مراسم چهل و ششمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران در امارات متحده عربی شامگاه پنجشنبه ۱۸ بهمن ماه ۱۴۰۳ در تالار« البرز» سفارت جمهوری اسلامی ایران در ابوظبی برگزار شد.

 در این مراسم که با حضور میهمانان اماراتی، جمعی از سفرا، دیپلمات‌ها و وابستگان نظامی مقیم ابوظبی،اعضای نهادها و موسسات ایرانی مقیم امارات، اصحاب رسانه، فعالان تجاری، پزشکان، مهندسان و تعدادی از هموطنان مقیم امارات برگزار شد، «شیخ نهیان بن مبارک آل نهیان» وزیر مدارا و همزیستی از خاندان حاکم‌ به عنوان مهمان ویژه، «خلیفه شاهین المرر» وزیر مشاور در امور خارجی، «سید علی الهاشمی» مشاور حقوقی و دینی دیوان ریاست امارات، «سیف الزعابی» سفیر این کشور در تهران، «سلطان النعیمی» رئیس مرکز تحقیقات راهبردی و میهمانانی از وزارت خارجه امارات حضور داشتند.

در این مراسم «رضا عامری» سفیر جمهوری اسلامی ایران در امارات، در سخنانی با اشاره به مسیر پرافتخار ملت بزرگ ایران طی ۴۶ سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به پیشرفت‌ها و دستاوردهای جمهوری اسلامی ایران در عرصه‌های گوناگون، علیرغم مشکلات و فشارهای تحریمی، اشاره کرد و روند روابط دوجانبه کشورمان با امارات را با توجه به آمار مناسبات تجاری و  مراودات سیاسی مقامات دو کشور، روندی رو به رشد عنوان کرد.

در حاشیه این مراسم، نمایشگاه صنایع دستی و فرش‌های نفیس کشورمان برگزارشد که مورد استقبال مهمانان قرار گرفت.

فرمانده معظم کل قوا صبح امروز در سالروز بیعت تاریخی همافران و کارکنان نیروی هوایی با امام خمینی در ۱۹ بهمن ۱۳۵۷، با جمعی از فرماندهان و کارکنان نیروی هوایی و پدافند ارتش جمهوری اسلامی ایران دیدار کردند.
رهبر انقلاب اسلامی در این دیدار، روز تاریخی ۱۹ بهمن را روز تولد ارتشی سرافراز، مستقل و دارای هویت خواندند و با اشاره به تجربه بی‌حاصل حدود ۲ سال مذاکره با آمریکا در دهه نود و اقدام آمریکا در زیر پا گذاشتن همه تعهدات خود، تأکید کردند: مذاکره با آمریکا هیچ مشکلی از جمله دشواری‌های اقتصادی و معیشتی را حل نمی‌کند، همانطور که حل نکرد؛ بنابراین، راه حل مشکلات «همت مسئولان متعهد و همراهی ملت متحد» است که ان‌شاءالله روز ۲۲ بهمن این اتحاد و همدلی را خواهیم دید.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با اشاره به مطالب و بحث‌هایی درباره مذاکره در روزنامه‌ها و فضای مجازی و سخنان برخی افراد، گفتند: محور این حرف‌ها، موضوع مذاکره با آمریکا است و از مذاکره به عنوان یک امر خوب یاد می‌کنند، انگار که کسی مخالف خوب بودن مذاکره است.

ایشان با اشاره به پُر کاری وزارت امور خارجه کشورمان در زمینه مذاکره و رفت و آمد و انعقاد قرارداد با همه کشورهای دنیا، تأکید کردند: تنها استثنایی که در این زمینه وجود دارد آمریکا است. البته اسم رژیم صهیونیستی را به‌عنوان استثنا نمی‌بریم؛ چرا که این رژیم اساساً دولت نیست بلکه یک باند جنایتکار و غاصب سرزمین است.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در تبیین علت استثناء بودن آمریکا از مذاکره، گفتند: برخی وانمود می‌کنند اگر پشت میز مذاکره بنشینیم فلان مشکل حل می‌شود اما واقعیتی که باید درست بفهمیم این است که مذاکره با آمریکا هیچ تأثیری در رفع مشکلات کشور ندارد.

رهبر انقلاب، تجربه منفی دهه ۹۰ و حدود ۲ سال مذاکره با آمریکا و چند کشور دیگر را که منجر به انعقاد معاهده هسته‌ای شد، دلیلی بر بی‌فایده بودن مذاکره با آمریکا خواندند و افزودند: دولت آن روز ما، با آنها نشست، رفت و آمد و مذاکره کرد، خندیدند، دست دادند و رفاقت و همه کار کردند و معاهده‌ای تشکیل شد که در آن، طرف ایرانی با سخاوت بسیار زیاد، امتیازهای زیادی به طرف مقابل داد اما آمریکایی‌ها به آن معاهده عمل نکردند.

ایشان با اشاره به سخنان رئیس‌جمهور کنونی آمریکا درباره پاره کردن برجام، خاطرنشان کردند: قبل از او هم دولت قبلی آمریکا که معاهده را پذیرفته بود، به آن عمل نکرد و تحریم‌های آمریکا که قرار بود برداشته شود، برداشته نشد و مسئله سازمان ملل هم همچون استخوانی لای زخم باقی ماند که همیشه مانند تهدیدی بر بالای سر ایران باقی بماند.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای استفاده از تجربه «دو سال مذاکره و امتیاز دادن و کوتاه آمدن اما به نتیجه نرسیدن» را ضروری برشمردند و افزودند: آمریکا همان معاهده را با وجود نقص‌هایی که داشت نقض کرد و از آن خارج شد. بنابراین، مذاکره با چنین دولتی غیرعاقلانه، غیرهوشمندانه و غیرشرافتمندانه است و با آن نباید مذاکره کرد.

