نشست روز گذشته سران سه کشور ایران، روسیه و ترکیه در آنکارا با مواردی از جمله توافق بر سر تشکیل کمیته تدوین قانون اساسی سوریه و نیز ابراز نگرانی از وضعیت شمال شرق سوریه و مخالفت با اقدامات آمریکا به کار خود پایان داد.

پنجمین نشست سه جانبه سران روسیه، ترکیه و ایران درباره سوریه در شهر آنکارا برگزار شد.

نشستی که قرار بود بر محور بحران ادلب و آوارگان، توافق آمریکا و ترکیه درباره شمال سوریه و نیز تشکیل کمیته تدوین قانون اساسی سوریه باشد و علاوه بر آن در سطحی کلان موضوع کاهش بحران در سوریه و افزایش آرامش در این کشور را مورد بررسی قرار دهد.

تاکید ایران بر عملیات ادلب و عدم مداخله در شرق فرات

روحانی پیش از سفر به ترکیه در مصاحبه‌ای مواضع جمهوری اسلامی ایران درباره بحران سوریه را مطرح  کرد که عبارتند از:

1.ادامه جنگ با تروریست‌ها در منطقه ادلب.

2.مشکل در شرق فرات و حضور مداخله گرانه آمریکا.

3.ضرورت حمایت از دولت مشروع و قانونی دمشق.

سه رئیس جمهور پس از دیدارهای دوجانبه و گفت‌وگو درباره روابط سیاسی و اقتصادی دو جانبه و تحولات سوریه وارد میز مذاکرات سه جانبه شدند تا روند سوچی اینبار در آنکارا ادامه پیدا کند.

روحانی در دیداری که با اردوغان داشت، با اشاره به اینکه همکاری 3 کشور ضامن روند آستانه باعث شده امنیت بیشتری در سوریه حاکم باشد و مردم این کشور در بخش‌های زیادی از سرزمین خود شرایط بهتری داشته باشند، افزود: باید به دولت سوریه برای مبارزه با باقیمانده تروریست‌ها به ویژه منطقه ادلب و شرق فرات کمک کرد و همکاری‌ها تا ریشه‌کن شدن تروریست در منطقه ادامه یابد؛ از این رو امیدوارم نتیجه تلاش‌های سه کشور منجر به امنیت پایدار در سوریه و تحقق حاکمیت مردم آن کشور باشد.

رئیس جمهور کشورمان در دیدار با پوتین نیز گفت: مهمترین اقدام برای سوریه در حال حاضر عملیاتی شدن توافقات مربوط به پاکسازی ادلب از تروریست‌ها و ایجاد ثبات و امنیت در این منطقه است.

بیانیه پایانی؛ اضافه شدن عراق و لبنان به روند سوچی و مخالفت با اقدامات تجزیه طلبانه و تضعیف حاکمیت سوریه

نشست دو ساعته سران با انتشار بیانیه و نشست خبری سه مقام ارشد به پایان رسید؛ بیانیه‌ای که روز قبل از آن از سوی معاونان و کارشناسان وزارتخانه‌های سه کشور بررسی و نهایی شده بود.

این بیانیه 14 بندی عبارت است از:

1- وضعیت میدانی جاری در سوریه را مورد بحث قرار داده، تحولات پس از آخرین نشست خود در  سوچی مورخ 14 فوریه 2019 را بررسی کرده و عزم خود مبنی بر  تقویت همکاری‌های سه جانبه در سایه توافقات خود را تکرار کردند.

2- بر تعهد مستحکم خود به حاکمیت، استقلال، وحدت و تمامیت ارضی جمهوری عربی سوریه و همچنین به اهداف و اصول منشور ملل متحد تأکید کردند. آنها تصریح کردند که این اصول باید از سوی همگان مورد احترام قرار گیرد و هیچ اقدامی، فارغ از عامل/عاملان آن، نباید این اصول را تضعیف کند.

3- در این ارتباط، بر لزوم احترام به تصمیمات حقوقی بین‌المللی شناخته شده بین‌المللی از جمله آن مفادی از قطعنامه‌های ذیربط ملل متحد که اشغال جولان سوریه را رد می‌کند بویژه قطعنامه 497 شورای امنیت سازمان ملل تاکید و تصمیم دولت آمریکا در خصوص جولان اشغالی سوریه که نقض فاحش حقوق بین‌الملل محسوب شده و صلح و امنیت منطقه‌ای را به خطر می‌اندازد را محکوم کردند. آنها حملات نظامی اسراییل در سوریه را بی ثبات کننده و ناقض حاکمیت و تمامیت ارضی آن کشور تلقی کرده که منجر به تشدید تنش در منطقه می‌شود.

4- وضعیت در شمال شرق سوریه را مورد بررسی قرار داده و تاکید کردند که امنیت و ثبات در این منطقه تنها از طریق احترام به حاکمیت و تمامیت ارضی این کشور قابل دسترسی است و توافق کردند تلاش‌های خود در این راستا را با یکدیگر هماهنگ کنند.

5- تمامی تلاش‌ها به منظور ایجاد واقعیات جدید در صحنه میدانی به بهانه مبارزه با تروریسم از جمله ابتکارات غیرمشروع خودمختاری را مردود شمرده و اراده خود برای ایستادگی در برابر مقاصد تجزیه طلبانه با هدف تضعیف حاکمیت و تمامیت ارضی سوریه و همچنین امنیت ملی کشورهای همسایه را ابراز کردند.

6- وضعیت ناحیه کاهش تنش ادلب را به طور مفصل بررسی و بر لزوم احترام به آرامش در صحنه از طریق اجرای کامل تمامی توافقنامه‌ها در خصوص ادلب بویژه تفاهمنامه مورخ 17 سپتامبر 2018 تاکید کردند. آنها نسبت به خطر وخامت بیشتر وضعیت انسانی در این منطقه و پیرامون آن در نتیجه ادامه تنش هشدار داده و توافق کردند اقدامات مشخصی برای کاهش نقض‌ها انجام دهند. آنها همچنین نگرانی جدی خود در مورد افزایش حضور سازمان تروریستی هیات تحریر الشام در منطقه را ابراز کرده و بر عزم خویش مبنی بر ادامه همکاری برای نابودی نهایی داعش، جبهة النصره و تمامی دیگر افراد، گروه‌ها، تشکل‌ها و موجودیت‌های وابسته به القاعده یا داعش که از سوی شورای امنیت سازمان ملل شناسایی شده‌اند، تصریح کردند.

آنها ضمن  ابراز تاسف از تلفات غیرنظامی و بی خانمانی مردم، توافق کردند اقدامات مشخصی بر پایه توافقات پیشین به منظور اطمینان از حفاظت از غیرنظامیان و زیرساخت‌های غیرنظامی در انطباق با حقوق بشردوستانه بین‌المللی و نیز ایمنی و امنیت نیروی نظامی ضامنین حاضر در داخل و خارج از منطقه کاهش تنش ادلب انجام دهند.

7- بر این باور خود تصریح کردند که منازعه سوریه هیچ راه‌حل نظامی نمی‌تواند داشته باشد و تنها از طریق یک فرایند سیاسی سوری سوری با تسهیل سازمان ملل در راستای قطعنامه 2254 شورای امنیت سازمان ملل می‌توان به آن پایان داد.

8- رضایت خود مبنی بر تکمیل موفقیت آمیز کار ترکیب کمیته قانون اساسی را ابراز کرده و حمایت خود از تلاش‌های نماینده ویژه دبیر کل سازمان ملل گیر پدرسن برای دستیابی به توافق میان طرفهای سوری در ارتباط با آیین کار کمیته قانون اساسی را اعلام کردند. آنها همچنین بر آمادگی خود برای تسهیل شروع بکار کمیته قانون اساسی در ژنو در انطباق با تصمیمات کنگره گفت‌وگوی ملی سوری در سوچی تاکید کردند.

9- آنها بر نیاز به افزایش دسترسی بشردوستانه برای تمامی سوری‌ها در سراسر کشور بدون هیچ پیش شرطی تاکید کردند. به منظور تسکین آلام سوری‌ها و حمایت از پیشرفت در فرایند حل و فصل سیاسی، آنها از جامعه بین‌المللی، سازمان ملل و آژانس‌های بشردوستانه آن خواستند مسئولیت بیشتری در سهیم شدن در این زمینه برعهده بگیرند و  مساعدت خود به سوریه را در این میان از طریق اجرای پروژه‌های بهبودی سریع از جمله اعاده امکانات زیرساخت‌های اساسی، تاسیسات عرضه آب و برق، مدارس و بیمارستان‌ها و همچنین اجرای مین زدایی انسان دوستانه افزایش دهند.

10- بر ضرورت تسهیل بازگشت ایمن و داوطلبانه آوارگان و اشخاص بی خانمان شده داخلی به مناطق اصلی زندگی‌شان در سوریه و اطمینان از حق بازگشت و حمایت از آنها  تاکید کردند. در این ارتباط آنها از جامعه بین‌المللی خواستند تا کمک‌های مناسبی برای اسکان مجدد و زندگی عادی آنها فراهم کند و همچنین بر آمادگی خود برای ادامه تعامل با تمامی طرفهای ذی ربط شامل دفتر کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان و دیگر آژانس‌های بین‌المللی تخصصی تاکید کردند. آنها توافق کردند هماهنگی‌های لازم در خصوص ابتکارات خود برای برگزاری کنفرانس‌های بین‌المللی با موضوع کمک‌های بشردوستانه به سوریه و بازگشت پناهجویان سوری را مبذول دارند.

11- از شرکت عراق و لبنان به عنوان ناظران جدید فرمت آستانه استقبال کردند.

