نام كشور: جمهوري دمكراتيك سوسياليستي سريلانكا

پايتخت: كلمبو

شهرهاي مهم: تيرينكومالي ، كندي، آنوراداپورا ، سيگير يا ودامبولا از شهرهاي تاريخي و باستاني كشور كهنسال سري‌لانكا به شمار مي‌آيد.

مساحت: ۶۵٬۶۱۰کیلومتر مربع

زبان رسمي: زبان رسمي مردم اين كشور سينهالي 74 درصد و زبان تاميلي به عنوان زبان ملي (18%) مي باشد

خط رسمي: سينهالي و تاميلي

تعداد جمعيت: بالغ بر 21 ميليون نفر

واحد پول: روپیه سری‌لانکائي (LKR)

 

خصایص ویژه :

عفت عمومی ، متانت ، قناعت وآرامش واحساساتی بودن از خصلت این مردم است .

کشور سریلانکا جزیره ای با مساحت 65610 کیلومتر مربع در جنوب شرقی کشور هند است واز بزرگترین جزیره های اقیانوس هند به شمار می رود .واژه سریلانکا در زبان سانسکریت به معنای (جزیره با شکوه ) است و دریانوردان این کشور را سیلان و اعراب آن را سراندیپ می نامیدند سریلانکا به سبب نزدیکی به خط استوا دارای آب وهوای نسبتا گرم ، مرطوب وپر باران است.

اختلاف فصول ندارد یعنی درجه حرارت تقریبا در تمام طول سال یکسان است (28تا 32 درجه ) جمعیت این کشور در حال حاضر 21 میلیون نفر است ،کشور سریلانکا دارای 9 استان و 25 شهر بزرگ است .وپایتخت آن شهر کلمبو دارای 5/2 میلیون نفر جمعیت است تاریخ روشن سریلانکا به حدود 26 قرن پیش باز می گردد . در آن زمان سینهالیهایی که از طوایف هند شمالی بودند ،بومیان این جزیره را مغلوب وخود حکومت جدیدی تاسیس کردند ، در قرن 12 میلادی قوم تامیل از جنوب هند به شمال سریلانکا آمدند و پس از در گیری با سینهالیها ،آنان را به سمت جنوب راندند وخود حکومتی در شمال ایجاد کردند. از آن زمان 8 قرن کشمکش میان این دو تیره آغاز بطول كشيد .

چگونگی ورود اسلام به سریلانکا را باید در حقیقت بخشی از حرکت ،نفوذ وگسترش اسلام در جنوب شبه قاره هند دانست ودر این میان ایرانیان نقش تجاری بسیار مهمی داشتند ،البته مسلمانان هند نیز در ترویج اسلام در سریلانکا موٍثر بودند . در حال حاضر 1500 مسجد وبیش از 100 مکتب خانه قرآنی وحدود 200 مدرسه دینی در این کشور قرار دارد ،مساجد بزرگ را هیئت امنا ء و بیشتر مساجد را هیات وقف اداره می کند که نوعی اداره دولتی است.

مسجد جامی الفر در سریلانکا

تمام مدارس سریلانکا واز جمله مدارس مسلمانان ملی شده است ،اما در وزارت آموزش وپرورش بخشی به نام مدارس مسلمانان وجود دارد که 200 دبستان ودبیرستان را شامل می شود. در این مدارس برنامه رسمی ، همراه با زبان عربی وآموزش اسلامی اجرا می شود.تنها یک موسسه خصوصی اسلامی به نام کالج ظهیرا در سال 1892 در کلمبو تاسیس شده است که دست نخورده باقی مانده ،این موسسه شامل یک دبستان ویک دبیرستان با حدود 2000 دانش آموز پسر است ،کالج دولتی برای دختران مسلمان ویک کالج آموزشی نیز برای تعلیم مسلمانان در استان شرقی تاسیس شده است. در سریلانکا زبان سینهالی رایج ورسمی است وزبان های تامیل وانگلیسی هم صحبت می شودبودیسم دین رسمی است وبودائیان 70 % جمعیت را تشکیل می دهند ،هندو 13 % مسلمانان شافعي مذهب 10 % و مسیحیان 7% هستند .

تشکل های با نفوذ دینی ومذهبی مسلمانان در سریلانکا عبارتند از (جمعیت العلما ،جماعت تبلیغ ،جماعت اسلامی ) ، طریقت ها (شاذلیه ،قادریه ،رفاعیه ، نقشبندیه ) دیگر تشکل ها نیز عبارتند از جماعت توحید ، الشباب ، بهره ها ، قادیانیه موسسه الزهرا ،بنیاد هاشمی ، موسسه الاتحاد اسلامی ،و.......

سه شهر دامبولا ، سیگیریا و پو لوناروا در سریلانکا بدلیل قرار گرفتن در نزدیکی یکدیگر وهمچنین دارا بودن جاذبه های گردشگری باستانی به مثلث فرهنگی این کشور مشهور هستند شهر زیبای کندی نیز یکی از جذابترین مکان های ديدني در سریلانکا محسوب می شود.

