جغرافیای طبیعی:

  سنگاپور در منطقه جنوب شرق آسیا در تنگه  مالاکا بین اقیانوس هند و آرام واقع شده و کوچکترین کشور مستقل آسیاست و از یک جزیره اصلی و 60 جزیره کوچک تشکیل شده است. از شمال به تنگه جوهور در مالزی و از جنوب به جزیره باتام در اندونزی و از مشرق به آب های خلیج سیام و از مغرب به تنگه ی مالاکا محدود و توسط 2 تنگه از نواحی اطراف خود جدا شده است. تنگه مالاکا این کشور را از مالزی و تنگه سنگاپور و ماین آن را از اندونزی جدا کرده است. ارتباط سنگاپور و مالزی از طریق یک گذرگاه زمینی به طول 1056 متر میسر است.

مساحت کل سنگاپور 5/647 کیلومتر مربع است که 6/321 کیلومترمربع از آن را مناطق مسکونی و 8/10 کیلومترمربع را مناطق کشاورزی و 6/28 کیلومترمربع را جنگل و 5/15 کیلومترمربع را مناطق باتلاقی و آبگیری و 271کیلومترمربع را فضاهای باز و تاسیسات نظامی تشکیل داده است.

بزرگترین جزایر سنگاپور، پائولو تک اونگ با4/24 کیلومتر مربع،  پاولو اویین با 2/10 کیلومتر مربع و سن توسا با 5/3 کیلومتر مربع مساحت، هستند.

به طور کلی سنگاپور از لحاظ جغرافیایی به سه منطقه اصلی تقسیم می شود:

1-    مرکز کشور که ناحیه ای کوهستانی با ذخایر سرشار طبیعی مخصوصا گرانیت.

2-    ناحیه شرقی که پوشیده از شن های روان و سنگریزه است.

3-    ناحیه جنوب غرب با سنگ های رسی و سیاه که خود باعث ایجاد دره و فرورفتگی ها شده است.

 

جغرافیای انسانی:

 جمعیت اين کشور 5184000 نفر است. تا پایان قرن 19، چینی ها 3 تا 4 درصد جمعیت این کشور را تشکیل    می دادند. به علاوه عده قابل توجهی از سوماترایی ها- جاوه ای ها، هندو ها، عرب ها، یهودی ها و اروپایی های مهاجر نیز در این کشور به رسمیت شناخته شده بودند. زبان رسمی این کشور چینی- ملایو- تامیلی و انگلیسی است.

سیاست این کشور به این گونه است که زبان واحدی را به عنوان زبان رسمی معرفی نکرده است. تابلو های راهنمای خیابان ها به چندین زبان نوشته شده اند تا برای ملیت های مختلف قابل استفاده باشد. چند زبانی و چند نژادی برای این کشور اهمیت زیادی دارد.

نوع حکومت جمهوری است و به علت وجود قومیت ها و فرهنگ های متفاوت، ادیان مختلفی در سنگاپور وجود دارند، از جمله مسیحیت، بودائیسم ،اسلام، دائوئیسم و هندوئیسم.

دولت ادیان مختلف را در فعالیت های خود آزاد قرار داده تا ضمن رعایت حقوق سایر مذاهب به طور آزادانه به انجام امور مذهبی خود بپردازند. ملیت های مختلف در کمال آرامش و به دور از تشنج با یکدیگر هم زیستی مسالمت آمیز دارند وليكن بحران ها و چالش هاي اقتصادي موجود در دنيا بر روي آنان نيز تاثيرات مخرب خود را گذاشته است .

 

نمايي از پايتخت

ساختار سیاسی:

بدنبال خاتمه جنگ جهانی دوم و پایان اشغال سنگاپور توسط ژاپن، کمیسیون رندل در سال 1953 توسط انگلیس تشکیل شد تا راه را برای دولت خود گردان آماده کند. کمیسیون مزبور رای داد که باید یک مجلس قانونگذاری در سنگاپور ایجاد گردد و هیات وزیران اداره امور را به دست گیرند. در سال 1955م.  نخستین مجلس سنگاپور تشکیل شد. این سال مبدأ پیدایش نظام پارلمانی در سنگاپور است. مجلس قانونگذاری پس از برگزاری اولین انتخابات چند حزبی انعقاد یافت. حزب جبهه کارگری اولین دولت را تشکیل داد و دیوید مارشال به عنوان اولین نخست وزیر سنگاپور انتخاب شد. جورج اوهلرز هم به عنوان اولین رئیس مجلس قانون گذاری منصوب شد.