ایشان با اشاره به مشکلات داخلی و معیشتی که اغلب مردم با آن درگیر هستند، گفتند: آنچه مشکلات را برطرف می‌کند عامل داخلی یعنی «همّت مسئولان متعهد و همراهی ملت متحد» است که مظهر این اتحاد ملی، راهپیمایی ۲۲ بهمن است که ان‌شاءالله امسال نیز همه این وحدت را مشاهده خواهیم کرد.

رهبر انقلاب، «ملت بصیر و مسئولان خستگی‌ناپذیر» را عامل رفع مشکلات خواندند و افزودند: مسئولان بحمدالله مشغول کارند و بسیار امیدواریم که همین دولت محترم بتواند مشکلات معیشتی مردم را کمتر و سختی‌ها را برطرف کند.

ایشان با اشاره به تقلای آمریکایی‌ها برای تغییر نقشه جهان گفتند: این کار آنها هیچ‌گونه واقعیتی ندارد و فقط بر روی کاغذ است؛ البته آنها درباره ما هم نظر می‌دهند، حرف می‌زنند و تهدید می‌کنند.

رهبر انقلاب اسلامی تأکید کردند: اگر ما را تهدید کنند ما هم آنها را تهدید می‌کنیم، اگر تهدید خود را عملی کنند ما نیز تهدیدمان را عملی می‌کنیم و اگر به امنیت ملت ما تعرض کنند ما هم بدون تردید به امنیت آنها تعرض می‌کنیم.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای این رفتار متقابل را برگرفته از قرآن و دستور اسلام خواندند و گفتند: امیدواریم خداوند متعال ما را در انجام وظایف خود موفق بدارد.

ایشان در بخش اول سخنانشان ۱۹ بهمن ۵۷ را خاطره‌ای مبارک و پرشکوه دانستند و گفتند: اقدام حماسی آن جوانان، خط سیر ارتش جدید را تعیین کرد و باعث شد عوامل و کادرهای مختلف ارتش با الهام از آن بیعت، به صفوف ملت بپیوندند.

رهبر انقلاب با تجلیل از شهیدان نام‌آوری همچون صیاد شیرازی، ستاری، بابایی، کلاهدوز و فلاحی افزودند: عامل مبنایی بروز و ظهور این قهرمانان، همان حرکت شجاعانه‌ای بود که جمعی از همافران و کارکنان نیروی هوایی ۳ روز قبل از پیروزی انقلاب و در بحبوحه خطر انجام دادند.

ایشان ویژگی‌های مهم حرکت ۱۹ بهمن ۵۷ را نیاز امروز کشور و ملت برشمردند و گفتند: «شجاعت» و «به هنگام بودن» دو خصوصیت برجسته اقدام همافران بود.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای «به موقع» و «در لحظه لازم تصمیم گرفتن» را بسیار مهم دانستند و افزودند: توابین در عاشورا به کمک امام حسین(ع) نیامدند اما بعداً قیام کردند و همه کشته شدند، ولی کار بی‌نتیجه بود چون به موقع نبود.

ایشان، عقلانی بودن و اقدام براساس محاسبه را ویژگی دیگر ۱۹ بهمن ۵۷ دانستند و گفتند: برخی تصور می‌کنند که حرکت انقلابی مقابل عقلانیت است اما حرکت انقلابی بیش از هر حرکت دیگر به محاسبه و عقلانیت نیاز دارد.

رهبر انقلاب استفاده از غفلت دشمن را دیگر خصوصیت ممتاز اقدام همافران خواندند و افزودند: دستگاه‌های ضداطلاعات و فرماندهان ارتش نتوانستند این حرکت را آن هم در نیروی هوایی کشف کنند یا حدس بزنند و در حقیقت از جاییکه فکر نمی‌کردند ضربه خوردند.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با اشاره به اقدام رژیم پهلوی در تعریف ارتش ذیل دستگاه نظامی آمریکا، گفتند: سازمان و سلاح و آموزش ارتش، آمریکایی بود و انتصابات مهم و حتی چگونگی استفاده از تسلیحات نیز براساس اجازه آمریکایی‌ها انجام می‌شد و شدت وابستگی به حدی بود که ایرانی‌ها اجازه بازکردن و تعمیر قطعات را هم نداشتند.

ایشان، سخنرانی امام خمینی در آبان ۱۳۴۳ در مخالفت شدید با کاپیتولاسیون را اعتراض به سلطه ذلت‌بار آمریکا بر ارتش و کشور خواندند و افزودند: براساس کاپیتولاسیون که از صدر تا ذیل مقامات پهلوی آن را پذیرفته بودند، هیچ آمریکایی با هر جرمی نباید در ایران تحت تعقیب قضایی قرار می‌گرفت.

ایشان، دفاع مقدس را صحنه بروز شایستگی‌های ارتشِ تحول‌یافته برشمردند و افزودند: هزاران شهید ارتشی همچون ستاره‌های درخشان در تاریخ ایران می‌درخشند. 

حضرت آیت‌‌الله خامنه‌ای دفاع از ایران را سرلوحه کارها و تقویت ارتش را مهمترین وظیفه خواندند و افزودند: ارتش باید از لحاظ نیروی انسانی، تسلیحات، آموزش، آمادگی‌های رزمی و دفاعی، رفع نقاط ضعف و آسیب‌های احتمالی، استمرار ابتکار و تولیدات نوآورانه روزبروز تقویت شود و ثابت کند که کارهای بسیار بزرگتری هم را می‌تواند انجام دهد.

در ابتدای این دیدار امیر سرتیپ حمید واحدی فرمانده نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران به بیان گزارشی از اقدامات یکساله این نیرو از جمله در زمینه ارتقاء قدرت پهپادی، تشکیل مراکز عملیات پدافند سایبری، فرماندهی اتاق‌ جنگ هوشمند، انجام مانورها و مسابقات نظامی و همچنین اهتمام به تربیت کادر «توانمند، با انگیزه و انقلابی» پرداخت.