تعطیلات رسمی در سال 26 روز است که سه روز عید سعید فطر ، عید قربان و عید میلاد النبی (ص) از جمله آنها ست .

 

تاریخچه سریلانکا

تاریخ روشن سریلانکا به حدود 26 قرن پیش باز می گردد .در آن زمان سینهالیها که از طوایف هند شمالی بودند بومیان این جزیره را مغلوب و خود حکومت جدیدی تاسیس کردند . اولین پادشاه سینهالی ، ویجایه نام داشت که در اوایل قرن پنجم پیش از میلاد حکومت می کرد در قرن دوازدهم میلادی قوم تامیل که سال ها پیش از آن ،از هند جنوبی به شمال سریلانکا آمده بودند پس از در گیری با سینهالیها آنان را به سمت جنوب راند و خود حکومتی در شمال ایجاد کردند .واز آن زمان هشت قرن کشمکش میان این دو تیره آغاز شد که تا چند وقت پیش ادامه داشت .

در قرن دوازدهم وسیزدهم میلادی ،بازرگانان مسلمان بیش از پیش به بازرگانی در این جزیره پرداختند وتا اوایل قرن شانزدهم دادوستد منطقه را در دست داشتند تا این که در سال 1505 میلادی پرتغالیها نواحی ساحلی سریلانکا را فتح کردند و خود کنترل اوضاع را در دست گرفتند.در سال 1658 میلادی هلندیها جای پرتغالیها را گرفتند و در سال 1795 انگلستان متصرفات هلندرا اشغال نمود ودر سال 1798 آن را به مستعمره رسمی خویش تبدیل کرد .

در سالهای جنگ جهانی اول نهضت استقلال طلبی در سیلان به وجود آمد آزادیهای ظاهری انگلیس نتوانست این نهضت را راضی کند وبالاخره در چهارم فوریه 1948 سیلان به استقلال کامل دست یافت .

اولین حکومت پایه ریزی شده در سریلانکا توسط روشنفکر ان تحت تاثیر فرهنگ انگلیسی تربیت شده بودند واز طریق حزب متحد ملی (UNP ) توانستند قدرت را به دست بگیرند در سال 1956 حزب آزادی با رهبری باندارانایکه تاسیس شد.این حزب حزب اتحاد ملی را شکست داد و قدرت را در دست گرفت وی از رهبران جنبش عدم تعهد بود. از مهمترین اقدام این حزب اعلام به رسمیت شناختن زبان سینهالی به عنوان زبان رسمی این کشور بود. اعلام این اقدام به جهت از بین بردن تسلط بریتانیا صورت گرفت.،گروه تامیل در هنگام استقلال سریلانکا 24 % از جمعیت این کشور را تشکیل می دادند . دولت حزب متحد ملی، شهروندی تامیل زبان هندی تبار را منکر شدند واین امر باعث کنار گذاشتن تامیلی ها شد .

خانم باندارانیکه رهبری حزب آزادی را بعد از قتل شوهرش بر عهده گرفت .در دهه 1970 جوانان سینهالی به رهبری جنبش چپگرا، ( جبهه آزادیبخش JVP) با حملات تروریستی خود بر ضد اهداف وطرفداران حکومت اقدام کردند ودر در گیری ها بعد از حملات خشونت آمیز علیه تامیل ها این اقدامات به جنگ شهری تبدیل شد.از سال های 1987 تا 1990 ارتش هند جهت استقرار صلح به این جزیره آمد و این صلح به صلح هندی مشهور گردید . صلح نامه ای نیز بین تامیلی ها و دولت سریلانکا امضاء گردید وطبق این قرارداد زبان های انگلیسی وتامیل به رسمیت شناخته شد.با ترک نیروهای هندی در ماه مارس 1990 حملات ببر های تامیل شروع گردید که باعث کشتار نظامیان و غیر نظامیان شد.

در سال های 1987 تا 1990 جبهه آزادیبخش خلق با اندیشه مارکسیستی که عمدتا از طبقات جوانان سینهالی زبان بودند همگی اعدام شدند و با انتخابات ریاست جمهوری وبرگزیده شدن خانم چاندریکا کومارائو نگا رهبر ائتلاف مردمی به پیروزی رسید .

ببرهای آزادیبخش تامیل در ماه می 1976 پایه گذاری شد و به مرور زمان، تبدیل به یک جنبش خشن جدایی‌طلب برای ایجاد یک ایالات مستقل در شمال و شرق سریلانکا گردید . ببرهای تامیل سال‌ها برای استقلال خود جنگیدند و در این راه افراد بسیاری هم کشته شدند. آن‌ها بعد از ۲۶ سال نبرد نظامی سرانجام تسلیم دولت شدند.

