Ayetullah Ali Saadet Perver'in dostlarından ve tarikat yolcularından birine yazdığı irfani mektubu. Dikkate alındığı takdirde yüz yıllık yol, bir yılda kat edilir inşallah.

 Bismihi Teala

Size ve tarik ehli dostlarıma olan uzun bir muhabbetimden dolayı, Allah'a suluk yolunda salik için faydalı olacak şeyleri tezekkür babından hatırlatmayı gerekli gördüm. Dikkate alındığı takdirde yüz yıllık yol, bir yılda kat edilir inşallah.

1. Farz ve vacip şeylerin yapılması, haram ve günahların terk edilmesi. Ondan sonra imkan ölçüsünde müstahapların yerine getirilmesi ve mekruhların terk edilmesi gerekir. Müstahplardan gece namazına ve sabah ezanından önce uyanmaya çok fazla önem vermeli, aynı şekilde namazları ilk vaktinde kılmak, Kur'an kıraat etmek ve Allah Resulü (Allah'ın selamı ona ve ehlibeytinin üzerine olsun) ve evlatlarına (Allah'ın selamı üzerlerine olsun) tevessül etmeyi terk etmemeli.

2. Üstadın gerekliliği ve onun dediklerini yerine getirmek, hal, söz ve göreceği müşahede ve hatta gördüğü rüyaları bile ona söylemek ve üstat yanında görüş bildirmemek.

3. Her şeyde ifrat ve tefritten sakınmak.

4. Dikkat ve hisleri dağıtacak konuşmalardan, aynı şekilde söz ve davranışlarında –isterse salik olsun- kayıtsız olan arkadaş ilişkilerinden sakınmak gerekir.

5. Murakıp saliklerle ilişki ve arkadaşlık oldukça güzeldir, ancak eğer kendisine has bir inancı varsa suluk işlerinde üstadının buyurduğu düsturların dışındaki şeylere dikkat etmemelidir, zira tefrika oluşturur.

6. Dünya ehli, yemek, yatmak ve her şeyin iyisini elde etme dışında bir çabası olmayanlarla ilişkiler zararlıdır, ancak zaruret miktarı kadar olmalıdır.

7. Salikin tek derdi kendi olmalı ve onun için uğraşmalıdır. Ömrünü onun bunun arkası sıra edeceği sözlerle –gıybet olmasa bile- geçirmemeli, faydasız ve gereksiz sözlerden kaçınmalıdır.

8. Sukut ve sessizliği kendisine şiar edinmelidir, ancak ihtiyaç miktarı kadar olmalı, zira sürçmelerin çoğunun sebebi dildir.

9. Nefsani isteklerden –mümkün olduğunca ve teşhisle- sakınmalıdır. Her olayda ve nefsinin serkeşliğinde en azından kendisi için bir tercih noktası bulmak için istihareye bakılmalıdır.

10. Her iş ve amele teammülsüz olarak –isterse zaman çekse bile- dahil olmamalıdır. Üstat ve salik dostlarla istişare oldukça gereklidir.

11. Salik, başına gelen işleri, itminan merhalesine yetişine kadar üstadı dışında birilerine söylemekten kaçınmalıdır.

12. Allah'ın kulları konusunda kötümserlikten sakınmalı, kendisini ıslah düşüncesine kapılmalı ve kendisindeki noktaların üzerinde titizce durmalıdır ki böylelikle başkalarının ayıpları nazarına gelmemiş olsun. Elbette emri bil maruf ve nahyi anil münker konusu başka bir konudur.

13. Tüm mücahide ve zahmetler ruhun takviye olması ve nefsin bu tabiat aleminden kopmasından ötürü olduğundan onun takviyesi için çaba sarf edilmelidir. Onun takviye edilmesinin yolu ise zikredilen konulara imkan ölçüsünde ehemmiyet vermekten geçer. İhtiyaç dışındaki maddi yönlerin takviyesinden sakınmak gerekir.