بعد از مذاکرات طولانی برای تصویب اولین قانون اساسی در سال 1958، دولت خود گردان به رهبری نگارا اعلام موجودیت کرد و مجلس با 51 عضو شروع به کار نمود. در سال 1959 حزب اقدام مردم به رهبری لی‌کوایو به پیروزی دست یافت. انچیک یوسف بن اسحاق به عنوان اولین رئیس کشور منصوب شد.

در سال 1962م.  طی همه پرسی انجام شده ، مردم به ادغام در فدراسیون مالزی رأی دادند و به دنبال انعقاد موافقت نامه موسوم به مالزی (بین مالزی و انگلستان) فدراسیون مالزی موجودیت یافت. اما در سال 1965 طی اختلافات پیش آمده با کوالالامپور، سنگاپور از فدراسیون مالزی جدا شد.

در 9 اوت 1965 سنگاپور مستقل شد و با ایجاد تغییراتی در قانون اساسی، رئیس کشور حکم رئیس جمهوری یافت و مجلس قانون گذاری به پارلمان کشور تغییر نام داد. از آن تاریخ تا کنون 11 انتخابات پارلمانی برگزار شده است.

 

سیاست داخلی و خارجی:

سیاست خارجی و داخلی این کشور مبتنی بر بقای آن کشور است. هدف اصلی دولت از روابط خارجی و تصمیمات داخلی متکی بر رشد و توسعه اقتصادی، رفاه شهروندی و ایجاد بازار ازاد جهانی در این کشور است.

سنگاپور بدلیل موقعیت های خاص جغرافیایی و بندری خود متکی به مبادلات بازرگانی خارجی می باشد و از اینرو داشتن روابط حسنه با کشورهای جهان را اساس سیاست خارجی خود به نفع پیشرفت اقتصادی و رفاه مردم قرار داده است.

سنگاپور بدلیل وسعت كم و نداشتن عمق استراتزیک، شدیدا در مقابل تجاوز خارجی آسیب پذیر است و موقعیت راهبردی جزیره در منطقه به عنوان مهمترین بندر تدارکاتی، این کشور را به صورت یکی از اولین اهداف هر گونه مناقشه مسلحانه در آورده است.

سنگاپور، آمریکا را به عنوان بازوی اصلی حفظ ثبات منطقه ای به شمار مي آورد و از حضور نیروهاي نظامی آن در منطقه قویا جانبداری مي کند. از اینرو، تأسیسات و تسهیلات بندری و هوایی قابل توجهی در اختیار نیروهای آمریکایی قرار داده است. در حال حاضر سنگاپور یکی از اعضای جنبش عدم تعهد است.

سنگاپور جهت تقویت بیشتر منابع اقتصادی که از اولویت های سیاست خارجی این کشور است بیشترین توجه را به آمریکا ، اتحادیه اروپا ، ژاپن ، آسه آن ، اپک و اخیراً به چین دارد.

سنگاپور هم اکنون با 152 کشور، روابط حسنه دارد. در این کشور، 52 سفارتخانه و دو مقرّ سازمان ملل وجود دارد. در 29 کشور، سفارتخانه و در 11 کشور، دفتر حفاظت منافع دارد.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، سنگاپور روش عادي سازي را دنبال كرده و در محاصره اقتصادی علیه جمهوري اسلامي ایران شرکت ننمود. ایران، همکاری های وسیعی در زمینه برق و ایجاد تأسیسات آب شیرین با سنگاپور داشته و کشتی های ایرانی از تسهیلات بندری این کشور استفاده می کنند.

 

وضعیت مذهبی:

اسلام در سنگاپور به عنوان سومین دین رسمی بعد از تاتوئیسم و هندوئیسم معرفی شده است. این در حالی است که مسیحیت و سایر اقلیت های دینی در رده های بعد از اسلام قرار دارند. البته درصد قابل توجهی از مردم در این کشور هنوز آیین بت پرستی دارند. سازمان" دار الارقام" یکی از نهاد های اسلامی سنگاپور است که به انجام اموری با محوریت دعوت غیر مسلمانان به اسلام می پردازد.