روز سوم ماه شعبان یادآور طلوع نوری درخشان است که مسیر تاریخ را دگرگون کرد. در این روز مبارک، وجود مقدس امام حسین علیه‌السلام پا به عرصه‌ی وجود گذاشت؛ شخصیتی که نه‌تنها در دوران حیات خود، بلکه در طول تاریخ، منشأ تحول در جان‌های بی‌شماری شد. ولادت ایشان، نشانه‌ای از رحمت الهی و وعده‌ای برای استمرار راه حق و حقیقت بود.

امام حسین علیه‌السلام از همان لحظه‌ی ولادت، مورد توجه خاص پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله قرار گرفت. پیامبر، با مهر و محبت، او را در آغوش گرفت و فرمود که حسین، چراغ هدایت و کشتی نجات امت است. این جمله، حقیقتی عمیق را در دل خود داشت؛ چرا که امام حسین، در سراسر زندگی خود، همواره راهنمای هدایت بود و مسیر حق را برای مشتاقان حقیقت روشن می‌کرد.

وجود مقدس امام حسین علیه‌السلام، جاذبه‌ای داشت که حتی مُلک و ملکوت را متأثر کرد. فطرس ملک، فرشته‌ای بود که به سبب ترک مأموریت الهی از مقام خود ساقط شده بود، اما با لمس قنداقه‌ی امام حسین علیه‌السلام، شفاعت یافت و به جایگاه نخستین خود بازگشت. این ماجرا، نمادی از شأن عظیم اباعبدالله و جایگاه او در میان اهل آسمان است.

بشریت مدیون امام حسین علیه‌السلام است. او نه‌تنها در هنگام ولادت، بلکه در سراسر حیات خویش، الگویی از ایثار، حق‌طلبی و عزت انسانی بود. رشادت‌های ایشان، الهام‌بخش آزادگان در طول تاریخ بوده است. هر انسان آزاده‌ای که در برابر ظلم ایستاده و برای عدالت قیام کرده، خواسته یا ناخواسته، از حسین‌بن‌علی درس گرفته است.

ماه محرم، یکی از ایام منسوب به امام حسین علیه‌السلام است. این ماه هرچند موسم عزاداری برای سید و سالار شهیدان است، اما حقیقتی فراتر از سوگواری را در خود جای داده است. این ماه، فرصتی برای تحول درونی و بازگشت به مسیر الهی است. بسیاری از انسان‌ها، در همین ایام، با شنیدن حقیقت کربلا، دل‌هایشان دگرگون شده و به سوی حق بازگشته‌اند.

یکی از تجلیات جاذبه‌ی معنوی امام حسین علیه‌السلام را در اربعین مشاهده می‌کنیم. راهپیمایی میلیونی اربعین، تنها یک گردهمایی مذهبی نیست، بلکه نمادی از وحدت، عشق و آرمان‌خواهی است. در این مسیر، افراد با نژادها، زبان‌ها و مذاهب مختلف، همگی با یک هدف مشترک، قدم در راه حسین می‌گذارند و از او درس ایستادگی در برابر ظلم می‌گیرند.

زیبایی نهضت حسینی در این است که تنها محدود به مسلمانان نیست. بسیاری از پیروان ادیان دیگر نیز به شخصیت امام حسین علیه‌السلام ارادت دارند و او را به عنوان نمادی از مقاومت و عدالت‌خواهی می‌شناسند. در تاریخ، مواردی دیده شده که مسیحیان، زرتشتیان و حتی اندیشمندان غیرمذهبی، با مطالعه‌ی قیام عاشورا، تحت تأثیر روح بزرگ امام حسین قرار گرفته‌اند.

نهضت حسینی، یک مکتب جاودان است که در برابر تمام جبهه‌های ظلم و فساد ایستاده است. او نه‌تنها در زمان خود، که در تمام اعصار، به انسان‌ها نشان داده که چگونه می‌توان در برابر استبداد و باطل، ایستادگی کرد. درسی که حسین علیه‌السلام به بشریت داد، این بود که حتی اگر در ظاهر تنها باشی، اگر بر حق باشی، پیروز خواهی شد.

ولادت دومین فرزند کوثر در حقیقت، ولادت یک مسیر است؛ مسیری که پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله آن را ترسیم کرد، علی علیه‌السلام به آن استحکام بخشید و حسین با خون خود، آن را جاودانه کرد تا بشریت در جاده‌ی آن گام بردارد و سرانجام، به ظهور مهدی آل محمد عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف و تحقق عدالت جهانی منتهی شود. امروز نیز، پیروان این مسیر، همان کسانی هستند که در برابر ظلم و ستم ایستاده و پرچم عدالت‌خواهی را برافراشته‌اند.

میلاد این امام همام، فرصتی است برای تجدید عهد با آرمان‌های حسینی. او راه حق را به ما نشان داد، و امروز، این ما هستیم که باید با عمل به آموزه‌های او، مسیر عدالت، آزادگی و مقاومت را ادامه دهیم. چراغ هدایت حسین علیه‌السلام، همچنان روشن است و دل‌های بیدار را به سوی نور حقیقت فرا می‌خواند.

ماه شعبان از راه رسید، ماهی سرشار از رحمت و رضوان الهی، ماهی که نسیم‌های خوش بندگی را به همراه دارد و دل‌ها را برای ورود به ضیافت بزرگ رمضان آماده می‌کند. این ماه که از آن به‌عنوان ماه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله یاد شده، فرصتی ناب برای نزدیک شدن به خداوند و بهره‌گیری از برکات ویژه آن است.

