گزیده هایی از سیره و سخنان امام صادق(ع)

امتیاز بدهید
(0 امتیاز)
گزیده هایی از سیره و سخنان امام صادق(ع)

ولادت

ششمين اختر فروزنده آسمان ولايت حضرت جعفر بن محمّد الصادق(ع) در روز جمعه هفدهم ماه ربيع الاول سال 83 هجري در مدينه منوره ديده به جهان گشود.

در دامن رسالت

امام صادق(ع) در دامن رسالت و مرکز وحي تولّد يافت و رشد کردند و بخشي از دوران زندگي خود را تحت توجهات و عنايات جدّ بزرگوار خود امام زين العابدين(ع) و پدر عزيز خويش امام باقر(ع) سپري کردند.

ادامه فعاليت علمي و فرهنگي پدر

امام صادق(ع) با توجه به فرصت مناسب سياسي و نياز شديد جامعه، نهضت علمي و فرهنگي پدرشان امام‏باقر(ع) را دنبال کردند و حوزه وسيع علمي و دانشگاه بزرگي را به وجود آوردند و در رشته‏هاي مختلف علوم عقلي و نقلي شاگردان بزرگ و برجسته‏اي همچون هشام بن حکم، محمّد بن مسلم، ابان بن تغلب و هشام بن سالم را تربيت کرد.

الف) گزیده ای از سخنان :

  1. ۱. پرهیز از به رخ کشیدن نیکی «اگر به کسي احسان نمودي مبادا آن نيکوکاري را با منّت بسيار و به رخ کشيدن تباه سازي».
  2. ۲. وحدت و دوری از کینه وتفرقه «از ستيزه‏جويي بپرهيز، زيرا عملت را از بين مي‏برد.»
  3. ۳. دعا و جایگاه آن : بسيار دعا کنيد! چون خداوند، بندگاني را که دست نياز بسوي او برمي‏دارند و بدرگاهش دعا مي‏کنند، دوست دارد.»
  4. ۴. اسباب محبت :

«سه چيز محبت آور است: 1 ـ دين‏داري 2 ـ فروتني 3 ـ بخشش.»

«سه چيز کينه‏آور است: 1 ـ نفاق 2 ـ خودبيني.»

  1. ۱. آسیبهای شخصیت

«سه خصلت قدر و منزلت فرد را پايين مي‏آورد: 1 ـ حسادت 2 ـ سخن‏چيني 3 ـ سبک مغزي (ناداني).»

  1. ۱. آسیبهای تند خوئی وغرور:

«اگر خواهان احترامي نرمخو باش و اگر خواهان اهانتي تندخو باش.» «هيچ جهلي زيانبارتر از خودپسندي نيست.»

  1. ۱. پرهیز از عیب جویی:

«سودمندترين چيزها براي آدمي توجه به عيوب خود پيش از پرداختن به عيوب مردم است.»

  1. ۱. مومن دزر دنیا:

«فرد مؤمن در سراي دنيا بيگانه و غريب است، نه از خواري آن بيتابي کند و نه در کسب عِزتش با دنياپرستان رقابت نمايد.»

امام صادق(ع) در جواب اين سؤال که راه آسودگي کجاست؟ فرمود: «در مخالفت هوا و هوس».

  1. ۱. وقار :

راه رفتن با شتاب و عجله از بين برنده وقار مؤمن است.»

ب) گزیده هایی از سیره

1-کمک به مستمندان

از تعاليم اسلامي و سيره اولياء استفاده مي‏شود که پس از عمل به واجبات، بالاترين وسيله براي تقرب به خداوند متعال کمک به نيازمندان و مستمندان است. امام صادق به سفيان مي‏فرمايند: «بر تو باد که به خاطر خداوند خيرخواه بندگان او باشي و بدان که خدا را با کاري بهتر از اين ديدار نخواهي کرد».

2- سفارش به نماز

معمولاً به هنگام مرگ، انسان مهمترين چيزهايي را که فکر مي‏کند فرزندان و بستگانش و حتي جامعه‏اش نياز دارد مطرح مي‏سازد. شايد براي افراد عادي مهمترين دلمشغولي به هنگام مرگ امور مالي باشد. از اينرو همه يا بخش عمده‏اي از وصيت و سفارش‏هاي خود را به آن اختصاص مي‏دهند. ولي امام صادق(ع) دغدغه‏هاي مهمتري دارند. حضرت در آخرين لحظات عمر خويش فرمودند: خويشاوندان مرا جمع کنيد. پس از آن که جمع شدند حضرت به آنها نگريستند و فرمودند: «شفاعت ما به کسي نمي‏رسد که نماز را سبک بدارد.»

3- منادي صلح و مهرورزی

امام صادق(ع) نسبت به اختلاف و دشمني بين مسلمانان حساس بودند و مؤمنان را دعوت به همدلي، دوستي و محبت نسبت به يکديگر مي‏کردند. تا حدي اين مسئله در نظر ايشان اهميت داشت که بودجه مخصوصي براي اين کار اختصاص داده بودند. مفضل که از ياران امام صادق(ع) است پس از اينکه با پرداخت چهارصد درهم بين دو نفر صلح برقرار کرد مي‏گويد: امام صادق(ع) به من دستور داده است که هرگاه بين دو نفر از شيعيان ما اختلاف و مشاجره‏اي پيش آيد، با پول خود حضرت بين آنها صلح و صفا ايجاد کنم.

4- سیره  هر روزه امام صادق(ع)

عادت هر روزه امام صادق(ع) آن بود که پس از به جا آوردن نماز عشاء و گذشت پاسي از شب، به خانه نيازمندان شهر مدينه مي‏رفتند و بدون آن که آنها ايشان را بشناسند، غذا و پول به ايشان مي‏دادند. تنها هنگامي که امام(ع) از دنيا رفتند، همه دانستند که آن مرد بخشنده امام صادق(ع) بوده است.[1]

5- برآوردن نياز مؤمنان

يکي از ياران امام صادق عليه‏السلام مي‏گويد: در مسجدالحرام، يکي از دوستانم از من دو دينار وام تقاضا کرد. به او وعده دادم که پس از انجام طواف اقدام کنم. هنوز طوافم به پايان نرسيده بود که امام صادق عليه‏السلام وارد طواف شد و دست برشانه‏ام نهاد و هر دو به طواف پرداختيم. طواف من به پايان رسيد، ولي به دليل همراهي با امام، باز هم به طواف ادامه دادم. آن مرد که در کناري نشسته بود و امام صادق عليه‏السلام را نمي‏شناخت، به خيال اينکه من در کار او مسامحه مي‏کنم هر بار که از مقابلش عبور مي‏کردم با دست اشاره و مطلب خود را يادآوري مي‏کرد. حضرت از من پرسيد: چرا اين مرد به تو اشاره مي‏کند؟ ماجرا را گفتم. در اين حال امام بدون لحظه‏اي تأمل دست از شانه‏ام برداشت و فرمود: «برو حاجت او را برآور». روز ديگر که به مجلس امام رفتم، آن حضرت فرمود: «تلاش براي برآوردن نياز مؤمن، نزد من محبوب‏تر از آن است که هزار نفر را در راه خدا بسيج کنم».

6- رساله «توحيد مفضّل»

«توحيد مفضّل» حاوي مطالب سودمندي در مورد خلقت انسان و جهان و اثبات وجود خداي متعال و علم و قدرت و حکمت اوست که امام صادق(ع) براي يکي از شاگردان معروفشان به نام «مفضل بن عمر» بيان فرموده‏اند.

 
خوانده شده 906 مرتبه