«اَلسَّلامُ عَلَيْکَ يا عَمَّ رَسُولِ اللهِ، صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ،
«سلام بر تو اي عموي گرامي رسول خدا که درود خدا بر او و آلش باد
اَلسَّلامُ عَلَيْکَ يا خَيْرَ الشُّهَداءِ، اَلسَّلامُ عَلَيْکَ يا أَسَدَاللهِ وَأَسَدَ
ـ سلام بر تو اي بهترين شهيدان سلام بر تو اي شير خدا و شير
رَسُولِهِ، أَشْهَدُ أَنَّکَ قَدْ جاهَدْتَ فِي اللهِ عَزَّ وَجَلَّ، وَجُدْتَ
رسول خدا گواهي دهم که تو براستي جهاد کردي در راه خداي عزوجل و جان خود را
بِنَفْسِکَ، وَنَصَحْتَ رَسُولَ اللهِ، وَکُنْتَ فِيما عِنْدَ اللهِ سُبْحانَهُ
در اين راه بذل کردي و براي رسول خدا خيرخواهي کردي و مشتاق بودي آنچه را نزد
راغِباً، بِأَبِي أَنْتَ وَأُمّـِي، أَتَيْتُکَ مُتَقَرِّباً إِلَي اللهِ عَزَّ وَجَلَّ
خداي سبحان بود، پدر و مادرم به فدايت من در اينجا به نزد شما آمدم تا
بِزِيارَتِکَ، وَمُتَقَرِّباً إِلي رَسُولِ اللهِ صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ بِذلِکَ،
بدينوسيله به رسول خدا صلّي الله عليه وآله تقرب جويم

راغِباً إِلَيْکَ فِي الشَّفاعَةِ، أَبْتَغِي بِزِيارَتِکَ خَلاصَ نَفْسِي مَتَعَوِّذاً
و اشتياق به تو در شفاعت دارم، جوينده ام بهوسيله زيارتت خلاص کردن جانم را، پناهنده ام
بِکَ مِنْ نار اسْتَحَقَّها مِثْلِي بِما جَنَيْتُ عَلي نَفْسِي، هارِباً مِنْ
به تو از آتشي که امثال من بواسطه جنايتي که کرده ايم مستحق آن گشته ايم، گريزانم از
ذُنُوبِي الَّتِي احْتَطَبْتُها عَلي ظَهْرِي، فَزِعاً إِلَيْکَ رَجاءَ رَحْمَةِ
گناهاني که بر پشت خويش بار کرده ام پناهنده ام به تو به اميد رحمت
رَبّـِي، أَتَيْتُکَ مِنْ شُقَّة بَعِيدَة، طالِباً فَکاکَ رَقَبَتِي مِنَ النّارِ، وَقَدْ
پروردگارم به زيارتت آمده ام از راهي پررنج و دور و خواهان آزادي خويش از دوزخم و براستي که
أَوْقَرَتْ ظَهْرِي ذُنُوبِي، وَأَتَيْتُ ما أَسْخَطَ رَبّـِي، وَلَمْ أَجِدْ أَحَداً
خم کرده پشتم را سنگيني بار گناهانم و به کاري که موجب خشم پروردگار من است دست زده ام و نيافتم کسي را
أَفْزَعُ إِلَيْهِ خَيْراً لِي مِنْکُمْ أَهْلَ بَيْتِ الرَّحْمَةِ، فَکُنْ لِي شَفِيعاً يَوْمَ
که به او پناه برم بهتر از شما خاندان رحمت پس تو (اي سرور بزرگوار) شفيعم باش در روز
فَقْرِي وَحاجَتِي، فَقَدْ سِرْتُ إِلَيْکَ مَحْزُوناً، وَأَتَيْتُکَ مَکْرُوباً،
نداري و نيازم که راه پيمودم به سويت غمناک وآمده ام به نزدت در حال محنت زدگي
وَسَکَبْتُ عَبْرَتِي عِنْدَکَ باکِياً، وَصِرْتُ إِلَيْکَ مُفْرَداً، وَأَنْتَ مِمَّنْ
و ريختم اشکم را در پيشت گريان و به درگاهت آمده ام تک و تنها و تو از کساني هستي
أَمَرَنِيَ اللهُ بِصِلَتِهِ، وَحَثَّنِي عَلي بِرِّهِ، وَدَلَّنِي عَلي فَضْلِهِ، وَهَدانِي
که خداوند به من دستور پيوند او را داده و به نيکي به او وادارم کرده و بر فضل و برتريش راهنمائيم کرده و به محبتش