شعبان، ماهی است که درهای مغفرت همچنان گشوده است و بندگان می‌توانند از لطف الهی بهره ببرند. در روایات، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله این ماه را ماه خود معرفی کرده‌اند و آن را دریچه‌ای برای ورود به رمضان دانسته‌اند. روزه در این ماه، ارزش ویژه‌ای دارد و موجب نورانیت قلب و آمادگی برای درک شب‌های قدر می‌شود.

این ماه، با میلاد بزرگانی گره خورده است که هر یک چراغ هدایت بشریت‌اند. سوم شعبان، سالروز ولادت سیدالشهدا، امام حسین علیه‌السلام نماد ایثار و آزادگی است. چهارم شعبان، میلاد حضرت ابوالفضل العباس علیه‌السلام اسوه وفاداری و جانبازی، و پنجم شعبان، ولادت زین‌العابدین، امام سجاد علیه‌السلام پیشوای مناجات و بندگی است. این روزها، فرصتی برای تأمل در سیره این بزرگان و الگوگیری از آنان است.

نیمه شعبان، نقطه اوج این ماه پر برکت است، روزی که منجی عالم بشریت، حضرت مهدی عجل‌الله تعالی فرجه چشم به جهان گشود. این روز، امید را در دل‌ها زنده می‌کند و یادآور آینده‌ای روشن و سراسر عدالت است. انتظار ظهور، تنها یک آرزو نیست، بلکه مسیری برای اصلاح نفس و تلاش برای تحقق جامعه‌ای بر پایه عدالت و ایمان است.

اعمال معنوی در این ماه، فرصتی بی‌نظیر برای کسب تقرب الهی است. استغفار، نمازهای مستحبی، صدقه و خواندن دعاهایی مانند مناجات شعبانیه، دل‌ها را زنده کرده و مسیر رشد معنوی را هموار می‌کند. مناجات شعبانیه، از زیباترین دعاهایی است که معصومین علیهم‌السلام بر آن مداومت داشتند و راهی برای درک عمیق‌تر محبت و قرب الهی است.

شعبان، تنها پلی برای رسیدن به رمضان نیست، بلکه خود، عرصه‌ای از نور و معنویت است. کسی که این ماه را دریابد، می‌تواند با قلبی آماده‌تر به استقبال رمضان رود. این روزها، فرصتی است برای تمرین تقوا، انس با دعا و پرورش روح تا بتوان در ماه رمضان، از سفره پربرکت الهی بیشترین بهره را برد.

پس بیاییم با نگاهی متفاوت، ماه شعبان را در آغوش بگیریم. از لحظه‌های آن غافل نشویم و با اعمال صالح، دعا و تفکر در سیره اهل‌بیت علیهم‌السلام  بهره‌ای شایسته از این ماه پربرکت ببریم. سلام بر شعبان، ماه نور، ماه عشق به خدا، ماه رسول‌الله صلی الله علیه و آله و ماه آمادگی برای میهمانی الهی.

حجت‌الاسلام والمسلمین اژه‌ای در نامه خود به رهبر انقلاب در خواست کرده بود با توجه به اعیاد مبعث و شعبانیه و سالروز پیروزی انقلاب اسلامی، با عفو یا تخفیف و تبدیل مجازات ۳۱۲۶ نفر از محکومان محاکم عمومی و انقلاب، سازمان قضایی نیروهای مسلح و تعزیرات حکومتی موافقت شود.

خداوند نام امام حسین علیه‌السلام را با مفهوم شفاعت گره زده است؛ به‌گونه‌ای که یاد او، امید به نجات و هدایت را در دل‌ها زنده می‌کند. این شفاعت تنها محدود به آخرت نیست، بلکه در دنیا نیز جلوه‌های روشنی دارد که مسیر انسان‌ها را تغییر داده و آنان را به سمت حق هدایت می‌کند.

شفاعت فطرس
وقتی در منابع حدیثی و تاریخی‌مان نگاهی می‌اندازیم، با داستان‌های شگرفی از شفاعت امام حسین علیه‌السلام مواجه می‌شویم. داستان فطرس ملک از جمله روایت‌های مشهوری است که به نقش شفاعتی امام در همان آغازین روزهای تولدشان اشاره دارد. داستان از این قرار است که فطرس به سبب نافرمانی، از مقام خود سقوط کرده بود، اما هنگامی که خود را به گهواره امام حسین علیه‌السلام رساند و به ایشان توسل کرد، خداوند او را به شفاعت آن حضرت بخشید. این روایت، نشان‌دهنده پیوند امام حسین علیه‌السلام با رحمت الهی و نقش او در واسطه‌گری برای بازگشت به قرب پروردگار است.

ماجرای حرّ ریاحی
امام حسین علیه‌السلام در طول زندگی خود و حتی در صحنه کربلا، با کلام و رفتارشان، بسیاری را از مسیر جهل و گمراهی نجات دادند. برخورد کریمانه و دعوت مستمرّشان به حق، بیانگر وسعت رحمت و شفاعت ایشان است که حتی شامل کسانی می‌شد که ابتدا در صف دشمنان بودند. ماجرای شفاعت و دستگیری از حر بن یزید ریاحی از جمله این نمونه‌های روشن است. او که ابتدا در برابر آن حضرت ایستاد و مسیر کاروان ایشان را بست، سرانجام با درک حقیقت، در شب عاشورا توبه کرد. امام حسین علیه‌السلام نه‌تنها او را پذیرفت، بلکه به اذن خدا او را به مقامی والا رساند. این ماجرا نشان‌دهنده تأثیر شفاعت امام حسین علیه‌السلام در هدایت و تغییر سرنوشت انسان‌هاست.