سنگاپور به عنوان یکی از مدرنترین کشورهای آسیا، به توسعه اسلام و بهبود شرایط مسلمانان این کشور کمک کرده است و اسلام را کاملاً به رسمیت شناخته و حتی یکی از شبکه های تلویزیونی در ساعات شرعی، اذان پخش می کند.

حکومت سنگاپور، یک حکومت سکولار است و حدود 18درصد جمعیت این کشور را مسلمانان تشکیل می دهند. حدود 66 مسجد در اعیاد و مناسبتهای مختلف مثل عاشورا فعالیت های خاصی را ارائه میدهند.

دولت سنگاپور داراي دو مجمع :  1- مجمع اسلامی 2- مجمع رشد جامعه مسلمانان مي باشد که هدفشان بهبود وضعیت و گسترش اسلام در کشور است.

بطور کلی ، مسلمانان جنوب شرق آسیا در کلام اشعری و در فقه شافعی هستند.

 

جذابیت‎های رمضان :

هرساله برای گرامیداشت ماه رمضان در سنگاپور، فستيوالي بنام "هاري رايا "برگزار می‌شود. مراسم هاری رایا که در اصطلاح مردم سنگاپور به معنی جشن عید است در سال های اخیر سبب رونق بیشتر توریسم در ماه رمضان شده است که عمدتا از کشورهای مسلمان منطقه خاورمیانه و به ویژه امارات مي باشند.

این جشنواره در یکی از محلات قدیمی سنگاپوربرگزار می شود که محل سکونت جامعه مسلمانان سنگاپور از 200 سال پیش تا کنون بوده است.

علاوه بر این، در ماه مبارک رمضان در مسجدهای سنگاپور، برخی مراسم شبانه سنتی ازجمله: نماز تراویح و یا دعای قیام برگزار می شود. مراسم افطار نیز در مسجدهای مختلف از جمله مساجد قدیمی و تاریخی این جزیره برگزار   می شود، از آن جمله: در مسجد سلطان که از قدیمی ترین مساجد و در مرکز کمپونگ گلام قرار دارد،  مسلمانان شاهد برگزاری این مراسم مي باشند .

 

 

سنگاپور در یک نگاه :

موقعیت جغرافیائی:

نام رسمی: جمهوری سنگاپور

پایتخت: سنگاپور

مساحت: 4/712 کیلومتر مربع (شامل 10 کیلومتر مربع مساحت آبی)

آب و هوا: استوائی، مرطوب، بارانی،  دارای دو فصل کم و پرباران.

منابع طبیعی:  ماهی و بنادر عمیق؛ 2% زمین قابل کشت. دارای مسائل زیست محیطی از جمله آلودگی صنعتی؛ محدودیت منابع آب شرب؛  کمبود فضا برای دفع زباله؛ دود و غبار فصلی در اثر آتش سوزی جنگل های اندونزی.

مسائل اجتماعی:

جمعیت : 5184000 نفر ؛ 3789000 نفر جکعیت بومی و 1394000 نفر اتباع خارجی غیرمقیم. (2011)

ترکیب جمعیت بومی: مردان:868/1 میلیون نفر (3/49%)  و زنان (921/1 میلیون نفر (7/50%)  (2011)

ترکیب سنی جمعیت : (2011)

30-0    : 415/1 میلیون نفر (34/37%)

65-31 : 021/2 میلیون نفر (34/53%)

65 سال به بالا:    6/352 هزار نفر (31/9%)

نرخ رشد جمعیت : 11/2%  کل جمعیت؛ 45% جمعیت مقیم و 82/6% اتباع خارجی (سال 2011)

امید به زندگی: مردان 3/79 سال؛ زنان 1/84 ؛ در کل 8/81 سال (2011)

مبتلایان به ایدز:  3400 نفر (2009) ؛ مرگ ناشی از ایدز: 100 نفر در سال (2009) .

گروه های نژادی: چینی 07/74% ، ملایو 36/13% ، هندی 23/9% و سایر 34/3% (2011)

مذهب : بودایی (3/33%) ، مسیحی (3/18%) ، مسلمان (7/14%) ، تائوئیسم (9/10%) ، هندو (1/5%) ، دیگر مذاهب (17%) ، بی دین (7/.%). (2011)

زبان رسمی: چینی، ملایو، تامیل، انگلیسی،  زبان ملی: ملایو و زبان اداری انگلیسی است.