12- علاوه بر مساله سوریه، آخرین تحولات منطقه‌ای و بین‌المللی و نیز همکاری در زمینه‌های مختلف را بررسی کرده و بر تصمیم خود مبنی بر ارتقای همکاری مشترک اقتصادی و بازرگانی تاکید کردند.

13-  تصمیم گرفتند نشست سه جانبه سران بعدی را در جمهوری اسلامی ایران به دعوت رئیس جمهوری اسلامی ایران جناب آقای حسن روحانی برگزار کنند.

14- روسای جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه مراتب تشکر صمیمانه خود را به رئیس جمهوری ترکیه جناب آقای رجب طیب اردوغان به منظور میزبانی نشست سه جانبه سران در آنکارا ابراز کردند.

نشست خبری سران سه کشور: از نگرانی درباره اقدامات آمریکا در شرق فرات تا تفاهم برای تشکیل کمیته تدوین قانون اساسی

پس از نشست سه جانبه بود که سران وارد نشست خبری شدند و ضمن اشاره به نشست، به بیان دیدگاه‌های خود و نیز پاسخ به سوالات خبرنگاران پرداختند.

اردوغان در این نشست با بیان اینکه بزرگترین تهدید برای آینده سوریه گروه تروریستی پ.ک.ک/ی.پ.گ است، گفت: هدف غایی ما ایجاد کریدور صلح در شمال سوریه و جلوگیری از تجزیه این کشور است. تصمیم‌های مهم و امیدوار کننده در خصوص راه‌حل سیاسی در سوریه را اتخاذ کردیم. بر اقدامات عملی برای برقراری صلح در سوریه تاکید کردیم.

وی گفت: در این اجلاس بر غیرقابل قبول بودن حمایت از گروه‌های تروریستی به بهانه مبارزه با داعش تاکید کردیم. آقا‌یان روحانی و پوتین را در جریان روند ایجاد منطقه امن در سوریه قرار دادم. ترکیه، روسیه و ایران اختلافات درباره تشکیل کمیته قانون اساسی سوریه را پشت سر گذاشته‌اند و نشست سه جانبه در آنکارا نتیجه بخش بوده است.

رئیس جمهور ترکیه افزود: قصد داریم برای آوارگان سوری در ترکیه در منطقه‌ای به طول 450 کیلومتری و به عمق 30 کیلومتر در شمال سوریه مسکن بسازیم. مدارس و زیرساخت‌های لازم را احداث کنیم. با ایران، روسیه و جامعه جهانی برای بازگشت دواطلبانه پناهجویان سوری به کشورشان همکاری خواهیم کرد. باید بر بازگشت پناهجویان بیشتری به سوریه تمرکز کنیم.

رئیس جمهور ترکیه ادامه داد: با همکاری سه کشور موانع بر سر راه تشکیل کمیته قانون اساسی سوریه را رفع کردیم. کار کمیته به سرعت در ژنو آغاز می‌شود، مشکلی در این زمینه وجود ندارد.

حسن روحانی رئیس جمهور کشورمان نیز در این نشست با بیان اینکه در روند آستانه ما تحولات امنیتی، بازگشت آوارگان و بازسازی سوریه را دنبال می‌کنیم، اظهار داشت: در تحولات سیاسی دو موضوع اصلی وجود دارد؛ اصلاح قانون اساسی که در این زمینه بسیار بحث شده و از روند سوچی با حضور نمایندگان دولت و معارضه تاکنون ادامه داشته است. اعضای کمیته ویژه تکمیل شده و انتظار داریم که اصلاح قانون اساسی انجام شود. دومین مسئله نیز برگزاری انتخابات است. در زمینه موضوع اول یعنی تشکیل کمیته قانون اساسی در آینده نزدیک، زمینه فراهم است که کار را آغاز کند.

وی افزود: در عین حال یک پروسه دقیق و مهمی است. اصلاح قانون اساسی به این معناست که تمامی کسانی که حق رای دارند، منافع و نظرات آنها به طور متعادل در قانون اساسی جدید و اصلاحات رعایت شود.

رئیس جمهور ایران یادآور شد: سه کشور در اکثریت قریب به اتفاق در مورد مسائل سوریه مانند یکپارچگی و تمامیت ارضی سوریه اتفاق نظر دارند. همه با دخالت نیروهای خارجی در امور سوریه بدون دعوت دولت قانونی این کشور مخالفیم. کمیته قانون اساسی سوریه تشکیل شده است. امیدواریم اصلاح قانون اساسی این کشور سریعاً انجام شود. هر سه کشور بزرگ منطقه معتقدند که مبارزه با تروریسم باید ادامه باید.

وی با اشاره به این که نشست بعدی سران سه کشور در تهران برگزار خواهد شد، گفت: امیدواریم تا سال 2021-2020 شرایط مناسب برای برگزاری انتخابات در سوریه فراهم شود.

پوتین نیز در این نشست با بیان اینکه اوضاع ادلب بسیار نگران کننده است، یادآور شد: فعالیت کمیته قانون اساسی سوریه باید هر چه زودتر آغاز شود. نگران تحولات شمال شرق سوریه هستیم. مشکلات امنیتی باید طبق اصول حاکمیت و تمامیت ارضی این کشور حل شود. تقسیم سوریه و ایجاد مناطق خودمختار در این کشور غیرقابل قبول است. همه واقفند که حضور آمریکا در سوریه غیرقانونی در سوریه است.

جمع بندی: اشتراکات و اختلافات سه کشور

نگاهی به موارد ذکر شده در بالا از سوی روسای جمهور سه کشور نشان می‌دهد که درباره شمال سوریه تاکید بر این بوده که حاکمیت ملی سوریه نباید تضعیف شود و نقش مخرب آمریکا در این منطقه باید متوقف شود. همچنین بر سر تشکیل کمیته تدوین قانون اساسی اختلافات گذشته حل شده و باید منتظر بود که این کمیته، تشکیل و آغاز به کار خود را در ژنو طی هفته‌های آینده اعلام کند.

همچنین نگرانی از اقدامات آمریکا در شمال شرق سوریه نشان می‌دهد که احتمالاً اقدامات مشترک آنکارا-واشنگتن با مسائلی روبرو شود، هر چند اردوغان گفت که این توافقنامه را با پوتین و روحانی در میان گذاشته و هدف ایجاد منطقه‌ای امن برای ساخت خانه و مدرسه برای آوارگان سوری در ترکیه است تا حداقل یک میلیون نفر از آنها به شمال سوریه بروند اما به نظر نمی‌رسد چنین اتفاقی حداقل در شرایط فعلی امکان عملیاتی شدن داشته باشد.

اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس جمهور در نخستین جلسه شورای توسعه سواحل مکران با اشاره به برنامه ریزی و سیاستگذاری جدی دولت برای توسعه سواحل مکران اظهار داشت: باید در روند توسعه، با استفاده از تجربیات گذشته، همه ملاحظات و جوانب نظیر ملاحظات زیست محیطی را در نظر بگیریم تا برنامه های توسعه ای در مناطق ساحلی مکران با تبعات و آثار منفی همراه نباشد.

معاون اول رییس جمهور همچنین با تاکید بر اینکه به دنبال اجرا و تکمیل پروژه های زیربنایی در مناطق ساحلی مکران هستیم، خاطر نشان کرد: خوشبختانه مقام معظم رهبری با برداشت 300 میلیون دلار از صندوق توسعه ملی برای راه اندازی راه آهن چابهار ـ زاهدان موافقت کردند که وزارت راه و شهرسازی باید این پروژه را با جدیت پیگیری کند.

وی همچنین با بیان اینکه بخش زیادی از مساحت سواحل مکران را اراضی ملی تشکیل می دهد، تصریح کرد: باید از این اراضی با جدیت صیانت شود چرا که ممکن است برخی افراد سودجو با آگاهی از برنامه های دولت برای توسعه سواحل مکران، به دنبال تملک غیرقانونی این اراضی باشند.

جهانگیری با قدردانی از مطالعات انجام شده و تدوین برنامه ها و پروژه های متعدد برای اجرا در سواحل مکران، خاطرنشان کرد: اجرای این طرح ها نیازمند سرمایه گذاری های وسیعی است که منابع بودجه نمی تواند پاسخگوی آن باشد بنابراین لازم است کارگروهی با محوریت وزارت امور اقتصادی و دارایی و با عضویت دبیرخانه شورا، وزارت راه و شهرسازی و دیگر دستگاه های مرتبط تشکیل شود و برای تامین مالی اجرای پروژه های سواحل مکران برنامه ریزی و راهکارهای لازم را تهیه و ارائه کنند.

معاون اول رییس جمهور همچنین از دبیرخانه شورا خواست طرح جامع توسعه سواحل مکران را در اختیار دستگاه های اجرایی ذیربط قرار دهد تا هر یک از دستگاه ها در جریان وظایف و ماموریت های خود قرار گیرد و بر اساس برنامه زمانبندی تعیین شده اقدامات لازم را انجام دهد.

وی تصریح کرد: توسعه مناطق ساحلی مکران یکی از مهترین موضوعات و اولویت های در دست اجرای دولت است اما باید توجه داشته باشیم که این سواحل نباید به صورت افراط‌گونه توسط صنایع، دستگاه های دولتی و سایر نهادها اشغال شوند بلکه بیشتر این مناطق باید در اختیار مردم باشد و برنامه های توسعه ای از طریق مشارکت مردم و جوامع محلی دنبال شود.

جهانگیری با اشاره به اینکه استان های هرمزگان و سیستان و بلوچستان که ارتباط نزدیکی با مناطق ساحلی مکران دارند، گفت: لازم است دبیرخانه شورا در راستای اجرای هر چه بهتر پروژه های توسعه سواحل مکران، اختیارات مورد نیاز این استان ها را شناسایی کند تا در صورت لزوم دولت این اختیارات را به استانداران تفویض کند.