کشتی نجات امام حسین(ع) و عبور از فتنه‌ها
ویژگی "سفینة النجاة" که به امام حسین علیه‌السلام نسبت داده شده است، شاید در بر گیرنده‌ی مفهوم شفاعت باشد که در حقیقت بیانگر نقش بی‌بدیل ایشان در هدایت انسان‌هاست. این کشتی نجات، انسان‌ها را از طوفان‌های فتنه و گمراهی عبور داده و به ساحل آرامش و حقیقت می‌رساند. نمونه‌ی بی‌بدیل آن را در جریان پیاده‌روی اربعین مشاهده می‌کنیم. این مانور عظیم مردمی که با همراهیِ تمام ادیان آسمانی و آزادگان دنیا همراه است، مفهوم کشتی نجاتی امام حسین علیه‌السلام و شفیع بودن آن وجود نورانی را به خوبی به تصویر می‌کشاند.

از دیگر سو، زیارت امام حسین علیه‌السلام به‌عنوان یکی از راه‌های بهره‌مندی از شفاعت ایشان مطرح شده است. در روایات، پاداش زیارت کربلا برابر با ثواب حج و عمره شمرده شده و مورد تأکید ائمه اطهار علیه‌السلام قرار گرفته است. این زیارت، پیوند معنوی انسان با امام حسین علیه‌السلام را تقویت کرده و موجب تطهیر قلب و جان می‌شود.

قیامت اوج تجلی شفاعت حسینی
اگرچه شفاعت امام حسین علیه‌السلام در دنیا آثار خود را نشان داده، اما اوج آن در قیامت متجلی می‌شود. در روایات آمده است که ایشان در روز قیامت با شفاعت گسترده خویش، حتی گنهکاران محب اهل‌بیت علیه‌السلام را نجات داده و آنان را به سوی رحمت الهی رهنمون می‌کند. بنابراین محبت امام حسین علیه‌السلام، انسان را در مسیر شفاعت ایشان قرار می‌دهد. کسانی که با عشق به ایشان زندگی می‌کنند و به سیره اباعبدالله علیه‌السلام اقتدا می‌کنند، در دنیا و آخرت مشمول عنایات ویژه او خواهند بود، با این منظر، شفاعت امام حسین علیه‌السلام تنها یک امید برای گنهکاران نیست، بلکه پیامی بزرگ برای همه انسان‌ها دارد. این پیام دعوت به حرکت در مسیر حق، ایستادگی در برابر ظلم و تلاش برای رهایی از غفلت است. شفاعت امام حسین علیه‌السلام راه نجاتی است که نه‌تنها در آخرت، بلکه در زندگی دنیا نیز راهگشای حقیقت‌جویان خواهد بود، فقط کافی است دلمان را پیوند به آن وجود مقدس بدهیم.

امام حسین (ع) فراتر از یک شخصیت تاریخی، راهنما و الگویی جاودانه برای تمام انسان‌هاست. او چراغی است که مسیر حقیقت را روشن می‌کند و کشتی نجاتی است که انسان را از امواج گمراهی و تاریکی به ساحل سعادت می‌رساند. ما به امام حسین علیه‌السلام نیاز داریم، زیرا او حجت خدا بر زمین و نمونه‌ای از ایمان، ایثار و شجاعت است.

در لحظات سختی و بحران، انسان به یک الگو نیاز دارد که نشان دهد چگونه می‌توان در برابر ظلم ایستاد و از حق دفاع کرد، امام حسین علیه‌السلام همان الگوست. او در اوج غربت و مظلومیت، با عزمی استوار ایستادگی کرد.

امام حسین علیه‌السلام نه‌تنها در میدان نبرد، بلکه در تمام ابعاد زندگی، الگویی بی‌بدیل است. او در اوج مصائب با خانواده‌اش مهربان بود، به یارانش وفاداری می‌آموخت و در دعا و نیایش، روحی متصل به خدا داشت. امام هم در هنگام نعمت شاکر بود و هم در هنگام سختی، صبور و استوار. ما به چنین الگویی نیاز داریم تا در مشکلات زندگی، راه درست را بیابیم و دچار ناامیدی نشویم.

یاد امام حسین علیه‌السلام تنها یک خاطره تاریخی نیست، بلکه حقیقتی زنده است که قلب انسان را روشن می‌کند. وقتی به امام حسین می‌اندیشیم، روح ما از تعلقات بی‌ارزش دنیا فاصله می‌گیرد و به سوی تعالی حرکت می‌کند. امام حسین علیه‌السلام ما را از خواب غفلت بیدار می‌کند و مسیر عبودیت را نشان می‌دهد.

بنابراین سبک زندگی انسان با شناخت امام حسین علیه‌السلام تغییر می‌کند. کسی که او را بشناسد، سعی می‌کند اخلاق و رفتار خود را اصلاح کند. از او صبر و توکل می‌آموزد، با مردم مهربان‌تر می‌شود، در برابر ظلم ساکت نمی‌ماند و به وظایف دینی و اجتماعی خود با جدیت بیشتری عمل می‌کند.

باید بدانیم عشق به امام حسین علیه‌السلام تنها یک احساس نیست، بلکه نیرویی است که انگیزه حرکت و تحول را در انسان ایجاد می‌کند. وقتی فردی امام حسین علیه‌السلام را دوست داشته باشد، نمی‌تواند نسبت به درد و رنج مظلومان بی‌تفاوت باشد. او می‌آموزد که عدالت‌خواهی و کمک به دیگران، وظیفه‌ای الهی است و نباید در برابر بی‌عدالتی سکوت کرد.

امام حسین علیه‌السلام نمونه‌ای از اخلاص در عبادت و بندگی خداست. او هیچ‌گاه برای منافع شخصی قدمی برنداشت، بلکه تمام زندگی‌اش را وقف خدا کرد. در کربلا، وقتی دشمن راه را بر او بست و یارانش یکی‌یکی به شهادت رسیدند، نه‌تنها شکایتی نکرد، بلکه با دعا و نیایش، آرامش خود را حفظ کرد و نشان داد که ایمان حقیقی، یعنی تسلیم کامل در برابر اراده الهی.

