نفر

واحد پول: پزو (PHP)

بزرگترین شهر: کوئزون

موقعیت جغرافیائی:

فیلیپین در جنوب شرق آسیا و در غرب اقیانوس آرام و بین دریای جنوبی چین و دریای فیلیپین و در شرق کشور ویتنام، قرارگرفته‌ و  از قرنِ ۱۷ تا ۲۰ مستعمره اسپانیا بود. حاکمیت اسپانیا بر فیلیپین  موجب شد تا ۹۰٪ مردم این کشور مسیحی و کاتولیک شوند و با مهاجرت گروه‌های مختلف مردم اسپانیائی زبان از اروپا و آمریکای جنوبی، فرهنگ این کشور شباهت زیادی با کشورهای آمريكاي لاتین پیدا مند و زبان‌های محلی آنان نیز تحت تأثیر زبان اسپانیایی قرار گيرد..

این کشور از ناحیه شمال با تایوان، از جنوب با اندونزی از جنوب غربی با مالزی، تایلند و سنگاپور همسایه است.

كشور فیلیپین ازتعداد  زیادی  جزيره با وسعت ۳۰۰ هزار کیلومتر مربع  تشكيل شده و بیش از نیمی از خاک آن را جنگل فرا گرفته‌است. این جزایر که تعداد آنها به ۷۱۰۷ جزيره می‌رسد عموماً در سه گروه بزرگ طبقه‌بندی می‌شوندكه عبارتند از: لوزون، میندانائو، و ویسایا.

دو جزیره لوزون و میندانائو مجموعاً ۶۶٪ کل مساحت فیلیپین را شامل می‌شوند. از ۷۱۰۷ جزیره فیلیپین فقط ۱۰۰ جزیره آن مسکونی مي باشد

بزرگترین رودهای این کشور شامل کاگایان و پاکساهان در جزیره‌ لوزون و رودهای پالانگی و آگوسان در جزیره میندانائو جریان دارد. مرتفع‌ترین قله آن کوه آپو به ارتفاع ۲۹۴۵ متر است.

آب و هوای آن  گرم و با رطوبت زیاد است و در طول سال همواره با طوفان و باران‌های موسمی روبرو ست لذاً ۴۰٪ این جزایر را جنگل‌های سرسبز استوایی فرا گرفته‌است. دمای هوا بین ۲۰ تا ۴۰ درجه متغیر است و رطوبت نیز از ۳۶٪ تا ۹۰٪ می‌رسد. وقوع زمین‌لرزه در این جزایر پدیده‌ای معمولی به شمار می‌آید.

كوه آيو بلندترين كوه فيليپين

تاریخ:

فیلیپین در سال‌های پیش از میلاد یکی از مراکز بازرگانی در منطقه جنوب شرقی آسیا بود. نخستین اروپاییانی که به این جزایر آمدند، همراهان فردیناند ماژلان کاشف معروف بودند که در سال ۱۵۲۱م به همراه او این جزیره را کشف کرده و پای به این سرزمین نهادند. فیلیپین از سال ۱۵۲۱ تا ۱۸۹۸ مستعمره کشور اسپانیا بود و نام این کشور نیز از نام پادشاه اسپانیا فیلیپ دوم گرفته شده‌است. نام اصلی فیلیپین ابتدا las islas filipinas بوده به معنی «جزایر فیلیپ».

در نيمه اول قرن بيستم و در خلال  جنگ بین آمریکا و اسپانیا، مدتي  مستعمره آمریکا گشت و سپس در جنگ جهانی دوم به تصرف ژاپن درآمد و در سال ۱۹۴۶ در حالی که مانیل ویرانه‌ای بیش نبود، به استقلال رسيد و در 12 ماه ژوئن، حکومت جمهوری در این کشور بوجود آمد. حضور پرقدرت آمریکا تاثیری عمیق بر جامعه فیلیپین نهاده‌است به طوری که این جامعه هم اکنون تلفیقی از فرهنگ آسیایی و کاتولیک اسپانیایی و سرمایه‌داری آمریکایی است.