معاون اول رییس جمهور تصریح کرد: جهت گیری دولت توسعه مناطق ساحلی مکران و تبدیل این منطقه به یکی از مهمترین کانون های توسعه کشور است که لازم است همه جوانب و ابعاد مختلف از جمله مسائل زیست محیطی مدنظر قرار گیرد.

در این جلسه که وزرای راه و شهرسازی، آموزش و پرورش، میراث فرهنگی،‌گردشگری و صنایع دستی، رییس سازمان امور اداری و استخدامی،‌ رییس سازمان حفاظت محیط زیست و استانداران هرمزگان و سیستان و بلوچستان نیز حضور داشتند، گزارشی جامع از طرح توسعه سواحل مکران از سوی نماینده دبیرخانه شورا ارائه شد.

نماینده دبیرخانه شورای توسعه سواحل مکران به ارائه توضیحاتی در خصوص اقدامات انجام شده در ستاد توسعه سواحل مکران طی سالهای 1392 تا کنون پرداخت و گفت: پهنه بندی کاربری اراضی سواحل مکران انجام و طرحی جامع به همراه پیوست های زیست محیطی برای توسعه سواحل مکران تدوین شده است.

وی اجرای طرح جلب مشارکت و توانمندسازی جوامع محلی و شناسایی شاخص های نامناسب توسعه انسانی پایدار را از جمله برنامه های در دست اجرا برشمرد و به تشریح نمونه ای از پروژه های اجتماع محور از نظر مردم در قالب برنامه های کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت پرداخت.

بر اساس این گزارش 49 پروژه اصلی در حال حاضر در سواحل مکران در دست پیگیری قرار دارد که 51 درصد از این پروژه ها با سرمایه گذاری بخش خصوصی و 49 درصد با سرمایه گذاری بخش دولتی دنبال می شود و از 49 پروژه در دست پیگیری 30 پروژه زیرساختی و 19 پروژه توسعه ای است.

نماینده دبیرخانه شورا در ادامه گزارشی از اولویت ها و راهبردهای آتی طرح توسعه سواحل مکران ارائه کرد و گفت: تسریع در توسعه زیرساختهای اساسی منطقه، توسعه اشتغال در سواحل و پس کرانه، ارتقاء سطح مشارکتهای مردمی و توسعه علمی و فناوری و بهبود عملکرد نظام نوآوری منطقه ای سواحل مکران از جمله برنامه های آتی خواهد بود.

در ادامه این جلسه نماینده دبیرخانه شورایعالی شهرسازی و معماری ایران هم گزارشی از طرح ویژه توسعه و عمران منطقه ساحلی مکران ارائه کرد و به تشریح فرایند تهیه طرح، مبانی مفهومی، اهداف و راهبردهای طرح و ماموریت های اصلی پرداخت.

رهبر انقلاب اسلامی در ابتدای جلسه درس خارج فقه در آغاز سال تحصیلی حوزه‌های علمیه، مجالس عزاداری حضرت اباعبدالله علیه‌السلام در محرم امسال را پر رونق‌تر از هر سال دانستند و خاطرنشان کردند: این حقیقت پر معنا نشان می‌دهد که پیوند مردم با اهل‌بیت علیهم‌السلام یک پیوند مستحکم است و برغم انبوه تبلیغات دشمنان علیه مقدسات و با وجود انواع سرگرمی‌ها و جاذبه‌های گوناگون برای جوانان، با فرا رسیدن محرم، امواج عظیم مردمی که اغلب نیز جوانان هستند به سمت خیمه حسین‌بن‌علی علیه‌السلام حرکت می‌کند و ملت ما در زیر خمیه حضرت اباعبدالله به راه خود ادامه می‌دهد.
حضرت آیت الله خامنه‌ای در ادامه با اشاره به برخی مسائل مهم روز، گفتند: ملت ایران در مواجهه با موج تبلیغاتی گسترده، عظیم و عمیق دشمن علیه کشور و مقدسات در حال تصمیم‌گیری است، البته در مقابل این امواج غالباً پنهان و زیرزمینی که گاهی در گوشه‌ای از کشور نیز خود را نشان می‌دهد، دستگاههای مختلف هوشیار هستند، اما مهم، نقش مردم است.
ایشان با تأکید بر اینکه زمام بهبود امور کشور به دست مردم و بویژه جوانان است، افزودند: عزم، تصمیم، بصیرت و ایمان مردم می‌تواند کشور را به نقطه مطلوب برساند و بر همین اساس است که مکرراً بر جدی گرفتن ظرفیتهای داخلی در همه بخشهای فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و امنیتی تأکید و تکیه می‌کنیم.
رهبر انقلاب اسلامی با اشاره به پیشرفتهای کشور در علم و فناوری و همچنین خبرهای خوب از بخش تولید، گفتند: در بخش تولید، غفلتها و کوتاهی‌هایی وجود داشته است اما حرکتهای خوبی به سمت اهداف مطلوب در جریان است که ان‌شاءالله مردم آثار آن را خواهند دید.
ایشان با تأکید بر اینکه علاج مشکلات گوناگون در دست مردم است، افزودند: به بیگانه نباید نگاه کرد، به فلان دولت و فلان دولت نباید امید بست، به نشست و برخاست با دیگران نباید اتکال کرد.
رهبر انقلاب اسلامی افزودند: البته این حرف به معنای بستن باب مراوده با دولتهای عالم نیست، ما اهل مراوده و گفت‌وگو و نشست و برخاست هستیم اما نباید کارهای کشور را به نشست و برخاست با دیگران موکول کرد. هر چه می‌توانید از امکانات دنیا استفاده کنید اما علاج در داخل کشور، و حل مشکلات به دست مردم است.
ایشان با اشاره به حرف نو و راه جدیدی که جمهوری اسلامی ایران در دنیا پیش گرفته است، استقبال بیگانگان و عوامل نظام پوسیده سرمایه‌داری غربی از این راه پر افتخار را ناممکن دانستند و افزودند: آنها هر چه بتوانند دشمنی کرده و می‌کنند اما بحول و قوه الهی این کارها به جایی نرسیده و نخواهد رسید و ملت بر دشمنان خود بویژه آمریکا پیروز خواهد شد.
حضرت آیت الله خامنه‌ای در خصوص هدف آمریکایی‌ها از مطرح کردن مجدد موضوع مذاکره با ایران گفتند: همه باید بدانند و توجه کنند که این یک ترفند است.
رهبر انقلاب اسلامی با اشاره به مواضع متفاوت مقام‌های آمریکایی در خصوص مذاکره افزودند: گاهی می‌گویند مذاکره بدون پیش‌شرط، گاهی نیز می‌گویند مذاکره با ۱۲ شرط. اینگونه سخنان یا ناشی از سیاست آشفته آنها است و یا ترفندی برای سردرگم کردن طرف مقابل. البته جمهوری اسلامی سردرگم نمی‌شود، چرا که راه ما روشن است و می‌دانیم چه می‌کنیم.
ایشان هدف آمریکایی‌ها از مذاکره را نه یافتن راه‌حل عادلانه، بلکه تحمیل خواسته‌های گستاخانه دانستند و گفتند: این حرف را که هدف آمریکا از مذاکره، تحمیل است قبلاً بنده می‌گفتم اما آنها این‌قدر گستاخ شده‌اند که امروز این واقعیت را خودشان هم به زبان می‌آورند.
رهبر انقلاب اسلامی با اشاره به سخنان اخیر یک مقام آمریکایی که گفته بود باید با ایران سر میز مذاکره بنشینیم و ما فلان چیزها را بگوییم و ایران قبول کند، خاطرنشان کردند: برای این نوع مذاکره باید به سراغ همان کسانی بروند که به‌عنوان گاو شیرده آنها عمل می‌کنند. جمهوری اسلامی، جمهوریِ مؤمنین، جمهوری مسلمین‌لله و جمهوری عزت است.
حضرت آیت الله خامنه‌ای در ادامه به تبیین اهداف آمریکا از سیاست فشار حداکثری و در عین حال، تلاش برای کشاندن ایران پای میز مذاکره پرداختند و گفتند: سیاست دولت آمریکا، فشار حداکثری به ایران در قالب تحریمهای گوناگون، تهدید و یاوه‌گویی‌های مختلف است، چرا که دولت کنونی آمریکا معتقد است با رودربایستی و تعارف نمی‌توان جمهوری اسلامی را به زانو درآورد و وادار به تواضع و قبول کرد.
رهبر انقلاب اسلامی افزودند: رژیم ایالات متحده به دنبال آن است که هم برای رقبای داخلی خود و هم برای اروپایی‌ها این را به‌عنوان یک سیاست قطعی جا بیندازد که تنها راه مواجهه با ایران، فشار حداکثری است.
ایشان با اشاره به اذعان آمریکایی‌ها و متحدان آنها به ناکام ماندن سیاست فشار حداکثری در به زانو درآوردن ایران، گفتند: هدف آنها از مذاکره این است که به همه ثابت کنند فشار حداکثری جواب داد و مسئولان جمهوری اسلامی بر خلاف آنکه می‌گفتند مذاکره نمی‌کنیم مجبور شدند پای میز مذاکره بیایند، بنابراین تنها راه مواجهه با ایران، فشار حداکثری است.
حضرت آیت الله خامنه‌ای تأکید کردند: اگر دشمن توانست اثبات کند که فشار حداکثری علاج کار ایران و مؤثر بر روی ایران است، ایران و ملت عزیز ما دیگر روی آسایش را نخواهند دید، چون پشت سر همه سیاستهای مستکبرانه آمریکا این سیاست قرار خواهد گرفت و از این به بعد، هر چیزی را که قلدرانه از جمهوری اسلامی مطالبه کنند، اگر به آنها «چَشم» گفتیم، مسئله تمام است اما اگر «نه» گفتیم دوباره فشار حداکثری آغاز خواهد شد.
ایشان، علت اصرار آمریکایی‌ها و واسطه کردن برخی اروپایی‌ها برای مذاکره و دیدار را در همین چارچوب دانستند و افزودند: البته من راجع به اروپایی‌ها در یک وقت دیگر صحبت خواهم کرد اما علت اصرار آنها به اینکه اگر با رئیس‌جمهور آمریکا یک جلسه بگذارید همه مشکلات شما حل خواهد شد، این است که اثبات کنند فشار حداکثری در مقابل ایران یک سیاست موفق است و باید همین سیاست را به کار بست.
رهبر انقلاب اسلامی تأکید کردند: ما در مقابل باید ثابت کنیم که سیاست فشار حداکثری در مقابل ملت ایران پشیزی ارزش ندارد.
حضرت آیت الله خامنه‌ای سخنان خود در خصوص مذاکره با آمریکا را در دو نکته جمع‌بندی کردند: ۱) مذاکره با آمریکا یعنی تحمیل خواسته‌های آنان بر جمهوری اسلامی، ۲) مذاکره یعنی نمایش موفقیت سیاست فشار حداکثری آمریکا.
ایشان افزودند: برای همین است که مسئولان کشور از رئیس‌جمهور و وزیر امور خارجه و دیگران، یک‌صدا اعلام کردند که با آمریکا مذاکره نخواهیم کرد نه مذاکره دوجانبه نه چند جانبه.
رهبر انقلاب اسلامی تأکید کردند: چنانچه آمریکا حرف خود را پس گرفت و توبه کرد و به معاهده هسته‌ای که آن را نقض کرده است، بازگشت، آن‌وقت در جمع کشورهای عضو معاهده که شرکت و با ایران صحبت می‌کنند، آمریکا هم می‌تواند شرکت کند، اما در غیر این‌صورت هیچ مذاکره‌ای در هیچ سطحی بین مسئولان جمهوری اسلامی و آمریکایی‌ها اتفاق نخواهد افتاد نه در نیویورک و نه غیر آن.
حضرت آیت الله خامنه‌ای با بیان اینکه در طول ۴۰ سال گذشته جمهوری اسلامی در مواجهه با انواع ترفندها قرار داشته است و دشمنان نتوانسته‌اند ایران عزیز را مغلوب کنند، خاطرنشان کردند: سیاستهای آنان یکی پس از دیگری مغلوب سیاستهای جمهوری اسلامی شده است و بعد از این نیز جمهوری اسلامی بحول قوه الهی آنها را مغلوب خواهد کرد و پیروز و سربلند از میدان خارج خواهد شد.