کسی که حسین علیه‌السلام را بشناسد، ترس از مرگ در دلش کمرنگ می‌شود. ایشان ثابت کرد که مرگ در راه خدا، نه نابودی، بلکه آغاز زندگی جاودانه است. این نگاه، انسان را از وابستگی‌های دنیایی آزاد می‌کند و او را به سوی هدفی بزرگ‌تر سوق می‌دهد.

از دیگر سو، حضور امام حسین علیه‌السلام در زندگی ما، مانع از انحراف و گمراهی می‌شود. هرکس که با سیره او آشنا شود، می‌تواند حق را از باطل تشخیص دهد و در فتنه‌ها دچار سردرگمی نشود. امام حسین علیه‌السلام چراغ هدایت است که مسیر را برای سالکان حق روشن می‌کند.

می‌توان نتیجه گرفت ما به امام حسین علیه‌السلام نیاز داریم، زیرا او نمونه کامل انسانیت، آزادگی و شرافت است. هر کس که بخواهد زندگی خود را بر پایه ارزش‌های الهی بنا کند، باید به آن وجود مقدس اقتدا کند. شناخت و پیروی از امام حسین علیه‌السلام نه‌تنها دنیای ما را بهتر می‌کند، بلکه سعادت ابدی را برایمان به ارمغان می‌آورد.

در مسیر رشد معنوی انسان، دعا و مناجات جایگاهی بی‌بدیل دارد. این ابزار گرانبها، پلی است که انسان را از دنیای مادی به عالم ملکوت متصل می‌کند و دریچه‌ای به سوی رحمت و عنایت بی‌کران الهی می‌گشاید. خداوند متعال در کلام وحی، مؤمنان را به دعا و نیایش در درگاهش فراخوانده و این عمل را نشانه‌ای از عبودیت و بندگی آنان تلقی کرده است. دعا تنها یک درخواست ساده نیست، بلکه بیانگر نیاز و وابستگی انسان به خالق هستی و اعتراف به قدرت و عظمت اوست.

انبیاء و اوصیاء الهی، به عنوان برگزیدگان و هدایتگران الهی، همواره از دعا به عنوان سلاحی کارآمد در مسیر تبلیغ و هدایت استفاده کرده‌اند. آنان در سخت‌ترین شرایط و در اوج تنهایی، با مناجات و راز و نیاز با پروردگار، آرامش و اطمینان خاطر یافته و بر مشکلات فائق آمده‌اند. حجم گسترده‌ای از ادعیه و مناجات‌های برجای مانده از ایشان، گواهی بر اهمیت و ضرورت دعا در زندگی فردی و اجتماعی انسان‌هاست. این دعاها، نه تنها ابزاری برای درخواست حاجات، بلکه راهنمایی برای سلوک الی الله و تقرب به درگاه الهی است.

امام حسین علیه‌السلام سرور آزادگان و اسوه صبر و استقامت، در سخت‌ترین لحظات زندگی خویش نیز از دعا و نیایش به درگاه خداوند غافل نبود. ایشان در شب عاشورا، در اوج نبرد و در لحظات پر التهاب، با مناجات و دعا، به خود و یارانش آرامش می‌بخشید و این گونه، جلوه‌ای از بندگی خالصانه خود را به نمایش می‌گذاشت. این عمل، نه تنها برای آن حضرت، بلکه برای همه مؤمنان، درسی بزرگ است که در هر شرایطی باید به یاد خدا بود و از او یاری جست.

به عنوان نمونه، امام حسین علیه‌السلام در فرازهایی از مناجات خویش با خداوند می‌فرماید:

«اللَّهُمَّ أَنْتَ ثِقَتِی فِی کُلِّ کَرْبٍ وَ رَجَائِی فِی کُلِّ شِدَّةٍ وَ أَنْتَ لِی فِی کُلِّ أَمْرٍ نَزَلَ بِی ثِقَةٌ وَ عُدَّةٌ»¹؛ یعنی «خدایا، تو در هر اندوهی تکیه‌گاه منی و در هر سختی امیدم و تو برای من در هر امری که برایم نازل شود، مورد اعتماد و پشتوانه‌ای.»

در این فراز، امام علیه‌السلام با صراحت اعلام می‌دارد که در هر اندوه و سختی، تنها به خداوند تکیه کرده و امید دارد. او خداوند را تکیه‌گاه و پشتوانه خود در تمام امور می‌داند و این گونه، جلوه‌ای از توکل و اعتماد مطلق به خالق هستی را به تصویر می‌کشد.

امام حسین علیه‌السلام در این دعا، خداوند را تنها تکیه‌گاه و امید خود معرفی می‌کند و این گونه به مؤمنان درس توکل و اعتماد مطلق به خداوند را می‌آموزد. همچنین این دعا، بیانگر نهایت فروتنی و بندگی امام در برابر خداوند است. ایشان با اعتراف به نیاز خود به رحمت الهی، نشان می‌دهند که تنها خداوند است که شایسته پرستش و تکیه است امام با این دعا، یقین خویش به قدرت و رحمت خداوند را به نمایش می‌گذارد. ایشان می‌داند که تنها خداوند قادر است در برابر اندوه و سختی‌ها، یاور و پشتیبان‌شان باشد. این مناجات امام دعوتی به توسل به درگاه الهی است. ایشان با توسل به خداوند در سخت‌ترین شرایط، آرامش و امید را در قلب یارانش زنده می‌کند و به مؤمنان می‌آموزد که در تمام امور زندگی خود به خداوند روی آورند.