تركيب جمعيتي و اوضاع اجتماعي:

۹۰٪ مردم فیلیپین مسیحی ( ۸۱٪ کاتولیک و ۹٪ پروتستان) هستند و ۱۰٪ باقيمانده [1] عمدتاً مسلمان و اکثراً در جزیره میندانائو در جنوب ساکن هستند. ۲۹٪ درصد از نژاد مردم فیلیپین را فیلیپینی و ۲۳٪ را سبوئانو و ۱۰٪ را ایلکانو تشکیل می‌دهند و بقیه از سایر اقوام هستند. مردم در فیلیپین به زبان تاگالوگ صحبت می‌کنند و این در حالی است که زبان انگلیسی و اسپانیایی نیز بسیار رایج است و نزدیک به نصف جمعيت این کشور به زبان انگلیسی تسلط دارند، با این حال بیش از ۱۰۰۰ لهجه در فیلیپین موجود است. طبق آمار سال ۱۹۸۰ میزان با سوادی در میان مردم این کشور ۸۹/۷٪ بوده‌است.

تقسيمات كشوري:

فیلیپین دارای ۱۷ ناحیه، ۸۱ استان و نزدیک به ۱۵۰۰ منطقه مستقل شهری (شهرستان) است. ایالتهای فیلیپین عبارتند از:

۱- آبرا، ۲- آگوسان دل نورته، ۳- آگوسان دل سور، ۴- آکلان،  ۵- آلبای،  ۶- آنجلس،  ۷- آنتیک،  ۸- آرورا

۹- داپیتان، ۱۰- ایریگا، ۱۱- لانائو دل نورته،  ۱۲- لایونیون، ۱۳- مانیل، ۱۴- پالاوان، ۱۵-کوئه زون،  ۱۶- سان پابلو، ۱۷ لانائو دل سور، ۱۸- تاکلوبان، ۱۹- تانگوب، ۲۰- زامبوآنگا،

مانیل(پایتخت) در طی سال‌های گذشته پیشرفت زیادی داشته‌است. این شهر بيش از  ۱۰ میلیون نفر جمعیت دارد و یکی از ارزانترین شهرهای دنیاست. از لحاظ موقعیت جغرافیایی این شهر در دهانه رود بزرگ پاسیگ قرار دارد که در شرق آن خلیج مانیل و در غرب آن ناحیه لوزون قرار گرفته‌است. رودخانه پاسیگ از میان مانیل عبور می‌کند و تقریباً تمام شهر به آن دسترسی دارد.

اوضاع سیاسي:

طبق قانون اساسی،  نظام سیاسی این کشور جمهوری مي باشد. رئیس جمهور، رئيس قوه مجريه است و بر اساس رای مردم برای یک دوره شش ساله انتخاب می‌شود. و انتخاب وزرا ( 19 وزارتخانه) را بر عهده دارد.

قوه مقننه شامل مجلس سنا و مجلس نمايندگان است. مجلس سنا 24 نماينده دارد كه همچون رئيس جمهور براي يك دوره 6 ساله انتخاب مي شوند. مجلس نمایندگان نيز شامل دویست نماینده انتخابی و پنج نماینده انتصابی ( توسط رئيس جمهور) است که از بین گروه‌های اقلیت انتخاب میشوند. محدود شدن دوره ریاست جمهوری ( 6 سال) ا مانع  از ظهور دیکتاتور هاي همچون  'فردیناند مارکوس' خواهد شد.