لِحُبّـِهِ، وَرَغَّبَنِي فِي الْوِفادَةِ إِلَيْهِ، وَاَلْهَمَنِي طَلَبَ الْحَوائِجِ عِنْدَهُ،
هدايت نموده و به رفتن سَرِ خوانِ کرمش ترغيبم کرده و به من الهام کرده که حاجاتم را در پيش او بخواهم
أَنْتُمْ أَهْلُ بَيْت لا يَشْقي مَنْ تَوَلاّکُمْ، وَلايَخِيبُ مَنْ أَتاکُمْ،
شما خانداني هستيد که بدبخت نشود هر که دوستتان دارد و نوميد نگردد هر که به درگاهتان آيد
وَلايَخْسَرُ مَنْ يَهْواکُمْ، وَلا يَسْعَدُ مَنْ عاديکُمْ».
و زيانکار نشود هر که هواي شما در سر دارد و روي سعادت نبيند هر که شما را دشمن دارد.»
پس رو به قبله مي کني و مي گويي:

«اَللّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد. اَللّهُمَّ إِنّـِي تَعَرَّضْتُ
«خدايا درود فرست بر محمد و آل محمد خدايا من خود را در گذرگاه
لِرَحْمَتِکَ بِلُزُومِي لِقَبْرِ عَمِّ نَبِيِّکَ صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ، لِيُجِيرَنِي
مهرت قرار دادم بدانکه ملازم قبر عموي پيغمبرت(صلي الله عليه وآله) گشتم تا مرا در پناه خود گيرد
مِنْ نِقْمَتِکَ وَسَخَطِکَ وَمَقْتِکَ فِي يَوْم تَکْثُرُ فِيهِ الاَْصْواتُ،
از انتقام تو در روزي که صداها در آن روز بسيار گردد
وَتَشْغَلُ کُلُّ نَفْس بِما قَدَّمَتْ، وَتُجادِلُ عَنْ نَفْسِها، فَاِنْ تَرْحَمْنِي
و هرکس سرگرم شود بدانچه از پيش فرستاده و از خويشتن دفاع کند پس اگر در آن روز
الْيَوْمَ فَلا خَوْفَ عَلَيَّ وَلاحُزْنَ، وَإِنْ تُعاقِبْ فَمَوْليً لَهُ الْقُدْرَةُ
به من رحم کني که ترس و اندوهي ندارم و اگر کيفرم کني پس تو مولائي هستي که قدرت داري

