جایگاه انسان در بهشت از نگاه آیات و روایات

امتیاز بدهید
(0 امتیاز)
جایگاه انسان در بهشت از نگاه آیات و روایات

از آیات و روایات متعدد استفاده می‌شود که مراد از ابواب، همان طبقه‌ها و درکات مختلفی است که از نظر نوع پاداش و عذاب با هم تفاوت دارند.

به گزارش خبرگزاری «حوزه»، پاسخ به سؤالات و شبهات موجود در جامعه از وظایف مراکز حوزوی و دینی است که این خبرگزاری در شماره های گوناگون به ارائه برخی از پرسش ها و شبهات و پاسخ های آن، برگرفته از «مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم» خواهد پرداخت.

 

- سؤال

آیا این درست است که بهشت هشت طبقه دارد و انسان های بهشتی بر اساس میزان اعمال نیکشان در بهشت طبقه‌بندی می‌شوند یا این که همه بهشتیان از جمله پیامبران و امامان در یک محل زندگی خواهند کرد؟

 

- پاسخ

یکی از مباحثی که در زمینة معاد و قیامت مطرح است، ‌جایگاه انسان ها در بهشت و جهنم می‌باشد.

در روایات و آیات تا حدود زیادی به این مسئله اشاره شده است. منتها در آنها، گاه به «ابواب» و گاه به «طبقات» تعبیر شده است.

پرسشی که مطرح است این است که آیا مراد از درها همان طبقه‌ها هستند، یا این دو با هم متفاوتند؟

علامه طباطبایی این پرسش را در ذیل آیه ۴۴ سوره حجر مطرح کرده و این گونه پاسخ داده است: از آیات و روایات متعدد استفاده می‌شود که مراد از ابواب، همان طبقه‌ها و درکات مختلفی است که از نظر نوع پاداش و عذاب با هم تفاوت دارند. ایشان فرمایش خود را به روایاتی از جمله روایت ذیل مستند می‌کنند:

در روایتی آمده است حضرت علی ـ علیه السّلام ـ به گروهی فرمود: هیچ می‌دانید درهای جهنم چگونه است؟ (آن گروه گفتند) : لابد مثل همین درهای دنیا است، حضرت فرمودند: نه و لکن این طور است، آن گاه دست خود را روی دست گذاشتند (که اشاره به طبقات آن است).[۱]

 

تعداد درب ها یا طبقه‌های بهشت و جهنم

از آیات و روایات استفاده می‌شود که هر کدام از بهشت و جهنم در های متعددی دارند. جالب این است که در قرآن به صراحت آمده است [۲] که «جهنم» هفت در (طبقه) دارد و بر اساس روایات متعددی بهشت «هشت» در دارد.

این تفاوت ممکن است اشاره به این مطلب داشته باشد که هر چند درهای ورود به بدبختی و عذاب فراوان باشد، ولی با این حال درهای رسیدن به سعادت و خوشبختی از آن افزون‌تر است [۳] و همیشه رحمت خداوند بیشتر از غضب او می‌باشد: «یا من سبقت رحمته غضبه».

 

مقام‌های بهشتیان

از نکته‌های پیشین و از تعبیرهای مختلف قرآن مجید به خوبی استفاده می‌شود که باغ‌های بهشتی که بهشتیان در آن ساکن هستند، متعدد و گوناگون است و با توجه به روایاتی که در تفسیر آیات مربوط به این باغ ها آمده، معلوم می‌شود که تنوع باغ ها، مربوط به مراتب و درجه‌ها و مقام‌های بهشتیان است که هر گروهی از آنان بر اساس شایستگی در این باغهای بهشتی که هر یک از دیگری برتر و والاتر است جایگزین می‌شوند.

 

برای نمونه به بررسی یکی از این آیات می‌پردازیم:

«اِنّ الذین ءامنوا و عملو الصالحات کانت لهم جنّات الفردوس نزلا؛ [۴]  همانا کسانی که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند، باغ های فردوس نیز منزل گاهشان است. »

از احادیث استفاده می‌شود که فردوس بخشی از بهشت و برترین و بالاترین جایگاه آن است که در این بخش پیامبر اکرم، امامان و برخی پیروان راستین آنان مانند ابوذر و سلمان و ... ساکن هستند.

در روایتی از پیامبر اکرم آمده است: «هنگامی که از خداوند متعال تقاضا می‌کنید، فردوس را تقاضا کنید که وسط بهشت، ‌و قسمت اعلی و برتر آن است و بر فراز آن عرش خدا است و از فردوس نهرهای بهشتی سرچشمه می‌گیرد. »[۵]

 

در حدیث دیگری از حضرت علی ـ علیه السّلام ـ چنین می‌خوانیم: «برای هر چیزی محل اعلایی است و محل اعلای بهشت فردوس است و آن برای محمد و آل محمد است. »[۶]

از مجموع آنچه در بالا آمد به خوبی می‌توان نتیجه گرفت که بهشت دارای مقام ها و درجه‌های متفاوتی است و می‌توان هر کدام از این مراتب را بهشتی دانست و بدون شک تفاوت مقام‌های اولیای خدا ایجاب می‌کند که درجه‌های آنان در بهشت متفاوت باشد، بهشت مقربین با اصحاب الیمین متفاوت است و بهشت کسانی که در قله‌های ایمان، معرفت و اعمال صالح قرار دارند با کسانی که در مراتب پایین‌ترند فرق دارد. [۷]

 

معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:

۱. تفسیر نمونه، آیت الله مکارم شیرازی، دار الکتب الاسلامیه، ج ۱۱، ص ۷۷.

۲. سیری در جهان پس از مرگ، حبیب الله طاهری، انتشارات جامعه مدرسین.

۳. معاد در قرآن، ج۵، آیت الله جوادی آملی.

 

پی نوشت ها:

[۱] . طباطبایی، سید محمد حسین، تفسیر المیزان، نشر جامعه مدرسین، ج ۱۲، ص ۱۷۰ و ۱۷۶.

[۲] . حجر/ ۴۴.

[۳]. ر. ک: مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، نشر دارالکتب الاسلامیه، چاپ نهم، ج۱۱، ص ۷۷ ـ ۷۸.

[۴] . کهف/ ۱۰۷.

[۵] . مکارم شیرازی، ناصر، پیام قرآن، ج ۶، ص ۳۵۱، به نقل از روح المعانی، ج ۱۶، ص ۴۷.

[۶] . مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، موسسه الوفاء، ج ۲۴، ص ۲۶۹.

[۷] . ر. ک: پیام قرآن، پیشین، ص ۳۴۵ ـ ۳۵۶.

خوانده شده 1592 مرتبه