آیت الله  ناصر مکارم شیرازی در دیدار حجت الاسلام رمضانی، دبیرکل جدید مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) با تبریک انتصاب وی به این مسئولیت مهم، اظهار داشت: شما بحمدالله با این عرصه آشنا هستید و به‌خوبی به لوازم و اقتضائات آن واقفید، امیدواریم بتوانید در این مسئولیت منشأ خیر باشید، ما نیز برای موفقیت شما دعا می‌کنیم.

وی در ادامه همگرایی، همدلی و اتحاد مسلمانان و به‌ویژه پیروان مکتب اهل‌بیت(ع) را امری مهم خواند و تأکید کرد: در شرایطی که دشمن همه تلاش خود را برای بر هم زدن وحدت مسلمانان و اختلاف‌افکنی بین شیعیان و اهل سنت به‌کار گرفته است، در کنار هم بودن مسلمانان و پیروان اهل‌بیت(ع) تأثیر زیادی دارد.

استاد سطوح عالی حوزه خطاب به دبیرکل جدید مجمع جهانی اهل‌بیت(ع)، گفت: شما در این عرصه تجارب خوبی دارید، ضمن اینکه از این تجارب حتماً استفاده می‌کنید، اما به این مقدار بسنده نکنید و با تشکیل اتاق فکری طرح‌های ابتکاری داشته باشید.

شیعه سرمایه‌های ارزشمندی همچون عاشورا، اربعین و غدیر دارد

وی افزود: خوشبختانه شیعه سرمایه‌های ارزشمندی همچون عاشورا، اربعین، غدیر و امثال این‌ها را دارد، روی این سرمایه‌ها می‌توان تکیه کرد و همه ظرفیت‌ها را برای اتحاد و همگرایی بیشتر مسلمانان و به‌ویژه پیروان مکتب اهل‌بیت(ع) بسیج کرد.

آیت‌الله مکارم شیرازی یادآور شد: عاشورا و اربعین در سرتاسر جهان گسترش خوبی پیداکرده است، اما از جنبه‌های فرهنگی آن نباید غفلت شود، در این عرصه نیاز به کار و برنامه‌ریزی بیشتر احساس می‌شود، شما می‌توانید در این عرصه اتاق فکری را تشکیل دهید و جنبه‌های فرهنگی اربعین و عاشورا را مورد توجه قرار دهید.

مرجع تقلید شیعیان در پایان اطلاع‌رسانی فعالیت‌ها و اقدامات مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) را به‌ مسئولان این مجمع توصیه و برای آنان در تداوم این مسیر آرزوی توفیق کرد.

"منوچهر متکی" مشاور عالی دبیرکل مجمع جهانی تقریب و مسئول هماهنگ کننده کمیته مساعی حمیده روز یکشنبه طی سخنانی در کنفرانس «وحدت اسلامی: آنیده جهان اسلام و فلسطین» که در آنکارا در حال برگزاری است، اظهار داشت: مشکلات مسلمانان چه در کشورهای مسلمان و چه اقلیت های مسلمان در کشورهای غیر اسلامی یکی از مسائلی است که مطابق دستورات اسلامی دولت و تشکل های اسلامی وظیفه دارند به آن توجه و نسبت به حل آن مشکلات اقدام نمایند. قال رسوالله: «مَنْ أَصْبَحَ لا یَهْتَمُّ بِأُمورِ الْمُسْلمینَ فَلَیْسَ بِمُسْلِمٍ»

وی افزود: در گذشته و زمانی که سازمان همکاری های اسلامی فعال بود با برگزاری کنفرانس هایی در کشورهای غیر مسلمان مشکلات اقلیت مسلمان را مورد بررسی و در ارتباط با دولت های آن کشورها نسبت به حل آن اقدام می شد.

متکی اظهار داشت: امروز دردناک ترین مشکل جهان اسلام یعنی مسئله فلسطین و آوارگی میلیون ها مسلمان فلسطین از سرزمین خود تا مشکلات میلیون ها مسلمان روهینگیایی میانمار و درد و محرومیت مسلمانان کشمیر هند و ضرورت توجه دولت چین به مسلمانان آن کشور و محدودیت و شکنجه رهبران مسلمانان در نیجریه و بحرین و بالاخره کشتار مسلمانان مظلوم یمن و مشکل آوارگان و پناهندگان سوری در اروپا و کشورهای منطقه مواردی از فهرست بلند مسائل و مشکلات جهان اسلام است.

مسئول هماهنگ کننده کمیته مساعی حمیده افزود: سه سال پیش و با هدف رصد این مشکلات و تلاش برای حل آن در حاشیه کنفرانس بین المللی وحدت اسلامی در تهران کمیته ای با حضور تعدادی از وزرای خارجه سابق برخی از کشورهای اسلامی تشکیل گردید که با نام کمیته "مساعی حمیده" کار خود را آغاز نمود.

متکی گفت: اولین موضوعاتی که اعضای کمیته در دستور کار خود قرار دادند مشکلات مسلمانان روهینگیایی میانمار و اعتراض به انتقال سفارت آمریکا از تل آویو به بیت المقدس بود. به عنوان هماهنگ کننده کمیته مساعی حمیده دو نامه به وزیر امور خارجه میانمار نوشتم و ضمن ابراز نگرانی از وضعیت مسلمانان خواستار اعزام نمایندگانی از کمیته برای گفتگو با مقامات آن کشور شدم که متاسفانه پاسخی دریافت نشد و این سیاست دولت میانمار است.

وی افزود: برای بررسی وضعیت مسلمانان اخراجی میانمار در سال گذشته سفری به بنگلادش داشتم از کمپ های پناهندگان روهینگیایی در مرز بنگلادش – میانمار بازدید و با مقامات بنگلادش گفتگو نمودم . برادران و خواهران میانمار در شرایط بسیار سخت معیشتی در بنگلادش زندگی می کنند دولت میانمار با حفظ امنیت باید این آوارگان را به کشورشان و خانه و زندگی شان بازگرداند. پیشنهاد می کنم توجه به مسلمانان میانمار و بیان مطالبات آنها در بیانیه پایانی این اجلاس گنجانده شود.

وزیر امور خارجه اسبق کشورمان تأکید کرد: با توجه به نقش ترکیه در جهان اسلام و ریاست این کشور بر سازمان همکاری اسلامی سال گذشته نامه ای برای آقای چاووش اغلو وزیر امورخارجه ترکیه نوشتم و تقاضای سفر برای نمایندگانی از کمیته مساعی حمیده (وزرای خارجه سابق ایران، اردن و لبنان)به ترکیه را نمودم که این سفر چند روز قبل انجام و در روز جمعه دیدار بسیار مفیدی با ایشان در وزارت امور خارجه ترکیه صورت گرفت، قرار شد به لحاظ حقوقی کمیته مساعی حمیده در ترکیه ثبت شود و با حضور نمایندگانی از ترکیه در این کمیته مقر آن در آنکارا مستقر گردد.

وی افزود: کمیته مساعی حمیده که هم اینک بیش از ده وزیر خارجه سابق کشور های اسلامی  عضو آن می باشند در نظر دارد به تلاش های مسالمت آمیز خود در جهت حل مشکلات مسلمانان ادامه دهد .