بنیگنو آکینو در سال ۲۰۱۰ با شعار ریشه‌کن کردن فساد توانست رئیس جمهور این کشور شود. بنیگنو آکینو فرزند 'کرازون آکینو' است که از سال ۱۹۸۶ تا ۱۹۹۲ رئیس جمهور فیلیپین بود. کرازون آکینو نخستین رییس جمهوری زن در تاریخ قاره آسیا و کشور فیلیپین بود. کرازون آکینو شهرت خود را از همسرش سناتور 'بنینو آکینو' به دست آورد. بنیگنوآکینو از سناتورهای مخالف فردیناند مارکوس بود که در سال ۱۹۸۳ به قصد شرکت در انتخابات به فیلیپین بازگشت اما در فرودگاه مانیل توسط ماموران مارکوس کشته شد.

احزاب و گروهها:

احزاب عمده سیاسی در فیلیپین عبارتند از:

۱- حزب آزادیخواه (لیبرال) 2- حزب دمکراتیک فیلیپین (نهضت نیروی خلق)، ۳- حزب کارگر ۴- اتحاد برای دمکراسی.

گروه ابوسياف:

اين تشكيلات، از جمله گروههاي اسلام گرای تندرو است که بر بخشی از جزایر میندانائو و مجمع الجزایر سولو خودمختاری دارند و  مهمترین تهدید علیه حکومت این کشور هستند. ناحیه خودمختار مسلمان نشین میندانائو با مساحت ۱۳/۱۲۲ کیلومتر مربع به مرکزیت کوتاباتو  در اختیار جهادگرایان مسلمان قرار دارد.

گروه ابوسیاف در سال‌های دهه 90 با باج‌گیری از طریق گروگان گرفتن گردشگران خارجی شهرت یافت. این گروه وابسته به القاعده است، و در سال ۲۰۰۴ میلادی مسئولیت بمب گذاری در یک کشتی را که در جریان آن بیش از ۱۰۰ تن کشته شدند، به عهده گرفت. این گروه فیلیپینی نیز با آدم‌ربایی در این کشور و ایالت صباح مالزی اقدام به رعب و وحشت و باج گیری می‌کند.

اوضاع اقتصادي:

تقریباً نیمی از نیروی کار موجود در فیلیپین در بخش کشاورزی مشغول هستند و محصول عمده این بخش برنج می‌باشد. الوار و چوب نیز از دیگر محصولات كشاورزي است که مشکلاتی را  در بخش جنگلداری به وجود آورده است. از صنایع بزرگ دیگر می‌توان به صنعت نساجی، مواد غذایی، دارو سازی، تاسیسات برق و صنایع دستی اشاره کرد. بخش گردشگری هم نقش مهمی در رونق اقتصاد فیلیپین دارد.

با وجود وسعت کم، تعداد ذخاير معدني  این کشور بسیار قابل ملاحظه‌است. منابع کانی‌ فلزی سرشاری در این کشور وجود دارد، به طوری که رتبه دوم  جهان  را در ذخاير اثبات شده  طلا و رتبه سوم را در ذخاير مس به خود اختصاص داده است. به لحاظ معادن غیر فلزی همچون سنگ مرمر و سنگ آهک نيز در وضعیت خوبی قرار دارد.

اقتصاد فیلیپین در رتبه 48  رده بندی جهانی قرار دارد.  حجم در امد ناخالص ملی ان در سال 2009 میلادی به 161 میلیارد دلار رسيد

صادرات اين کشور  شامل تجهیزات الکترونیکی، تجهیزات حمل و نقل، لباس،  مس، روغن، نارگیل و میوه است كه به كشورهاي چین، امریکا،سنگاپور،هنگ کنگ، عربستان ،کره جنوبی،تایلند و مالزی صادر مي كند. اخیرا بخش گردشگری نیز رونق یافته است

اسلام در فیلیپین:

هر چند در امارهای رسمی تعداد جمعیت مسلمانان از 10% تجاوز نمی کند، ولی آمار واقعي خيلي بيش از اينهاست و حكايت از 25درصد كل جمعيت فيليپين را شامل مي شود كه نوعاً در جزايز میندا نایو/سولا و بالاوان سکونت دارند.

اسلام اواخر قرن ششم هجری توسط تجار عرب و ایران وارد جنوب آن کشور شد و اواخر قرن نهم برخی از سادات حسنی وارد اين سرزمين شدند.