نرخ با سوادی (15 سال به بالا) (2010) : کل 5/95% (مردان 98% و زنان 93%)

نیروی کار: 136/3 میلیون نفر؛ 047/2 میلیون نفر بومی و 089/1 میلیون نفر خارجی)

حکومت : جمهوری پارلمانی (برگرفته از سیستم بریتانیا)

استقلال و روز ملی: 9 اوت 1965 از فدراسیون مالزی)

قانون اساسی: مصوب 3 ژوئن 1959، اصلاحی به سال 1965، 1970، 1984، 1988 و 1991 .

نظام حقوقی: حقوق عرفی انگلیس. سنگاپور صلاحیت  اجباری دیوان بین المللی داوری را نپذیرفته است.

حق رأی: 21 سال ؛ همگانی و اجباری.

قوه مجریه: رئیس جمهور، رئیس کشور است و نقش تشریفاتی داشته و با رأی مستقیم مردم برای شش سال انتخاب می شود. رئیس جمهور فعلی " تونی تان کنگ یام" که در انتخابات مورخ  5/6/90 ، برگزیده شد.

رئیس دولت(کابینه) : نخست وزیر رئیس دولت و بالاترین مقام اجرائی کشور است. رهبر حزب یا ائتلاف اکثریت در پارلمان (برای یک دوره 5 ساله) توسط رئیس جمهور به نخست وزیری منصوب می شود. معاونین نخست وزیر و  وزراء (14 وزیر) توسط نخست وزیر و از بین اعضای پارلمان انتخاب شده و در مقابل پارلمان پاسخگو هستند.

نخست وزیر فعلی: لی هسین لونگ از حزب حاکم "اقدام مردم PAP" از تاریخ 22/5/83 تاکنون.

قوه مقننه: تک مجلسی و دارای 87 عضو که با رأی مستقیم مردم برای مدت 5 سال برگزیده می شوند. آخرین انتخابات در 7 می 2011 برگزار شد و حزبPAP  ، اکثریت کرسی ها (82 کرسی) را بدست آورد. 10 نماینده انتصابی نیز در پارلمان حضور دارند.

قوه قضائیه: دیوانعالی، بالاترین مرجع قضائی کشور بوده و رئیس آن توسط رئیس جمهور و با مشورت نخست وزیر برگزیده می شود. در مرتبه بعد دادگاه استیناف قرار دارد و سایر قضات نیز توسط رئیس جمهور و با معرفی رئیس دیوانعالی کشور منصوب می شود.

احزاب: احزاب مهم کشور حزب "اقدام مردم PAP" به ریاست "لی هسین لونگ" از سال 1959 حزب حاکم است، حزب دموکراتیک به ریاست "چی سون یوان" حزب مردم  به ریاست "چیام سی تونگ" ، حزب کارگر به ریاست "تئوتیا خیانگ" ، حزب همبستگی ملی به ریاست گومنگ سنگ و حزب اصلاحات به ریاست "کنت جیار تنام" هستند.

تجارت خارجی: (2011)

کل تجارت خارجی: 621/774 میلیارد دلار.

عمده ترین شرکای تجاری: (به ترتیب) : مالزی، چین، آمریکا، اندونزی، هنگ کنگ، ژاپن، کره جنوبی، تایوان، هند، تایلند، استرالیا، عربستان، آلمان، امارات، فرانسه، هلند، فیلیپین، انگلیس، ویتنام و سوئیس.

صادرات: 207/409 میلیارد دلار.

صادرات از جنبه نفتی و غیرنفتی:

نفتی: 732/108 میلیارد دلار.

غیرنفتی: 475/300 میلیارد دلار.

صادرات از جنبه داخلی و صادرات مجدد:

داخلی: 666/223 میلیارد دلار.

مجدد: 541/185 میلیارد دلار.

عمده ترین محصولات صادراتی: کالاهای صنعتی، ماشین آلات و تجهیزات (از جمله الکترونیک)، مواد شیمیائی و پتروشیمی، سوختهای معدنی، منسوجات، موادغذایی، کائوچوی خام، نوشیدنی، تنباکو.

عمده ترین مقاصد صادرات: (به ترتیب): مالزی، آمریکا، چین، ژاپن، تایوان، کره جنوبی، اندونزی، عربستان، هند، امارات، تایلند، آلمان، فرانسه، هلند، فیلیپین، انگلیس، سوئیس، استرالیا، کویت و ایتالیا.