الإمام الحسین علیه السلام ـ فی یَومِ عاشوراءَ ـ :

أنَا ابنُ عَلِیِّ الخَیرِ مِن آلِ هاشِمٍ

کَفانی بِهذا مَفخَرًا حینَ أفخَرُ

وجَدّی رَسولُ اللّه ِ أکرَمُ خَلقِهِ

ونَحنُ سِراجُ اللّه ِ فِی الأَرضِ یَزهَرُ

وفاطِمُ اُمّی مِن سُلالَةِ أحمَدَ

وعَمِّیَ یُدعی ذَا الجَناحَینِ جَعفَرُ

وفینا کِتابُ اللّه ِ اُنزِلَ صادِقًا

وفینَا الهُدی والوَحیُ بِالخَیرِ یُذکَرُ

ونَحنُ أمانُ اللّه ِ لِلخَلقِ کُلِّهِمُ

نُسِرُّ بِهذا فِی الأَنامِ ونَجهَرُ

ونَحنُ وُلاةُ الحَوضِ نَسقی وَلِیَّنا

بِکَأسِ رَسولِ اللّه ِ ما لَیسَ یُنکَرُ

وشیعَتُنا فِی النّاسِ أکرَمُ شیعَةٍ

ومُبغِضُنا یَومَ القِیامَةِ یَخسَرُ

امام حسین علیه السلام ـ در روز عاشورا ـ :

من پسر علی هستم که برگزیده خاندان هاشم است * هنگام به خود بالیدن، مرا همین افتخار کافی است

نیای من پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله است که بهترین خلق خداست * و ما چراغ خداییم که در زمین می درخشد.

و فاطمه، مادر من است که از سلاله احمد است * و عموی من جعفر که دارنده دو بال نامیده می شود

کتاب خدا در میان ما به حقّ نازل شد * و هدایت در میان ماست و وحی از ما به نیکی یاد می کند

ما امان خداییم برای همه خلایق * و این را در میان مردم، پنهان و پیدا می گوییم

ماییم عهده داران حوض کوثر که دوستان خود را سیراب می کنیم * با جامی از رسول خدا و این چیزی است که هرگز انکار نمی شود

شیعه و طرفداران ما در میان مردم بهترین طرفداران هستند * و بدخواه ما در روز رستاخیز زیان می کند.

"مناقب ابن شهرآشوب : 4 / 80 ، الاحتجاج : 2 / 103 / 168"

پيش از آنکه نظر اهل سنت در باره حادثه عاشورا بيان شود لازم است جايگاه امام حسين (ع) از ديدگاه اهل­سنت مورد بررسي قرار بگيرد.

بدون ترديد امام حسين ـ عليه السلام ـ فرزند رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ يکي از سروران جوانان اهل بهشت و از اهل بيت پيامبر ـ عليه السلام ـ مي باشد[1] که در قرآن کريم محبت و دوستي شان با آيه مودت[2] بر مسلمين واجب گرديده است. وقتي که آيه شريفه « ... قُلْ لا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى وَمَنْ يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِيهَا حُسْنًا إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَكُورٌ » نازل گرديد، از رسول خدا(ص) سوال شد اين خويشاوندان شما کيست که محبت و دوستي آنان بر ما واجب شده است؟ رسول الله (ص) فرمود: علي، فاطمه و دو فرزند او(حسن و حسين).[3]

و نيز احاديثي از رسول خدا(ص) از طريق اهل سنت نقل شده که بر اين محبت و دوستي تاکيد دارند. يکي از اين روايات که مشتمل بر جملات متعددي است با جمله «من مات علي حب آل محمد مات شهيدا» آغاز مي گردد و به جمله «ألا و من مات علي بغض آل محمد مات کافراً و من مات علي بغضهم لم يشم رائحه الجنه» به پايان مي رسد.[4]

در کتابهاي معتبر اهل سنت آمده که رسول خدا(ص) فرمود: قسم به آن کسي که جان محمد در دست اوست هيچ کس با ما اهل بيت دشمني نمي کند مگر اينکه خدا او را وارد جهنم کند.[5]

آلوسي يکي از مفسرين اهل سنت از اين حديث اين نتيجه را مي گيرد که محبت اهل بيت بر تمام مسلمانان فرض مي باشد.[6] و به همين دليل امام شافعي عقيده خود را در باره اهل بيت اينگونه ابراز مي کند:

يا اهل بيت رسول الله حبکم

فرض من الله في القرآن انزله

کفاکم من عظيم القدر انکم

من لم يصل عليکم لا صلات له[7]

(اي اهل بيت رسول خدا! محبت شما از طرف خداوند در قرآن فرض شده است و اين عظمت براي شما کافي است که هر که در نماز بر شما درود نفرستد نمازش باطل است)

مراد شافعي اين است که در تشهد نماز هاي يوميه صلوات فرستادن بر اهل بيت که امام حسين يکي از آنها ست فرض و واجب مي باشد و اگر اين صلوات فرستاده نشود نماز، نماز نخواهد بود.

و بر طبق حديث رسول خدا(ص) که در صحيح مسلم از زبان عايشه همسر پيامبر نقل شده است، امام حسين (ع) از مصاديق بارز اهل بيت به شمار مي آيد. عايشه مي گويد: روزي پيامبر اسلام(ص) صبح بين طلوعين جامه اي را که از پشم سياه بافته شده بود بر خود انداخت در اين هنگام حسن بن علي آمد و رسول خدا او را زير جامه کنار خود برد لحظه اي بعد حسين آمد او نيز زير جامه کنار رسول خدا رفت و پس از آن فاطمه دختر رسول خدا آمد او هم زير جامه رفت و سپس علي آمد و با آنان در زير جامه يکجا شد. در اين زمان رسول خدا فرمود: « إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا »(احزاب/33).[8]

در مستدرک حاکم و کتاب هاي ديگر اهل سنت نيز از زبان ام سلمه همسر ديگر پيامبر ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ نقل شده است که زماني که اين آيه در خانه من بر پيامبر نازل گرديد پيامبر ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ علي، فاطمه، حسن و حسين را در زير کساء جمع کردند و فرمودند: «اللهم هؤلاء اهل بيتي» ام سلمه مي گويد من عرض کردم آيا من از اهل بيت نيستم فرمودند: تو اهل مني و با خير هستي و اينان اهل بيت من هستند.[9]

فخر رازي مي گويد صحت اين روايت بين اهل تفسير و حديث متفق عليه مي­باشد.[10]

از طرف ديگر امام حسين(ع) نه تنها فرزند بلکه پسر رسول خدا (ص) است. امام فخر رازي آيه شريفه مباهله را دليل قاطع بر اين مطلب گرفته که حسن و حسين دو پسر رسول خدا (ص) مي باشند؛ زيرا هنگامي که به دستور خدا مأمور شدند که در مباهله پسران شان را دعوت کنند، پيامبر (ص) حسن و حسين را دعوت کرد و با خود آورد. بنابراين واجب است که آن دو پسران پيامبر باشند.[11]

فخر رازي که يکي از علماي برجسته اهل سنت است در باره شدت تعلق اهل بيت با پيامبر اسلام مي گويد که شکي در اين نيست که بين فاطمه، علي، حسن و حسين و بين پيامبر ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ تعلق شديدي وجود داشته و واجب است که آنان اولين مصداق آل محمد باشند. و سپس در ذيل آيه مودت مي گويد شکي نيست که پيامبر اسلام (ص) فاطمه و علي و حسن و حسين را دوست داشتند بنابراين مثل همين محبت و دوستي با آنان بر همه­ي امت واجب مي­باشد و آيات «وَاتَّبِعُوهُ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ» (اعراف/158) و «قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ» (آل عمران/31)و« لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ » (احزاب21) دليل بر اين مطلب مي­باشد. و در ادامه مي گويد دعايي که در پايان تشهد نماز خوانده مي شود که عبارت است از «اللهم صل علي محمد و علي آل محمد و ارحم محمدا و آل محمد» تعظيم بس بزرگي است که در باره احدي غير از آنان وجود ندارد و تمام اينها دلالت بر اين دارد که دوستي و محبت آل محمد واجب است و لذا امام شافعي گفته است که:

ان کان رفضا حب آل محمد

فليشهدان الثقلان أني رافضي[12]

اينکه پيامبر اسلام(ص) فرزندش امام حسين (ع) را بسيار دوست مي داشتند در احاديثي که در کتابهاي اهل سنت نقل شده منعکس گرديده است. پيامبر اسلام (ص) امام حسين(ع) را به حدي دوست داشت که مدام دهن او را مي­بوسيد و مي­گفت حسين از من است و من از حسينم.[13] در حديث ديگري آمده است که روزي حسين با بچه ها بازي مي­کرد در اين هنگام رسول الله(ص) آمد او را در بغل گرفت و سپس يک دست خود را زير چانه او گذاشت و با دست ديگر از قفاي سر او گرفت و سرش را بلند کرد و دهنش را بر دهن او گذاشت و گفت: حسين از من است و من از حسينم خداوند بيامرزد آن کسي را که حسين را دوست داشته باشد.[14] از طريق ابي هريره و ديگران نقل شده که روزي حسين داخل مسجد شد و خودش را به بغل رسول خدا انداخت و انگشتان خود را داخل محاسن رسول خدا نمود، در اين هنگام رسول خدا دهن خود را بر دهن او گذاشت و فرمود: خدايا! من حسين را دوست دارم و تو هم او را و هر که او را دوست دارد دوست بدار. ابو هريره مي گويد بعد از اين که هر گاه حسين را مي ديدم اشک از چشمانم جاري مي گرديد.[15]

