حجت الاسلام ابوالقاسم شهباز ، پیرامون یکی از مهمترین نکات در فرایند تربیت فرزندان، یعنی «اشتباهات والدین در تربیت فرزند» اظهار کرد: نخستین عامل در این بحث «نگاه استقلالی به تربیت» است، یعنی نگاه شرک‌آمیز به مسأله تربیت داشتن؛ ربّ فقط خداست و ربوبیت مختص اوست و لا موثر فی الوجود الا الله، وقتی همه آثار را به خدا منتهی می‌کنیم چگونه مستقل از او می‌شود تربیت کرد؟!.

وی ادامه داد: بحث ما این است که ندیدن دست خدا در تربیت با این تز که من با رعایت یک سری از اصول و قواعد می­توانم فرزند خوب و صالح تربیت کنم اشتباه است، واقعیت این است که الزاما نمی‌شود گفت اگر چنین و چنان کنم حتما فرزندم اینطور و آنطور می‌شود. این با نگاه توحیدی سازگار نیست.

ترساندن از غیر خدا

این کارشناس مشاوره عنوان کرد: ترساندن کودک از غیر خدا مشرک بارآوردن فرزند است، اساسا اطاعت به خاطر ترس جالب نیست و ارزش ندارد، اگر پدر از روی نفسانیت تهدید کند و فرزند از چنین پدری بترسد مشرک می‌شود.

وی افزود: یعنی پدر بگوید «باید از من اطاعت کنی، تربیت درست این است که پدر به فرزند بگوید «هر وقت دیدی اطاعت از من در راستای اطاعت خداست با اطاعتت بار من را سبک کن اما اگر دیدی از روی نفسانیت است از من اطاعت نکن» در حقیقت ترس عامل اضطراب و پدر اصلی همه اختلالات روانی است.

حجت الاسلام شهباز تصریح کرد: مشکل آنجاست که گاهی فرزند را از چیزهایی موهوم مانند لولو می‌ترسانند که بعدها می‌فهمد واقعیت ندارد، خطر این کار آن است که از این به بعد با ترسهای واقعی مانند ترس از جهنم نیز همین گونه برخورد کرده آنها را خلاف واقع خواهد دانست.  

مرید بار آوردن فرزند

وی در تشریح سومین اشتباه والدین در تربیت فرزندان گفت: مرید کردن یعنی فرزند به والدین چنان ارادت و اعتمادی پیدا کند که قدرت اندیشه و نظارت او از دست برود، این روش که در اصطلاح «هر عیب که سلطان بپسندد هنر است» روش غلطی است.

کارشناس مشاوره ادامه داد: مریدی وابستگی به بار می‌آورد و استقلال در فکر و عمل را نابود می‌کند، شاگرد نباید به گونه‌ای باشد که تا مربی حرفی زد چشم و گوش بسته قبول کند، رسول اکرم مردم را مرید خود نمی‌کرد بلکه به آنها بصیرت می‌داد: «ادعوا الی الله علی بصیرة انا و من اتبعنی»، راهنمایی در حد اعطای ملاک خوب است ولی نتیجه‌گیری باید بر عهده خود متربی باشد.

وی ابراز کرد: خطر مرید شدن کودک نسبت به والدین این است که اگر در اثر سوء عملکرد مراد، مرید او را از چشم خود انداخت، از تمام آنچه از او آموخته دست بر می‌دارد.

نادیده گرفتن اختیار فرزند

 کارشناس مشاوره خاطرنشان کرد: اجبار کردن فرزند از نظر تربیتی کلا صحیح نیست چه اجبار مستقیم باشد و چه غیر مستقیم از طریق ایجاد کردن جو و این جدی‌ترین مانع رشد و تعالی فرزند است.

وی ابراز کرد: گاهی والدین اجازه استقلال به فرزند نمی‌دهند، حتی اجازه انتخاب کفش و لباس، این کار می‌تواند لطمات جبران‌ناپذیری را به فرزند مانند خمودی فکر و اندیشه، کاهش اعتماد به نفس، کاهش احساس رضایت از زندگی، لجبازی با والدین و کاهش حرفشنوی، کاهش جربزه اقدام و عمل، افزایش احتمال آسیب‌پذیری او در روابط اجتماعی و جلوگیری از شکوفایی اندیشه و استعدادها وارد کند.

حجت الاسلام شهباز گفت: اساسا بندگی، رشد و تعالی انسان با اختیار و آزادی او معنا پیدا می‌کند و کسی حق ندارد اراده، آزادی و اختیاری را که خدا به بندگانش هدیه کرده از انسان سلب نماید.

وی تصریح کرد: والدین نمی‌توانند فرزند را به اجبار در مسیر صحیح قرار دهند، بلکه بهترین کار هدایت فکر واندیشه فرزند به سمت صلاح و مصلحت اوست.

پلیس دینداری

کارشناس مشاوره یادآور شد: از اشتباهات فاحش والدین پلیس دینداری فرزند شدن است، این مراقبت های افراطی عموما برای نماز فرزندان و حجاب دختران صورت می‌گیرد، نشانه بارز این رفتار، تذکرات پی در پی در خصوص وقت نماز یا رعایت حجاب است.

وی تاکید کرد: این شیوه علاوه بر این که توهین به درک و شعور فرزند است، بزرگترین آسیب دینداری نیز می‌باشد، با این کار دغدغه مسائل دینی از فرزند به والدین منتقل می‌شود، یعنی مثلا مادر حرص نمازی را می‌زند که مال فرزند است در حالی که خود فرزند ابدً نسبت به نماز خود حرص نمی‌زند.