تولید برق: 48/30 میلیارد کیلو وات ساعت در سال (تماماً از طریق سوختهای فسیلی  تولید می شود.)

محصولات کشاورزی و غذایی: بسیار کم (کائوچو، نارگیل، میوه، گل، سبزیجات، مرغ، تخم مرغ، ماهی خوراکی و تزئینی)

صنایع: نرخ رشد تولیدات صنعتی 8/2% ؛ تولیدات عمده: الکترونیک، مواد شیمیائی، خدمات مالی، تجهیزات استخراج نفت، تصفیه نفت خام، پتروشیمی، فرآوری و محصولات لاستیکی، فرآوری مواد غذایی و نوشیدنی، تعمیر کشتی، تجارت و صادرات مجدد، بیوتکنولوژی .

واحد پول: دلار سنگاپور (SGD)

نرخ ارز: هر 2579/1  دلار سنگاپور معادل یک دلار آمریکا (میانگین سال 2011)

تولید ناخالص داخلی: 260 میلیارد دلار (2011)

سرانه تولید ناخالص داخلی: 12/50 هزار دلار (2011)

بدهی خارجی: ندارد.

نرخ تورم: 8/2%  (2010)

حجم ذخایر ارزی : 8/225 میلیارد دلار (2010)

حمل و نقل: راه آهن 38 کیلومتر (خط باریک به عرض یک متر) ؛ 5/146 کیلومتر خط مترو با 89 ایستگاه فعال، اتصال از طریق پل ارتباطی و راه آهن مالزی مرتبط است. حدود 3356 کیلومتر راه زمینی که 161 کیلومتر آن بزرگراه می باشد. ناوگان تجاری دریایی دارای 1422 فروند کشتی در انواع مختلف می باشد که 850 مورد آن با مالکیت خارجی است. تعداد فرودگاهها، 8 مورد می باشد که یک مورد بین المللی است. تا پایان  سال 2010 حدود 946 هزار دستگاه انواع خودرو در این کشور برآورد گردیده است که عمدتاً سواری و تاکسی می باشد.

جذب گردشگر: 6/11 میلیون نفر (2010)

بودجه:  در سال 2011 : کل بودجه 7/75 میلیارد دلار (بر اساس نرخ 2579/1 دلار سنگاپور در مقابل دلار آمریکا)؛  25/38 میلیارد دلار درآمدها و 44/37 میلیارد دلار هزینه ها.

عمده ترین منبع درآمد بودجه: انواع مالیات به میزان 48/32 میلیارد دلار .

بودجه تحقیق و توسعه:  در فاصله زمانی 2015-2011 حدود 1/16 میلیارد دلار سنگاپور.

نظامی: نیروی نظامی 54 هزار نفر در حال خدمت ؛ حدود 250 هزار نفر ذخیره که در شرایط اضطراری تا 300 هزار نفر نیز افزایش می یابد. به این تعداد باید 500 نفر افراد ذخیره نیروی دریائی و 7500  نفر افراد نیروی هوائی را اضافه کرد. بودجه بخش دفاعی در سال 2011 حدود 57/7 میلیارد دلار بود که 5/3% تولید ناخالص داخلی را شامل می گردد. خدمت سربازی برای مردان بالای 18 سال اجباری، 5/16 سال داوطلبانه و به مدت 2 سال است.

روابط خارجی: سنگاپور عضو کشورهای غیرمتعهد، سازمان ملل و اتحادیه کشورهای مشترک المنافع انگلیس است. در سازمان ملل فعال بوده و در عملیات های حفظ صلح آن شرکت می کند. از منطقه گرائی در آسیای شرقی حمایت کرده و نقش فعالی در آ. سه . آن و  اپک ایفا می کند. این کشور طرفدار حضور نظامی آمریکا در منطقه بوده و پایگاه دریائی خود را در اختیار نیروهای نظامی آمریکا قرار داده است.

 

روابط دو جانبه :

 در تاریخ مرداد 1352 روابط سیاسی دو کشور برقرار شده است. و هم اینک در سطح سفیر ادامه دارد.

سال 2010 حدود 5/2 میلیارد دلر شامل 19/2 میلیارد  دلار صادرات و حدود 358 میلیون دلار واردات کشورمان بود. عمده ترین کالاهای صادراتی کشورمان نفت خام، هیدروکربوهای گازی می باشد.