پیامبر اکرم (ص) درست در بیست و پنجمین بهار عمر گرانبهایشان با بانوی چهل سالهای به نام خدیجه که برترین بانوی روزگار خویش بود، پیمان زندگی مشترک را امضاء کردند. ما در این گزارش سعی داریم مروری کوتاه به جریان ازدواج این دو بزرگواران "پدر و مادر امت اسلامی" داشته باشیم.
نحوه آشنایی حضرت خدیجه (س) با پیامبر اکرم (ص)
حضرت خدیجه (س) بعد از ازدواج با رسول خدا (ص) همه سرمایه خود در راه اسلام صرف کرد.
همه چیز از یک سفر اقتصادی شروع شد. حضرت خدیجه (س) در دوران نوجوانی از یک پیشگو شنیده بودند که هسمر پیامبر آخر الزمان خواهد شد و حضرت (س) خوشحال از این موضوع درصدد ازدواج با پیامبر (ص) بود به حدی که ایشان جواب مابقی خواستگاران خود را نمیداد وسالها ازدواج نکردند مگر حضرت محمد (ص). به همین دلیل با تمام علائم حضور و ظهور پیامبر آخر الزمان آشنا شد تا زمانی که حضرت محمد مصطفی (ص) را در ۲۵ سالگی مشاهده کردند.
او با اشاره به شرایط اقتصادی آن دوران اظهار کرد: وضع مالی در آن برهه زمانی خوب نبود به همین خاطر افراد بسیاری به حضرت خدیجه (س) برای دریافت سرمایه اولیه کار خود مراجعه میکردند، حضرت محمد (ص) نیز یکی از این افراد بودند. وقتی پیامبر اکرم (ص) نزد حضرت خدیجه (س) آمدند، ایشان پیامبر (ص) را شناختن و برای اینکه مطمئن شوند غلامی را همراه رسول اکرم (ص) فرستادند تا از شناخت خود مطمئن شود و وقتی مطمئن شدند، خود پیشنهاد ازدواج به عموی پیامبر اکرم (ص) دادند.
در سفری که حضرت محمد (ص) برای تجارت به شام داشت همراه با غلام حضرت خدیجه (س) به راهبی رسیدند که او پیامبر آخر الزمان را شناخت و وقتی غلام از این موضوع مطمئن شد خبر را به مکه نزد حضرت خدیجه (س) برد و ایشان نیز اقدام به ازدواج کردند. پیش از این گفتیم که حضرت خدیجه (س) خواستگاران بسیاری داشتند، اما به امید اینکه همسرشان پیامبر آخر زمان است هیچگاه ازدواج نکردند، و وقتی متوجه پیامبر (ص) شدند، از حضرت ابوطالب چرایی مجرد ماندن حضرت محمد (ص) را جویا شدند و هنگامی که فهمیدند به خاطر معیشت و وضع مالی است خودشان زمینه را برای خواستگاری فراهم کردند و رسما دهم ربیع الاول حضرت رسول الله ازدواج کردند.
ویژگیهای بارز حضرت خدیجه (س)
حضرت خدیجه (س) بانویی خردمند، دوراندیش و شرافتمند بود و از نظر نسب از زنان قریش برتر بود، او در اثر امتیازات اخلاقی و اجتماعی متعددی که داشت، در زمان جاهلیت، طاهره و سیده قریش نامیده میشد، در برخی کتب تاریخی شیعه و سنی درباره آن بحث شده است، که به هر سوی بزرگان قریش همه علاقهمند به ازدواج با او بودند، مردان نامداری همچون عقبة بن ابیمعیط، ابوجهل و ابوسفیان از او خواستگاری کرده بودند و او موافقت نکرده بود.