این فراز از دعای امام حسین علیه‌السلام نه تنها برای زمان خود، بلکه برای تمام دوران‌ها و برای تمام انسان‌هایی که با سختی‌ها و مشکلات روبرو هستند، راهگشا و الهام‌بخش است. در دنیای پر از چالش و بحران امروز، فراگیری این دعای امام حسین علیه‌السلام می‌تواند به ما در ایجاد آرامش و مقابله با مشکلات کمک کند. با توکل به خدا و امید به رحمت او، می‌توانیم بر سختی‌ها فائق آمده و به سوی رستگاری گام برداریم.

------------------------------
پاورقی:
متن کامل دعا: اللَّهُمَّ أَنْتَ ثِقَتِی فِی کُلِّ کَرْبٍ وَ رَجَائِی فِی کُلِّ شِدَّةٍ وَ أَنْتَ لِی فِی کُلِّ أَمْرٍ نَزَلَ بِی ثِقَةٌ وَ عُدَّةٌ کَمْ مِنْ هَمٍّ یَضْعُفُ فِیهِ الْفُؤَادُ وَ تَقِلُّ فِیهِ الْحِیلَةُ وَ یَخْذُلُ فِیهِ الصَّدِیقُ وَ یَشْمَتُ فِیهِ الْعَدُوُّ أَنْزَلْتُهُ بِکَ وَ شَکَوْتُهُ إِلَیْکَ رَغْبَةً مِنِّی إِلَیْکَ عَمَّنْ سِوَاکَ فَفَرَّجْتَهُ وَ کَشَفْتَهُ وَ أَنْتَ وَلِیُّ کُلِّ نِعْمَةٍ وَ صَاحِبُ کُلِّ حَسَنَةٍ وَ مُنْتَهَى کُلِّ رَغْبَةٍ.

«خدایا، تو در هر اندوهی تکیه‌گاه منی و در هر سختی امیدم. و تو برای من در هر امری که بر من نازل شود، مورد اعتماد و پشتوانه‌ای. چه بسیار اندوهی که دل در آن ناتوان و چاره در آن کم و دوست در آن خوار می‌شود و دشمن در آن شماتت می‌کند، من آن (مصیبت) را به تو نازل و عرضه کردم و به تو شکایت کردم، از روی میل و رغبتی که به تو دارم و به غیر تو عرضه نکردم. پس تو آن را گشودی و برطرف کردی. و تو صاحب هر نعمتی و دارنده هر خوبی و نهایت هر خواسته‌ای.»

امام سجاد علیه‌السلام در روایتی فرمود «مِنْ اَخْـلاقِ الْمُؤمِـنِ، الاْنِفاقُ عَلى قَدْرِ الاْقِتـارِ وَ التَوَسُّعُ عَلى قَدِرْ التَوَّسُعَ وَ اِنـْصــافُ النـاسِ وَ ابْتِداؤُهُ بالسّلام عَلَیْهِمْ»؛ یعنی «از اخلاق مؤمن آن است که در هنگام تنگدستی، به اندازه توان خود انفاق کند و در زمان گشایش، دستِ بخشش داشته باشد، با مردم به عدالت رفتار کند و در سلام کردن به آنان پیش‌قدم باشد.»

انفاق، به‌ویژه در شرایط تنگدستی، از اهمیت بالایی برخوردار است، چرا که نشان‌دهنده‌ی ایمان و اعتماد عمیق به خداوند و روزی‌رسانی اوست. زمانی که فرد در وضعیت مالی دشواری قرار دارد، بخشش از آنچه دارد، بیانگر ایثار و از خودگذشتگی است و موجب تقویت روحیه‌ی توکل و رضایت به قضای الهی می‌شود. این عمل نه‌تنها نیازمندان را حمایت می‌کند، بلکه باعث افزایش برکت در زندگی فرد انفاق‌کننده و پاک‌سازی روح و مال او می‌شود. انفاق در تنگدستی همچنین الگویی برای دیگران است و جامعه را به سمت همدلی و تعاون سوق می‌دهد.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در اهمیت انفاق و صدقه حتی در شرایط تنگدستی فرمود: «اتَّقُوا النَّارَ وَلَوْ بِشِقِّ تَمْرَهٍ»؛ یعنی از آتش دوزخ بپرهیزید، هرچند با دادن نصف یک خرما. این حدیث نشان‌دهنده‌ی آن است که انفاق و صدقه، حتی اگر مقدار آن اندک باشد، در هر شرایطی ارزشمند است و تأثیرات معنوی و اجتماعی فراوانی دارد. انفاق در زمان تنگدستی نه‌تنها باعث جلب رضایت خداوند و دوری از بلاها می‌شود، بلکه موجبات افزایش برکت در زندگی و تقویت روحیه‌ی ایثار و همدلی در جامعه را فراهم می‌کند. این عمل نشان‌دهنده‌ی ایمان قوی و توکل به خداوند است که حتی در سخت‌ترین شرایط، فرد از کمک به دیگران دریغ نمی‌کند.  در روایتی دیگر می‌خوانیم که امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمود: «إسْتَنْزِلُوا الرِّزْقَ بِالصَّدَقَةِ»؛ یعنی به‏ وسیله‏‌ى صدقه دادن، رزق را فرود بیاورید.

عبارت "التَوَسُّعُ عَلى قَدْرِ التَوَسُّعِ" به این معناست که گسترش و توسعه به اندازه‌ی امکان و وسعت موجود صورت می‌گیرد. یعنی هر چیزی باید متناسب با ظرفیت، توان و امکاناتی که در اختیار است، توسعه پیدا کند و بیش از حد ظرفیت موجود، نباید گسترش داد. این مفهوم را می‌توان در زمینه‌های مختلفی به کار برد، مانند اقتصاد، مدیریت، سیاست و حتی زندگی شخصی که در آن توصیه می‌شود توسعه و گسترش فعالیت‌ها باید متناسب با منابع و شرایط باشد تا دچار بحران و فروپاشی نشود.