از رسول خدا(ص) نقل شده است که فرمود: «من احب الحسن و الحسين فقد احبني و من ابغضهما فقد ابغضني؛ يعني هر که حسن و حسين را دوست داشته باشد در حقيقت مرا دوست دارد و هر که با آنان دشمني کند در حقيقت با من دشمني کرده است.»[16]

با تمام اين روايات و مطالبي که از طريق اهل سنت در باره اهل بيت و بخصوص امام حسين(ع) مبني بر مقام و جايگاه او در نزد رسول خدا(ص) و محبت و دوستي آن حضرت و وجوب اين محبت بر امت اسلامي نقل شده، وقتي به صفحات تاريخ رجوع شود مشاهده مي شود که بيشترين و بدترين ظلم بر اهل بيت رسول خدا(ص) روا داشته شده است. از ميان اين ظلمها ظلمي که از طرف يزيد بن معاويه بر فرزند رسول الله(ص) حضرت امام حسين(ع) انجام گرفت در تاريخ بشريت نظير آن وجود ندارد و در آينده هم چنين ظلمي واقع شدني نخواهد بود؛ زيرا آناني که خود را مسلمان مي دانستند و از امت رسول خدا(ص) به شمار مي آمدند، به نام اسلام، فرزند و پسر پيامبر خود شان را همراه با ياران او به بدترين و بي رحمانه ترين وضع کشتند و اطفال و زنان خانواده­ي پاک پيامبر(ص) را به نام کافر و طاغي اسير نموده و در شهر ها در منظر مردم گشتانده و در مجالس يزيد و عبيدالله بن زياد آنان را از نظر جسمي و روحي مورد آزار و اذيت قرار دادند.

اين واقعه تاريخي غير قابل انکار مي باشد که امام حسين ـ عليه السلام ـ با ياران اندک خود به مظلومانه ترين وجه توسط يزيد بن معاويه، در راه خدا و حفظ دين اسلام در کربلا و روز عاشورا سال 61 هجري به شهادت رسيده و خانواده پاک او که خانواده پيامبر ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ بود با ظالمانه ترين وجه به اسارت گرفته شدند. بنابراين براي يک مسلمان واقعي و پيرو راستين قرآن و سنت، با توجه به آيات و رواياتي که نقل شد کافي است که نسبت به واقعه عاشورا اندوهگين و ماتم زده باشد و بدون شک بي تفاوتي نسبت به آن دليل بر بي مبالاتي نسبت به دستور خدا و پيامبر خدا ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ مي باشد. زيرا ممکن نيست کسي امام حسين ـ عليه السلام ـ را به عنوان قربي و اهل بيت پيامبر ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ دوست داشته باشد، اما واقعه کربلا و عاشورا او را غمگين و ماتم زده نگرداند. و نيز ممکن نيست کسي مسلمان باشد اما قيام امام حسين ـ عليه السلام ـ را در برابر انحراف و ظلم و دشمنان اسلام به عنوان قيام ناب الهي در قالب مجالس و عزاداري گرامي ندارد.

ديدگاه اهل سنت در باره حادثه عاشورا

در موضع گيري در برابر حادثه عاشورا اهل سنت به دو دسته تقسيم مي­شود. يک دسته که اکثريت اهل سنت را تشکيل مي­دهد اهل سنت معتدل و محب اهل بيت(ع) مي­باشد. دسته دوم اهل سنت، پيرو بني اميه و يزيد بن معاويه است که نسبت به اهل بيت و امام حسين (ع) ديد مثبتي ندارد بلکه مي توان گفت دشمن اهل بيت مي باشد. اين دسته امروز در قالب سلفيه و وهابيت در جهان اسلام معروف است.

اما در باره اهل سنت معتدل بايد گفت که آنان از اين حادثه­ي ناگوار، غمگين و ناراضي هستند و عوامل آن را مورد نکوهش و گاهي مورد لعن قرار مي­دهند. موضع گيري اين دسته­ از اهل سنت را مي توان از مطالبي که در زير به آنها اشاره مي شود به دست آورد:

علماي اهل سنت از پيامبر اسلام ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ رواياتي را مبني بر شهادت امام حسين ـ عليه السلام ـ نقل نموده که از آن جمله اين روايت است: «... روزي حسين ـ عليه السلام ـ در کودکي بر پشت و گردن پيامبر (ص) بازي مي­کرد که جبرئيل به پيامبر ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ گفت آيا او را دوست داري فرمود بلي. جبرئيل گفت امت تو او را خواهد کشت. و سپس محل شهادت او را به پيامبر ـ عليه السلام ـ نشان داده و مشتي خاک سرخ رنگ را از آن محل برداشته و به ام سلمه مي دهد...».[17] و نيز رواياتي را در مورد حوادث روز عاشورا و بعد از آن نقل نموده که در يکي از اين روايات چنين آمده است: «هنگامي که حسين بن علي کشته شد آفاق آسمان تا چندين ماه رنگ سرخ را به خود گرفته بود و اين سرخي آسمان حکايت از گريه آن داشته است.»[18]

بيشتر مفسرين اهل سنت اين روايت را در ذيل آيه« فَما بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّماءُ وَ الْأَرْضُ » (الدخان/29) اين سخن را آورده اند.[19]

در تفسير ابن ابي حاتم آمده است که آسمان از زماني که دنيا بوده است بر هيچ کسي نه گريسته است مگر بر دو نفر يکي يحيي بن ذکريا و ديگري حسين بن علي مي باشد. و از زيد بن زياد نقل شده که چون­که حسين کشته شد آفاق آسمان چهار ماه رنگ سرخ را به خود گرفته بود و از عطاء نقل شده که گريستن آسمان سرخ شدن اطراف آن مي باشد.[20]

طبراني نقل مي کند که محمد بن حميد جهمي از اولاد ابي جهم در قتل حسين اين شعر را که به زينب دختر عقيل بن ابي طالب منسوب است انشاد کرد:

مَاذَا تَقُولُونَ إن قال الرَّسُولُ لَكُمْ

مَاذَا فَعَلْتُمْ وَ أَنْتُمْ آخِرُ الأُمَمِ

بِأَهْلِ بَيْتِي وَ أَنْصَارِي وَذُرِّيَّتِي

منهم أُسَارَى وقَتْلَى ضُرِّجُوا بِدَمِ

ماكان ذَاكَ جَزَائِي إِذْ نَصَحْتُ لَكُمْ

أَنْ تَخْلُفُونِي بِسُوءٍ في ذَوِي رَحِمِ

يعني چه مي گوييد اگر رسول خدا به شما بگويد که به عنوان آخرين امت با اهل بيت و ياران و ذريه من چه کرديد؟ برخي از آنها را اسير و برخي را کشته و با خون آغشته نموديد. جزاي من هنگامي که شما را نصيحت کردم اين نيست که با خويشان من اينگونه رفتار بد انجام دهيد! [21]

از ديدگاه اهل سنت بنا بر آنچه که در متون روايي آنها آمده، امت اسلامي با اهل بيت رسول خدا در از مايش قرار دارد زيرا بنابر نقل خالد بن عرفطه رسول خدا فرموده بودند زود است که شما بعد از من در باره اهل بيتم مورد آزمايش قرار خواهيد گرفت.[22] و اين امتحان و ابتلاء تا پايان تاريخ همچنان ادامه دارد و لذا همانگونه که در روز عاشورا بسياري از مسلمانان در معرض امتحان قرار گرفتند و فقط تعداد معدودي از اين امتحان سربلند بيرون آمدند، امروز نيز مسلمانان با موضع گيري در قبال اين واقعه همچنان امتحان مي شوند و هرکه به دليل محبتي که نسبت به امام حسين (ع) و خاندان رسول خدا(ص) دارد از آن غمگين شود و کساني را که باعث اين حادثه شده و ظلم هايي را بر اين خاندان پاک روا داشتند از خود طرد کنند سربلند خواهند بود اما آناني که در قبال اين واقعه­ي دردناک بي تفاوت هستند و يا از يزيد و ياران او حمايت مي کنند قطعا دراين امتحاني که رسول خدا آن را براي امت خود قرار داده است مردود و در روز جزا در برابر رسول الله(ص) شرمسار و سرافکنده خواهند بود.

اينست که تفتازاني از متکلمين بنام اهل سنت مي گويد: ظلمي که بر اهل بيت پيامبر ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ انجام گرفته نمي توان آن را پنهان نمود. زيرا بر اين ظلم که در نهايت شقاوت بوده جمادات و حيوانات بي زبان شهادت مي دهند و نزديک بود که زمين و آسمان بر آن گريه کنند و کوه ها از جا کنده شوند و صخره ها تکه تکه گردند. پس لعنت خدا بر کسي که اين کار را انجام داد يا به آن راضي شد و يا در اين جهت کوشيد. و عذاب آخرت شديد تر و ماندگار تر مي باشد.[23]

بنابراين مي توان گفت علماي آگاه اهل سنت نيز به خاطر واقعه عاشورا محزون و ماتم زده هستند. هر چند عوام آنان اطلاعات چنداني از مسئله عاشورا و کربلا ندارند. و لذا در برخي از مناطق اهل سنت ديده شده که در روز عاشورا براي امام حسين ـ عليه السلام ـ مجلس عزا تشکيل مي دهند منتهي مجالس در ميان اهل سنت به علت هاي مختلفي فراگير نمي باشد.

اما فرقه وهابيت هماهنگ با سياست بني اميه و به ويژه يزيد بن معاويه مراسم عزا و ماتم و سخنراني را در روز عاشورا حرام و بدعت مي دانند بلکه از اين حد فراتر رفته اين روز را مبارک شمرده و براي جشن و شادماني و شيريني خوري و خريدن لوازم جديد منزل و سرمه کشيدن و نظافت و امثال اين ها مناسب مي دانند و اين فرهنگي است که حجاج بن يوسف ثقفي در زمان خلافت عبدالملک مروان براي شکنجه و عذاب شيعيان پايه گذاري کرد.[24]

موضع و ديدگاه منفي وهابيها و سلفي هاي متجدد در باره حادثه عاشورا بر حمايت يزيد بن معاويه و تبرئه او از اين جنايت مبتني است و براي اينکه حقايق و وقايع حادثه عاشورا برملا نشود و يزيد و اطرافيان و پيروان او از طرف مسلمانان زير سوال نرود از برگزاري مراسم عزاداري جلوگيري مي کنند.

