حضرت عبدالعظیم به محضر شريف امام هادي علیهالسلام شرفياب شد. اصول عقيده خود و آنچه را كه بهعنوان دين بدان معتقد بود، جهت تصحيح به امام عرض كرد و گفت:
«ميخواهم دينم را به محضر شما عرضه كنم، اگر مورد رضايت شما بود، بر آن استوار باشم» امام با لبخند از پيشنهاد او استقبال كرد و فرمود:
«اي ابوالقاسم بگو!» عبدالعظیم اعتقادات خود را چنين به امام علیهالسلام عرض كرد:
«معتقدم كه خدا بينظير است. چيزي همانند او نيست، از دو حد: از ابطال و تشبيه بيرون است. جسم، صورت، عرض و جوهر نيست، بلكه ایجادکننده اجسام و صورت بخش صورتها و آفريدگار اعراض و جواهر و پروردگار و مالك و پديدآورنده همهچیز است.
محمد صلیالله علیه و آله بنده و فرستاده او و خاتم پيامبران است. هيچ پيامبري پس از وي تا روز قيامت نيست. شريعت او آخرين شرايع است. پسازآن تا روز قيامت شريعتي نخواهد آمد. معتقدم كه امام و خليفه و ولي امر بعد از پيامبر، امیرالمؤمنین علي بن ابیطالب (ع)، سپس حسن و بعد حسين و بعد علي بن حسين و پس از او محمد بن علي، بعد جعفر بن محمد، سپس موسي بن جعفر و بعد از او علي بن موسي و بعد محمد بن علي، سپس تو اي مولاي من.»
امام نگاهي به عبدالعظیم كرد و فرمود:
«پس از من، پسرم، حسن. حال مردم، پس از وي نسبت به جانشين او چگونه خواهد بود؟» حضرت عبدالعظیم از حجت بعد از حضرت پرسيد و گفت: «وضع آن حضرت چگونه است؟» امام فرمود: «چنان است كه آن امام ديده نميشود و روا نيست نامش را بر زبان آورند. تا اینکه قيام كند و زمين را پر از عدل و داد نمايد، چنانکه پر از ظلم و جور گشته است.»
حضرت عبدالعظیم گفت:
«اقرار دارم و معتقدم كه دوستدار ايشان، دوستدار خدا و دشمن ايشان دشمن خداست. طاعت ايشان طاعت خدا و نافرماني ايشان نافرماني از خداست. معتقدم كه معراج پيامبر صلیالله علیه و آله حق و سؤال در قبر حق است. بهشت و دوزخ، صراط و ميزان حق است. روز قيامت بدون ترديد خواهد بود. خداوند تمام كساني را كه در دل قبر آرميدهاند، مبعوث ميگرداند.
معتقدم كه پس از ولايت- يعني ولايت ائمه اهلبیت علیهمالسلام- فرائض واجب عبارتاند از: نماز، زكات، روزه، حج، جهاد، امربهمعروف و نهي از منكر ...»
امام هادي علیهالسلام ضمن آفرين گفتن و تأييد عقيده او فرمود:
پس بر همين روش استوار باش! خداوند تو را در دنيا بر اين عقيده استوار و در آخرت ثابتقدم و پابرجا بدارد!(1)
پینوشتها:
1. رك: علامه مجلسي، بحارالانوار، موسسه الوفاء، بيروت، ج 3، ص 268؛ باقر شريف قرشي، مترجم محمدرضا عطائي، تحليلي از زندگاني امام هادي علیهالسلام، آستان قدس رضوي، 1371 ش، ص 280.