بسم الله الرحمن الرحيم
با توجه به وجود دلايل قاطع و روشن مبني بر ضرورت وحدت مسلمانان در شرايط کنوني، نظر حضرتعالي در بارة استفاده از نام «امت اسلامي» براي پيروان مذاهب اسلامي مانند فرقه هاي چهارگانة اهل سنت و فرقه‌هايي همچون زيديه، ظاهريه و اباضيه و .... که به اصول دين مبين اسلام ايمان دارند، چيست؟ آيا تکفير فرقه‌هاي فوق الذکر جايز است يا خير؟ حد و مرز تکفير و معيار آن در عصر حاضر چيست؟
از خداوند سبحان براي حضرتعالي توفيق روز افزون در خدمت به اسلام و مسلمين به ويژه جهان تشيع را مسئلت داريم.
پاسخ دفتر مقام معظم رهبري:
کلية فرقه هاي اسلامي، بخشي از امت اسلامي به شمار مي روند و از همة امتيازات اسلامي بر خوردار هستند. تفرقه افکني بين مذاهب اسلامي بر خلاف آموزه هاي قرآن کريم و سنت پيامبر مکرم اسلام (صلي الله عليه و آله وسلم) است. افزون بر اين باعث تضعيف مسلمانان و دادن بهانه به دست دشمنان اسلام مي شود. از اين رو تکفير فرقه هاي اسلامي مذکور به هيچ وجه جايز نيست.
بخش استفتاءات دفتر حضرت آيت الله العظمي خامنه اي (مد ظله العالي)
بيانات مقام معظم رهبري حضرت آيه‌ا... العظمي‌خامنه‌اي در جمع مردم استان كردستان در ميدان آزادي سنندج
مورخ 22/2/1388 ه . ش
چند سال قبل از اين، در منطقه‌ي كُردي، يك عالم روشن بين در نماز جمعه سخنراني كرد. گفت: والله آن كساني كه مي‌آيند پيش شيعه، بُغض و كينه‌ي سنّي را در دل او وارد مي‌كنند و مي‌روند پيش سنّي، بُغض و كينه‌ي شيعه را در دل او وارد مي‌كنند؛ اينها نه شيعه هستند، نه‌سنّي؛ نه شيعه را دوست دارند، نه سنّي را دوست دارند؛ با اسلام دشمن‌اند. البته نمي‌دانند؛ خيلي‌هايشان نمي‌فهمند و اين مايه‌ي تأسف است كه چرا نمي‌فهمند.
امروز اين جماعت وهّابي شيعه را كافر مي‌داند؛ سنّي محب اهل بيت را هم كافر مي‌داند؛ سنّيِ پيرو طريقه‌هاي عرفاني و قادري را هم كافر مي‌داند! اين فكر غلط از كجا سرچشمه مي‌گيرد؟ همه‌ي مردم شيعه در سراسر دنيا، مردم سنّيِ شافعي در شمال آفريقا، يا مالكي در كشورهاي آفريقايي مركزي كه اينها محب و دوستدار اهل بيتند؛ كافرند؛ چرا؟ چون به مرقد حسين بن علي در قاهره احترام مي‌گزارند و مسجد رأس الحسين را مورد تقديس قرار مي‌دهند؛ به اين جهت اينها كافرند! شيعه كه كافر است؛ سنّي سقّزي و سنندجي و مريواني هم اگر با طريقه‌ي قادري يا نقشبندي ارتباط داشته باشد، اوهم كافر است! اين فكر، چه فكري است؟ چرا با اين فكر غلط و شوم بين برادران مسلمان اختلاف ايجاد بشود؟ برخي از شيعيان هم از روي ناداني و غفلت، يا گاهي از روي غَرَض براي اينكه ايجاد اختلاف كنند به مقدّسات اهل سنّت اِهانت مي‌كنند، عرض مي‌كنم: رفتار هردو گروه حرام شرعي است و خلاف قانوني است.
بيانات مقام معظم رهبري حضرت آية الله العظمي خامنه اي در ديدار روحانيون و طلاب تشيع و تسنن در كردستان
مورخ 1388/2/23
بعضي از ما به دوستانمان آتش مي‌كنيم خيال مي‌كنيم به طرف دشمن داريم آتش مي‌كنيم! بعضي از ما از اينكه ايجاد اختلاف مذهبي، نقشه و طرح دشمن است براي اينكه ما را مشغول به خودمان كنند. غفلت مي‌كنيم؛ همة همت يك شيعه مي‌شود كوبيدن سني، همة همت يك سني مي‌شود كوبيدن شيعه. خوب، اين خيلي تأسف آور است و دشمن اين را مي‌خواهد.