وهابي ها از اين حد هم تجاوز کرده و بر بدعت عزاداري در روز عاشورا بسنده نکرده بلکه روز عاشورا را روز عيد و زينت و سرور و شادماني مي دانند، و به قصد تبرک و شکرانه کشتن امام حسين ـ عليه السلام ـ نور چشم رسول خدا و سيد جوانان اهل بهشت، اين روز را روزه مي گيرند. روايت عمرو بن ابي يوسف مي گويد: من شنيدم که معاويه روي منبر گفت روز عاشورا روز عيد است، هر کس دوست دارد روزه بگيرد و هر کس نمي خواهد روزه نگيرد حرجي بر او نيست.[25]

مقريزي مي گويد: در دوران حکومت فاطميون در مصر، در روز عاشورا به خاطر شهادت حسين ـ عليه السلام ـ ماتم و سوگواري بر پا مي شد، ولي هنگامي که بني ايوب به حکومت رسيدند، آن ها در روز عاشورا سرور و شادماني بر پا نموده و با ريخت و پاش غذا پخش مي کردند، هم چنين به حمام رفته و تنظيف نموده و به چشم سرمه مي کشيدند آنان اين اعمال را در پيروي از روش و عادت اهل شام که حجاج بن يوسف ثقفي در زمان عبد الملک بن مروان، در مخالفت با شـيـعيان علي بن ابي طالب ـ عليه السلام ـ که روز عاشورا را روز اندوه و ماتم مي دانند پي­ريزي کرده بود، انـجـام مـي­دادند[26]. سقاف مي گويد: اين اخبار زياد و کثير العدد را براي دفن قضيه کربلا آوردند، ليکن قضيه کربلا به عظمت خود باقي ماند و آن ها بيچاره و فشل شدند.[27]

پي نوشت ها:

[1] . محمد بن حبان بن أحمد أبو حاتم التميمي البستي، صحيح ابن حبان بترتيب ابن بلبان ، ج 15ص412، مؤسسة الرسالة - بيروت - 1414 - 1993، الثانية؛ محمد بن عبدالله أبو عبدالله الحاكم النيسابوري، المستدرك على الصحيحين، ج3ص429، دار الكتب العلمية - بيروت - 1411هـ - 1990م، الطبعة: الأولى.

[2]. شوري/ 23.

[3].زمخشري، محمود بن عمر، الکشاف، ج4ص223و224، بيروت، دار احياءالتراث العربي؛ قرطبي، محمد بن احمد، الجامع لاحکام القرآن، ج16ص21و22، بيروت، دار احياءالتراث العربي.

[4]. زمخشري، جار الله محمد بن عمر، کشاف، 4/220، بيروت، دار الکتب عربي.

[5] .ابن حبان بستي، صحيح ابن حبان، ج15ص435؛ حاکم نيشابوري، المستدرک علي الصحيحين، ج3ص162، بيروت، دار الکتب العلميه، 1411ق.

[6] . آلوسي بغدادي، سيد محمود، روح المعاني، ج25ص32، بيروت، دار احياء التراث.

[7] . هيثمي، احمد بن حجر، الصواعق المحرقه، ص148، مکتبة القاهره.

[8] . مسلم بن حجاج، صحيح مسلم، ج4ص1883، بيروت ، دار احياء التراث العربي.

[9] . نيشابوري، محمد بن عبد الله، المستدرک علي الصحيحن، بيروت، دار الکتب العلميه، اول، 1411 ق، 3/451.

[10] . رازي، فخر الدين محمد بن عمر، تفسير کبير، ج8ص71، بيروت، دار الکتب العلميه، اول، 1421 هـ 2000م، الطبعة: الأولى.

[11] . تفسير کبير، ج8ص72.

[12]. تفسير کبير، 27/143.

[13] . حاکم نيشابوري، المستدرک علي الصحيحين، ج3ص184، بيروت دارالکتب العلميه، 1411ق.

[14] . صحيح ابن حبان، ج15، 428. قزويني، محمد بن يزيد، سنن ابن ماجه، ج1ص51، بيروت، دارالفکر.

[15] .المستدرک علي الصحيحين، ج3ص196.

[16] .سنن ابن ماجه، ج1ص15.

[17]. احمد بن حنبل، مسند احمد، 3/ 242، بيروت، دار صادر، و هيثمي، مجمع الزوائد، 9/187، بيروت دار الکتب العلميه، 1408 ق.

[18]. سيوطي، جلال الدين، الدر المنثور، بيروت، دار الفکر، 1993 م و ابن کثير، اسماعيل بن عمر، تفسير ابن کثير 4/143، بيروت، دار ا لفکر، 1401 ق و طبري، محمد بن جرير، تفسير طبري، 25/124، بيروت، دار الفکر، 1405 ق.

[19] . رک: المحرز الوجيزفي تفسير الکتاب العزيز، ج5ص73؛ تفسير بغوي، ج4ص152، تفسير طبري، ج25ص124، تفسير قرطبي، ج16ص141، تفسير ثعلبي، ج8ص353، تفسيرالعز بن عبدالسلام، ج3ص170

[20] . تفسير ابن ابي حاتم، ج10ص3289.

[21] . سليمان بن أحمد بن أيوب أبو القاسم الطبراني، المعجم الكبير، ج3 ص124مكتبة الزهراء، الموصل - 1404 - 1983، الثانية، تحقيق: حمدي بن عبدالمجيد السلفي.

[22] المعجم الکبير، ج4ص192.

[23]. تفتازاني، سعد الدين مسعود بن عمر، شرح مقاصد في علم الکلام، 2/307، پاکستان، دار النعمانيه، اول، 1401 ق.

[24]. الورداني، صالح، الشيعه في مصر من الامام علي ـ ص 34، قاهره، مطبعه مدبولي صغير، اول، 1414 ق.

[25]. صنعاني، عبد الرزاق، مصنف عبدالرزاق، ج 4، ص 29، ح 7850، منشورات المجلس العلمي.

[26]. طبسي، نجم الدين، صوم يوم عاشورا، بين السنه النبويه و البدعه الامويه، ص 137، منشورات عهد به نقل از سير اعلام النبلاء ج 4، ص 343.

[27]. نجم الدين طبسي، صوم عاشورا بين السنه النبويه و البدعه الامويه، ص 139، منشورات عهد.

امام موسی صدر:

وحدت انسان ها زمانی محقق می شود که همگان به این اصول واقف بوده و با درک وتفاهم و احترام به حدود و آزادی های دیگری در این مسیر حرکت کنند. نیروهای کارگزار آفرینش در این صورت مددکار و یاور او خواهند بود. ادیان همگی جز این رسالتی نداشتند که راه تشکیل چنین جمع و جماعتی را به انسان بنمایانند. انسان آگاه و مؤمن و تلاشگر دو وظیفه اصلی دارد؛ با عوامل مانع بر سر راه تکامل خود از هر سنخ و قماش بستیزد و در پیمودن مسیر عدل و حق بر دیگری سبقت بگیرد. به یاری مستمندان و رنج دیدگان وستم کشیدگان بشتابد، با زورگویان و مستکبران و ستمگران مبارزه کند.

توافقنامه سازش اسلو سبب انحراف مسیر حرکت ملت فلسطین و ایجاد دو دستگی بین آنها شد، اما ۲۶ سال مذاکره بی نتیجه، نادرستی آن را اثبات کرد و «معامله قرن» موجب شد این شکاف پر شود.

روز 13 سپتامبر 2019 مصادف با بیست و ششمین سالروز امضای توافقنامه اسلو است. این توافقنامه که در 13 سپتامبر 1993 در واشنگتن امضا شد یک توافقنامه ساده نبود. اسلو آغاز یک مسیر انحرافی بود و با تغییری که در مسیر آزادی فلسطین ایجاد کرد، بخشی از توان و نیروی فلسطینی ها را به بیراهه برد. بیراهه ای که حال پس از 26 سال با به میدان آمدن «معامله قرن» باطل بودنش برای اهل سازش هم اثبات شده است.

مروری بر امضای توافقنامه اسلو

اولین گام های امضای توافقنامه اسلو به دو سال قبل از امضای آن، یعنی سال 1991 باز می‌گردد. زمانی که کنفرانس مادرید به سرپرستی ایالات متحده آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی سابق در مادرید در حال برگزاری بود، هیئتی از سازمان آزادی بخش فلسطین به ریاست ابومازن، در اسلو نروژ در حال برگزاری مذاکرات سری با هیئتی از رژیم صهیونیستی بود. ابومازن صاحب تفکر مذاکره با صهیونیست ها در ساف بود. او از نیمه دوم دهه 1970 روابطی را با یهودیان شرقی و کسانی که خواستار صلح بودند آغاز کرده بود.

به پیشنهاد یوهان یورگن هولست وزیر امور خارجه وقت نروژ و با تماس هایی که با مقامات ساف و رژیم صهیونیستی گرفت، از 20 ژانویه  تا 20 آگوست 1993 بین هیئت فلسطینی به ریاست ابومازن و هیئتی از رژیم صهیونیستی به ریاست یوری ساویئر، مدیر کل وقت وزارت خارجه این رژیم 13 دور نشست سری در اسلو نروژ برگزار شد.