عَلي عَبْدِهِ،وَلاتُخَيِّبْنِي بَعْدَ الْيَوْمِ، وَلاتَصْرِفْنِي بِغَيْرِ حاجَتِي، فَقَدْ
بر بنده خود ولي نااميدم مکن پس از اين روز و بازم مگردان (از اينجا) بدون حاجتم چونکه
لَصِقْتُ بِقَبْرِ عَمِّ نَبِيِّکَ، وَتَقَرَّبْتُ بِهِ إِلَيْکَ ابْتِغاءَ مَرْضاتِکَ
خود را به قبر عموي پيغمبرت چسبانده و بوسيله او به درگاه تو تقرب جويم به آرزوي دست رسي به خوشنوديت
وَرَجاءَ رَحْمَتِکَ، فَتَقَبَّلْ مِنّـِي، وَعُدْ بِحِلْمِکَ عَلي جَهْلِي،
و به اميد دريافت رحمتت پس بپذير از من و بازگرد به بردباريت بر ناداني من
وَبِرَأْفَتِکَ عَلي جِنايَةِ نَفْسِي، فَقَدْ عَظُمَ جُرْمِي، وَما أَخافُ أَنْ
و به مهرت بر جنايتي که بر خود کردم چونکه گناهم بزرگ است و ترس از آن ندارم که
تَظْلِمَنِي، وَلکِنْ أَخافُ سُوءَ الْحِسابِ، فَانْظُرِ الْيَوْمَ تَقَلُّبِي عَلي
به من ستم کني ولي از بدي حساب ترس دارم پس بنگر امروز پناه آوردنم را به
قَبْرِ عَمِّ نَبِيِّکَ، فَبِهِما فُکَّنِي مِنَ النّارِ، وَلاتُخَيِّبْ سَعْيِي، وَلا
قبر عموي پيغمبرت پس به حق هر دو آنها که آزادم کن از آتش و نوميد مکن کوششم را و
يَهُونَنَّ عَلَيْکَ ابْتِهالِي، وَلاتَحْجُبَنَّ عَنْکَ صَوْتِي، وَلاتَقْلِبْنِي بِغَيْرِ
مبادا زاري من نزد تو ناچيز و خوار قرار گيرد و صداي من از تو محجوب گردد و بدون حاجاتم مرا
حَوائِجِي، يا غِياثَ کُلّـِ مَکْرُوب وَمَحْزُون، وَيا مُفَرِّجاً عَنِ
باز نگردان اي فريادرس هر محنت زده و غمناک و اي گشاينده (اندوه) از
الْمَلْهُوفِ الْحَيْرانِ الْغَرِيقِ الْمُشْرِفِ عَلَي الْهَلَکَةِ، فَصَلّـِ عَلي
اندوهگين سرگردان و غريقي که مشرف بر هلاکت است پس درود فرست بر

مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَانْظُرْ إِلَيَّ نَظْرَةً لا أَشْقي بَعْدَها أَبَداً، وَارْحَمْ
محمد و آل محمد و بنگر به من نگريستني که هرگز پس از آن بدبخت نشوم و رحم کن
تَضَرُّعِي وَعَبْرَتِي وَانْفِرادِي، فَقَدْ رَجَوْتُ رِضاکَ، وَتَحَرَّيْتُ
به زاري و اشک و تنهائيم چونکه من به خوشنوديت اميدوارم و جويايم آن
الْخَيْرَ الَّذِي لايُعْطِيهِ أَحَدٌ سِواکَ، فَلا تَرُدَّ أَمَلِي، اَللّهُمَّ إِنْ تُعاقِبْ
خيري را که عطا نکند آن را احدي جز تو پس آرزويم را باز مگردان خدايا اگر کيفرکني
فَمَوْليً لَهُ الْقُدْرَةُ عَلي عَبْدِهِ وَجَزائِهِ بِسُوءِ فِعْلِهِ، فَلا اَخِيبَنَّ
پس مولائي هستي که بر بنده ات قدرت داري و پاداش عمل بدش بوده پس نوميدم مساز
الْيَوْمَ، وَلاتَصْرِفْنِي بِغَيْرِ حاجَتِي، وَلاتُخَيّـِبَنَّ شُخُوصِي
امروز و بازم مگردان بدون روا شدن حاجتم و نااميد مکن حرکت کردن
وَوِفادَتِي، فَقَدْ أَنْفَدْتُ نَفَقَتِي، وَ أَتْعَبْتُ بَدَنِي، وَقَطَعْتُ
و آمدنم را چونکه پولم را خرج کرده ام و بدنم را به تعب افکندم و بيابان هاي
الْمَفازاتِ، وَخَلَّفْتُ الاَْهْلَ وَالْمالَ وَما خَوَّلْتَنِي، وَآثَرْتُ ما
بسياري را پشت سر گذاردم و زن و فرزند و مال و منالم و آنچه را به من دادي همه را بجاي گذاردم و آنچه را
عِنْدَکَ عَلي نَفْسِي، وَلُذْتُ بِقَبْرِ عَمّـِ نَبِيّـِکَ صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ،
پيش تو است براي خود اختيار کردم و به قبر عموي پيغمبرت(صلي الله عليه وآله) پناه آوردم
وَتَقَرَّبْتُ بِهِ ابْتِغاءَ مَرْضاتِکَ، فَعُدْ بِحِلْمِکَ عَلي جَهْلِي،
و بوسيله او براي جستن خوشنوديت تقرب جستم پس بازگرد با بردباريت بر نادانيم