انصاف داشتن با مردم (اِنـْصــافُ النـاسِ) یعنی رعایت عدالت و حق‌گرایی در برخورد با دیگران، بدون توجه به منافع شخصی یا تعصبات فردی. کسی که انصاف دارد، نه‌تنها حق دیگران را ضایع نمی‌کند، بلکه در داوری‌ها و رفتارهای خود، جانب عدالت را می‌گیرد، حتی اگر به ضرر خودش باشد. انصاف، فراتر از عدالت صرف است، زیرا علاوه بر رعایت حقوق، نوعی بزرگواری و مدارا با دیگران را نیز در بر دارد. انسان منصف در قضاوت‌ها عجله نمی‌کند، سخن دیگران را با دقت می‌شنود، و در تعاملات اجتماعی، اخلاق نیکو و مروت را رعایت می‌کند.

یکی دیگر از ویژگی‌های اخلاقی که امام سجاد علیه‌السلام برای مؤمن می‌پسندند، سبقت در سلام کردن به دیگران است. این رفتار در کنار سایر احادیث، به‌عنوان یکی از نشانه‌های تواضع و فروتنی تلقی می‌شود و تأثیر زیادی در جلب محبت و ایجاد روابط صمیمانه میان انسان‌ها دارد. رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله نیز همیشه آغازگر سلام بودند به‌گونه‌ای که دیگران به‌سختی می‌توانستند در سلام کردن بر ایشان سبقت بگیرند. این سیره نبوی نه تنها نشان‌دهنده‌ی تواضع ایشان بود، بلکه به عنوان الگویی عملی برای مسلمانان در تعاملات اجتماعی به‌شمار می‌رفت که نشان‌دهنده احترام به دیگران و تقویت روحیه محبت و همبستگی در جامعه است.

 غزاله اسلامیان عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران و متخصص تغذیه و رژیم درمانی، با اشاره به اینکه مایعات به میزان قابل توجهی اثرات مخرب آلودگی هوا بر سلامت را کاهش می‌دهد، اظهار کرد: دریافت مایعات را افزایش دهید، حداقل هشت لیوان آب در روز نوشیده و از آبمیوه‌های طبیعی بجای آبمیوه صنعتی استفاده کنید.

 اسلامیان تاکید کرد: استفاده از نوشیدنی‌ها و غذا‌های حاوی کافئین را به حداقل برسانید، تاجاییکه ممکن است از قهوه، نسکافه، چای پررنگ، نوشابه‌های گازدار و شکلات تلخ استفاده نکنید.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران با اشاره به اینکه میوه‌ها و سبزیجات زرد و نارنجی سرشار از ویتامین A هستند، تصریح کرد: کدو حلوایی، هویج، فلفل دلمه‌های رنگی، خرمالو و نارنگی اثرات مخرب آلودگی هوا را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد و درمقابل از دریافت مواد غذایی شیرین صنعتی مثل انواع کیک، شیرینی، کلوچه، شکلات، آبنبات و دسر‌های حاوی قند و شکر پرهیز کنید.

اسلامیان با بیان اینکه میوه‌ها و سبزی‌های قرمز رنگ سرشار از آنتی اکسیدان‌اند، اضافه کرد: انار قرمز تازه دون شده، چغندر (لبو) و کلم قرمز از این دسته‌اند.

توصیه بر مصرف شیر

وی با بیان اینکه استفاده از شیر در روز‌های آلوده توصیه می‌شود، خاطرنشان کرد: مصرف شیر و لبنیات را بیش از نیاز روزانه، دو واحد در روز مصرف نکنید.

این متخصص تغذیه و رژیم درمانی، با بیان اینکه استفاده از میوه‌ها و سبزیجات سطح دریافت ویتامین C را افزایش می‌دهد، ادامه داد: استفاده از لیموترش تازه، مرکبات (لیمو شیرین، پرتغال و نارنگی) و کیوی، مخصوصا در افرادی که در محیط‌های باز کار می‌کنند، روزانه یک عدد توصیه می‌شود. می‌توان مکمل یا قرص جوشان ویتامین C را نیز مصرف کرد.

منع مصرف غذا‌های پرچرب در روز‌های آلوده

منع مصرف غذا‌های پرچرب در تمام شرایط خصوصا در روز‌هایی که هوا آلوده است، یکی دیگر از توصیه‌های دکتر اسلامیان است.

وی با تاکید بر پرهیز از غذا‌های چرب مانند انواع فست‌فودها، کره، خامه و سرشیر و روغن‌های جامد گفت: دریافت منابع غذایی حاوی ویتامین E در روز‌هایی که هوا آلوده است کمک قابل توجهی به بازسازی بدن می‌کند، غذا‌های کنسروی و حاوی نگهدارنده را در روز‌هایی که هوا آلوده است، مصرف نکنید.

منابع غذایی حاوی امگا ۳ را افزایش دهید

وی اضافه کرد: منابع غذایی حاوی امگا ۳ را افزایش دهید، انواع ماهی‌ها، گردو، روغن کانولا (کلزا)، سبزی‌های برگ سبز تیره مانند اسفناج و سبزی خوردن را در برنامه غذایی خود بگنجانید.

اسلامیان با بیان اینکه باید مصرف گوشت قرمز را حداکثر به یک تا دوبار در هفته محدود کرد، ادامه داد: اگر به کم خونی مبتلا هستید و پزشک برایتان دارو‌هایی مکمل تجویز کرده، دارو‌های خود را به موقع مصرف کنید.

در هوای آلوده ورزش و فعالیت نکنید

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و متخصص تغذیه و رژیم درمانی در پایان تاکید کرد: در روز‌هایی که هوا آلوده است، در فضای باز به هیچ عنوان ورزش و پیاده روی نکنید.