ساف در حالی، حاضر به مذاکره سری با صهیونیست ها شده بود که از یک سو کنست رژیم صهیونیستی هرگونه مذاکره با ساف را ممنوع اعلام کرده بود و از دیگر سوی رژیم صهیونیستی در همین زمان که مذاکرات مادرید برگزار می شد حاضر نشده بود ساف را به رسمیت شناخته با آنها سر یک میز به مذاکره بنشیند. صهیونیست ها فلسطینی ها را به شرط آنکه عضو ساف یا ساکن قدس نباشند و در یک هیئت اردنی پذیرفتند.

سرانجام 9 سپتامبر 1993 یاسر عرفات طی نامه ای رژیم صهیونیستی را به رسمیت شناخت و شیمون پرز هم طی نامه ای ساف را به رسمیت شناخت و چهار روز بعد در واشنگتن با حضور بیل کلینتون، توافقنامه اسلو را امضا کردند. این توافقنامه را اعلام مبادی نامیدند، زیرا در آن مبانی و مقدمات صلح بین دو طرف تعریف شده بود و قرار شد پس از این توافق، طی مذاکرات تکمیلی حداکثر تا 5 سال مذاکرات نهایی انجام شود و پس از آن دو دولت یکی یهودی و دیگری فلسطینی براساس مرزهای سال 1967 به وجود آید.

مذاکرات تکمیلی بی فایده

در پی امضای توافقنامه اسلو، یاسر عرفات به همراه بخشی از اعضای ساف که مورد تأیید رژیم صهیونیستی قرار گرفته بودند در ژانویه 1994 از نوار غزه وارد فلسطین شدند و حکومت خودگردان فلسطین در این تاریخ تشکیل شد. از این تاریخ به بعد 8  مرحله مذاکره بین رژیم صهیونیستی و ساف برگزار شد که حکومت خودگردان از این مرحله به بعد به نمایندگی از ساف در آنها به شرح ذیل شرکت کرد:

4 مرحله نخست این مذاکرات برای تکمیل روند سازش و توافق نهایی برگزار شد که عبارت بودند از:

1ـ توافقنامه قاهره یا أسلو 2 (1995) (یاسر عرفات - إسحاق رابین)

2ـ وای ریور أول (1998) (یاسر عرفات - بنیامین نتانیاهو)

3ـ وای ریور دوم(1999) (یاسر عرفات - إیهود باراک)

4ـ کمپ دیوید دوم (2000) (یاسر عرفات - إیهود باراک)

4 مرحله بعدی مذاکرات با مانع تراشی های رژیم صهیونیستی تحت عنوان فرآیند سازش ادامه یافت و رژیم صهیونیستی با کاستن از شرایط اولیه در هر مرحله تلاش کرد تحقق هدف اولیه این مذاکرات را که تشکیل دو کشور بود به کنار گذارد:

1ـ طابا (2001) (یاسر عرفات - إیهود باراک)

2ـ أناپولیس (2007) (ابومازن - إیهود أولمرت)

3ـ گفتگوهای واشنطن (2010) (ابومازن - بنیامین نتانیاهو)

4ـ مذاکرات قدس - أریحا (2013) (ابومازن- بنیامین نتانیاهو)

در مجموع این 9 مرحله مذاکره که از توافقنامه اسلو 1993 آغاز شد و تا مذاکرات قدس- اریحا که سال 2013 آغاز شد و تا سال 2014 ادامه یافت نتیجه مذاکره برای حکومت خودگردان و ساف این بود که صهیونیست ها در آخرین مرحله از مذاکرات سازش پرونده های قدس، مرزها و امنیت را از روند مذاکرات خارج کردند و اعلام کردند حاضر نیستند حتی در مورد آن کمترین گفتگویی انجام دهند.

تنزل خواسته فلسطینیان از «زمین» به «آزادی اسیران»

خواسته فلسطینیان در مراحل اول مذاکرات در 1991، زمین در برابر صلح بود آنها خواستار این بودند تا با گرفتن زمین های خود- که آن هم مقصود سرزمین های 1967 بود نه تمامی فلسطین تاریخی- با رژیم صهیونیستی صلح کنند. اما در آخرین مرحله مذاکرات در سال 2013 خواسته آنها آزادی 104 اسیری بود که قرار بود سال 1994 آزاد شوند اما هرگز آزاد نشده بودند.

«معامله قرن»؛ خط بطلان بر روند سازش

اما با وجود همه این امتیازات، باز هم صهیونیست ها پا را از این فراتر نهادند. صهیونیست ها با زد و بندهایی که با ایالات متحده آمریکا در دوره ترامپ کردند طرح دو دولت را به کل به کنار گذاشتند و در «معامله قرن» با کمکِ ترامپ طرح تشکیل وطن قومی یهود را به عنوان برنامه خود معرفی کردند. این در حالی است که دیگر هیچ سخنی از مذاکرات سازش نمی زنند.

انحرافی که اسلو به وجود آورد

اسلو آغاز مسیری در مبارزه ملت فلسطین نبود بلکه ایجاد یک انحراف در مسیر آزادی فلسطین بود. روندی که در بالا به آن اشاره نشان می دهد صهیونیست ها به هیچ وجه به دنبال مذاکره برای رسیدن به نتیجه نبوده اند و تنها مذاکره را برای مذاکره انجام داده اند. آنها با گذشت زمان، با تغییر شروط خود فلسطینی ها را از رسیدن به نتیجه دلخواه باز داشتند.

اشکال اسلو این بود که بین فلسطینیان یک شکاف عمیق ایجاد کرد و در حقیقت آنها را به دو دسته سازشکار و مقاوم تقسیم کرد. اسلو با ایجاد راه سازش و مذاکره در مقابل مقاومت ایستاد. عده ای از فلسطینیان وارد عرصه مذاکره شدند و عده ای دیگر با اعتقاد به مسیر مذاکره با گروه اول مخالفت کردند. اسلو آغاز دو دستگی فلسطینیان بود.

«معامله قرن»، اثبات نادرستی مذاکره و سازش

«معامله قرن» با انکار بیش از دو دهه مذاکره ، نشان داد مذاکره با دشمن همیشه نادرست بوده و هست. زیرا با ارائه معامله قرن، آمریکایی ها سازشکاران را بدون هیچ نتیجه ای پس از نزدیک 3 دهه مذاکره رها کردند. معامله قرن در عین اینکه نادرستی مذاکره و سازش را ثابت کرد یک فرصت را نیز برای فلسطینی ها ایجاد و آن اینکه شکافی که در اثر آغاز روند مذاکرات بین فلسطینی ها به وجود آمده بود عملاً حذف شد. هرچند هنوز مدافعان سازش هنوز هم بر مدعای خود اصرار دارند اما فلسطینیان عملاً فهمیده اند که مذاکره بی نتیجه است و در عرصه میدان همه گرد مقاومت جمع شده اند و این یکدستی تا مدتی دیگر خود را نشان خواهد داد.

جمع بندی

اسلو آغاز مسیری انحرافی برای دو دسته کردن فلسطینیان و ایجاد شکاف بین آنها بود. با نافرجام ماندن مسیر سازش پس از 26 سال مذاکره، حال نادرستی و انحرافی بودن آن بر همگان آشکارشده است. از سوی دیگر معامله قرن با پشت پایی که به سازشکاران فلسطینی زد این مسئله را روشن تر کرد و انحرافی را که اسلو ایجاد کرده بود عملاً از بین برد. حال باید منتظر زمانی بود که فوج ملت فلسطین به طور یکپارچه با تمسک به مقاومت به هدف حقیقی خود یعنی آزادی فلسطین برسند. و شواهدی که به برخی از آنها اشاره کردیم نشان می دهد آن روز چندان دور نیست.

دسته های عزاداری و هیئت های مذهبی تربت جام همزمان با تاسوعا و عاشورای حسینی با برپایی آیین های سنتی به سوگواری، سینه زنی، زنجیرزنی، مقتل خوانی و تعزیه خوانی پرداختند که در تجمع عاشورایان به یاد آخرین نماز ظهر عاشورا سید و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین (ع) این سنت حسنه را به جماعت اقامه کردند که حضور مسئولان و مردم شیعه و اهل سنت در این روز، شکوه و صلابت خاصی را به وحدتِ این دیار تلفیقی جلوه گر شد.

هم زمان با عاشورای حسینی؛ عزاداران شیعه و سنی تربت جام همگام و همنوا با سایر هم وطنان عزیز در اقصی نقاط کشور در عزای شهادت سرور و سالار شهیدان حضرت امام حسین (ع) به عزاداری و نوحه خوانی پرداخته و به یاد مظلومیت آن امام همام و ۷۲ تن از یاران باوفایش در قالب دسته های عزاداری با حرکت به سمت مهدیه این شهرستان سینه و زنجیر زدند.

در این آیین باشکوه که امام جمعه موقت شهرستان، فرماندار، شهردار، اعضای شورای اسلامی شهر، فرماندهان نظامی و انتظامی و سایر مسئولان شهرستان حضور داشتند که دسته های عزاداری پس از ورود به مسجد و حوزه علمیه مهدیه (عج) این شهرستان به اقامه عزاداری و سینه زنی و نوحه خوانی پرداختند.

عزاداران حسینی پس از عزاداری و اقامه عزای سرور و سالار شهیدان به یاد ظهر عاشورا و آخرین نماز سیدالشهدا (ع) در محل خیابان المهدی نماز ظهر عاشورا را به امامت حجت الاسلام زاهدی، امام جمعه موقت تربت جام اقامه کردند.

گفتنی است؛ در این ایام سوگواری مشارکت اهل سنتِ مُحبِ اهل بیت (ع) و پیامبر اسلام (ص) هم قدم با شیعیان در غم عزای نوه گرامی رسول الله به اقامه عزاداری و پخش نذری در بین عزاداران اقدام نمودند.