با ورود اشغالگران اسپانیایی به جزایر جنوب فیلیپین، درگیریهای سختی بین مسلمانان جنوب فیلیپین و نیروهای ماژلان اسپانیایی در گرفت و در نتیجه اسپانیها به عقب رانده شدند و ناگریز گردیدند که به جزایر شمال فیلیپین رفته و انجا را اشغال كننند. آنان در طول 4 قرن حضور در شمال فیلیپین، از اسلام زدایی در جنوب فیلیپین ناکام ماندند.

علیرغم استقلال فیلیپین از اسپانیا و امریکا،  آزار و اذيت  گروههاي  مسیحی نسبت به مسلمانان ادامه  یافت و تا سال 1962 بیش ازيكصد هزار تن از  مسلمانان قتل عام شده  و میلیون ها تن از آنان  اواره گردیده و  زمینهای آنان  غصب شده اند.

حدود 124 انجمن و مراكز اسلامي در فيليپين  وجود دارد كه مهمترين آنها عبارتنداز:

انجمن مسلمانان فیلیپین (در پایتخت)، انجمن کامل الاسلام ، انجمن کنگره اسلامی، انجمن اقامت الاسلام در انجمن النهضته اسلامیه، انجمن نور الاسلام، انجمن (جمعیت) اسلامی در شهر کوتا واتو، انجمن مسلمانان سولو (در شهر سولو)  مرکز مطالعات اسلامی کوتاواتو، مرکز تبلیغات اسلامی (در شهر مداوی).

 در سال 854 میلادی سال شروع احداث مساجد در فیلیپین بشمار می رود.  نخستین مسجد بنام مسجد توجا ایچ در سولو احداث گردید.در حال حاضر بیش از 2500 مسجد در فیلیپین وجود دارد.

 روابط ایران و فیلیپین:

در سال 1340 روابط سیاسی بین دو کشور برقرار شد.سفر رئیس جمهور وقت فیلیپین به ایران و سفر رئیس جمهور وقت کشورمان در سال 1373 به آن کشور نقطه عطفی در روابط دوجانبه به شمار می رود.از سال 1373 تا کنون سفرهاي متعددي در سطوح مختلف  بین دو کشور تبادل شده است. روابط دو کشور در بعد    بین المللی نیز مطلوب بوده و دو کشور از نامزدهای یکدیگر در اجلاسهای بین المللی  حمایت می نمایند.

حجم کل روابط تجاری دو کشور در سال 2012، 680 میلیون دلار بوده است.  واردات از فیلیپین 42 میلیون دلار و صادرات به آن کشور 638 میلیون دلار برآورد شده است.

در حال حاضر روابط جمهوری اسلامی ایران و فیلیپين را می توان دوستانه و بدون چالش ارزیابی نمود. هر چند از تحرک لازم برخوردار نیست.

 حدود ۳۰۰۰ نفر ایرانی در فیلیپین زندگی می‌کنند. علت اصلی مهاجرت ايرانيان به این کشور، تحصیل بوده و حدود ۲۰۰۰ نفر دانشجوی ایرانی در این کشور مشغول تحصیل می‌باشند که اکثراً در رشته دندان پزشکی تحصیل می‌کنند. ۳۵٪ از دانشجویان دختر هستند.  حدود ۵۰۰ نفر نیز دارای همسر فیلیپینی  مي باشند. همچنين ايرانيان مقيم فيليپين دو تيم فوتبال و فوتسال به نامهاي پاسارگاد و پاس دارند كه تيم پاسارگاد در فدراسيون فوتبال فيليپين ثبت شده و در مسابقات رسمي فوتبال و فوتسال شركت مي كنند. اين تيم در اولين دوره ليگ حرفه اي فيليپين در سال 2008 به مقام سوم دست يافت.

[1] - آمار واقعي مسلمانان فيليپين جمعيتي بيش از 15 ميليون نفر است.