در قضية حمايت از فلسطين هيچ كشور و هيچ دولتي به گرد جمهوري اسلامي نرسيد. اين را همة دنيا تصديق كردند. جوري شد كه بعضي از كشورهاي عربي از ناراحتي دادشان بلند شد، گفتند ايران دارد براي مقاصد خود اينجا تلاش مي‌كند! البته فلسطيني‌ها به اين حرفها اعتنائي نكردند. از جمله در قضية غزه و در اين جنگ بيست و دو روزه، جمهوري اسلامي در همة سطوحش ؛ از رهبري و رياست جمهوري و مسئولين گوناگون و مردم تظاهرات و پول و كمك و غيره، همه در خدمت برادران فلسطيني مظلوم و مسلمان قرار گرفتند. در بحبوحة اين حرفها، يك وقت ديديم كه ويروسي دارد تكثير مثل مي‌كند؛ دائم مي‌روند پيش بعضي از بزرگان، بعضي از علماء، بعضي از محترمين، كه آقا! شما داريد به كي كمك مي‌كنيد؛ اهل غزه ناصبي‌اند! ناصبي يعني دشمن اهل بيت.
يك عده هم باور كردند! ديديم پيغام آوردند كه آقا، مي‌گويند اينها ناصبي‌اند. گفتيم پناه بر خدا، لعنت خدا بر شيطان رجيم خبيث. در غزه مسجد الامام امير المؤمنين علي بن ابي‌طالب هست، مسجد الامام الحسين هست؛ چطور اينها ناصبي‌اند؟ بله، سني‌اند؛ اما ناصبي نيستند اين جور حرف زدند، اين جور اقدام كردند، اين جور كار كردند. نقطة مقابلش هم هست: يك عده بلند شوند بروند قم، لابلاي كتابهاي شعيه را نگاه كنند، ببينيد آقا! اين كتاب هاي شيعه است. يا يك گويندة نادان، غافل يا مغرضي روي منبر نسبت به مقدسات اهل‌سنت حرف مهمل و بدي بزند؛ اين را نوار كنند، سي دي كنند، بروند اينجا و آنجا پخش كنند، بگويند ببينيد آقا! اين شيعه است. اين را به او بدبين كنند، او را به اين بدبين كنند.
اين معنايش چيست؟ {وَ تَذْهَبَ رِيحُكُمْ} يعني وقتي اختلاف پيدا شد، وقتي تفرقه پيدا شد، وقتي نسبت به هم سوء ظن وجود داشت، وقتي يكديگر را خائن دانستيم، طبيعي است كه با هم همكاري نخواهيم كرد. همكاري هم اگر بكنيم، با هم صميمي نخواهيم بود. اين همان چيزي است كه دشمن دنبال اوست. هم عالم شيعه، هم عالم سني، بايد اين را بفهمند؛ اين را درك كنند. بديهي است دو تا مذهب در برخي از اصول، در برخي از فروع با هم اختلاف دارند؛ البته در بسياري هم با هم اتحاد دارند. اما اختلاف به معناي دشمني نيست. فتاواي فقهاي شيعه در مواردي صد و هشتاد درجه با هم اختلاف دارد. فتاواي ائمة اهل سنت در مواردي بسيار با همديگر اختلاف دارد؛ اما لزومي ندارد وقتي اختلاف دارد، انسان به همديگر بدگوئي كنند و فحش بدهند. خيلي خوب، او مذهبش اين است، آن هم مذهبش اين است.
... هيچكس نبايد خيال كند كه اهل بيت پيغمبر مخصوص و متعلق به شيعه‌اند؛ نه، مال همة دنياي اسلام‌ند. چه كسي است كه فاطمة زهرا3 را قبول نداشته باشد؟ چه كسي است كه حسنين(ع) سيّدا شباب اهل الجنه را قبول نداشته باشد؟ چه كسي است كه ائمة بزرگوار شيعه را قبول نداشته باشد؟ حالا يكي او را امام و واجب الاطاعه و مفروض الطاعه مي‌داند، يكي نمي‌داند؛ اما قبولشان دارند. اينها حقايقي است، بايد اينها را فهميد، بايد اينها را نهادينه كرد. بعضي البته اين را نمي‌فهمند، متحرك به تحريك دشمن مي‌شوند. در حالي كه خيال مي‌كنند كه كار درست را انجام مي‌دهند. {قُلْ هَلْ نُنَبِّئُكُمْ بِالأَْخْسَرِينَ أَعْمالاً * الَّذِينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ هُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعاً}؛ خيال مي‌كنند كار خوب مي‌كنند، غافل از اينكه دارند براي دشمن كار مي‌كنند. اين خصوصيت زمان ماست.