 

ورود اسلام به سری لانکا

چگونگی ورود اسلام به سریلانکا را باید بخشی از حرکت ونفوذ و گسترش اسلام در جنوب شبه قاره هند دانست .از گذشته های بسیار دور حتی در قرن اول میلادی بازرگانان با استفاده از باد های موسمی از خلیج فارس عازم هندوستان وسیلان ( سریلانکا) می شدند واز این نقاط ادویه و ابریشم و کالا های نفیس دیگر را با خود می آوردند ،از خلیج فارس نیز مروارید واز جنوب عربستان کندر و صمغهای گرانبها را به هندوستان حمل می کردند .

مسجد سلطان در سريلانكا

در این میان ایرانیان نقش تجاری بسیار مهمی داشتند .عده ای از مورخان اتفاق نظر دارند که بازرگانان ساسانی ،بیزانسی و رومی معمولا محصولات چین و جنوب شرق آسیا را از بنادر سریلانکا خریداری می کرده اند و کالا های چینی به وسیله کشتی های چینی به سیلان آورده می شد ودر آن جا دادوستد انجام می گرفته است .این روند پس از پیدایش اسلام نیز همچنان ادامه داشت. به طوری که ارتباط تجاری اعراب بخصوص پس از این که تشکیل حکومت سیاسی دادند بسرعت گسترش یافت و تا شهر های جنوبی چین نیز رسید . بازرگا نان مسلمان علاوه بر اشتغال به خرید وفروش و تجارت در سریلانکا با ساکنان این سرزمین پیوند برقرار کردند و ازدواج آنان با زنان این جزیره به عنوان هسته نخستین پیدایش جامعه مسلمانان در سریلانکا به شمار می رود. از همان ابتدا پادشاهان محلی مسلمانان را به گرمی پذیرفتند و چندی نگذشت که آنها تبدیل به جامعه بازرگانان با ارتباط های بین المللی شدند.

مسلمانان مهاجر در افزایش تواناییهای اقتصادی وحتی فنی ساکنان بومی سهم بسزایی ایفاد کردند وبه صورت منبع اقتصادی مردم و حاکمان آن دیار به شمار می رفتند بدون آن که به حقوق و اموال آنان تجاوز کنند .جامعه کشاورزی و زراعی جزیره سیلان و سواحل جنوبی هند مسلمانان را بهترین خریداران محصولاتشان به شمار می آورند ،به این ترتیب روز به روز بر تعدادمسلمانان افزوده شد وبه موازات این افزایش جمعیت مسلمانان به دو شاخه تقسیم شدند :نخست مسلمانانی که مادرشان هندی وسیلانی و پدرانشان بازرگانان عرب بودند و دوم آن دسته از مردم بومی منطقه که به اسلام گرویدند. مسلمانان هند نیز در ترویج اسلام در سریلانکا موثر بودند. چراکه آنها نه فقط در خود هند ،بلکه در برمه ،سیلان و... نیز به کار وکسب وبازرگانی پرداخته اند.

 

نظام سياسي :

تركيبي از سيستم رياست جمهوري و پارلماني ( جمهوري دمكراتيك سوسياليستي )

 

ساختار حكومتي :

حكومت سري‌لانكا جمهوري دمكراتيك سوسياليستي است و داراي سه قوه‌ي ، مقننه، مجريه، قضاييه و يك مجلس مي‌باشد . رئيس جمهور در اين كشور ، رئيس كشور، رئيس قوه‌ مجريه، فرمانده‌ كل قوا و عالي‌ترين مقام رسمي كشور مي باشد كه با آراء مستقيم مردم براي مدت 6 سال انتخاب مي‌شود و براي يك دوره نيز قابل تجديد است ، اعلام جنگ يا صلح و نيز عفو متخلفين و محكومين دادگاهها از اختيارات رئيس جمهور در اين كشور است .

مقر ديوان عالي كشور سريلانكا

 

احزاب و يا گروههاي مهم و تاثيرگذار:

حزب آزادي سريلانكا ( Sri Lanka Freedom Party or SLFP ) ، حزب اتحاد ملي ( United National Party or UNP )،

حزب JVP ، حزب كنگره مسلمانان سريلانكا ( Sri Lanka Muslim Congress or SLMC)، از ديگر احزاب عمده سريلانكا مي توان JHU ( حزب روحانيون بودايي ) ، TNA ( حزب تاميلي مخالف دولت و طرفدار LTTE ) ، CWC ، EPDP ، ، CP ، LSSP ، UPF ، TULF را نام برد .

 

وضعيت اقتصادي:

سریلانکا یکی از ضعیف‌ترین اقتصادهای آسیا را داراست. ارزش تولید ناخالص داخلی این کشوردر پایان سال ۲۰11 به حدود ۸۷ میلیارد دلار رسید. کشاورزی یک بخش مهم در اقتصاد سریلانکاست به طوریکه یک سوم نیروی کار این کشور در این بخش و فعالیتهای مرتبط با آن مشغول هستند. بخش کشاورزی ۱۲ درصد تولید ناخالص ملی سریلانکا را در سال ۲۰11 به خود اختصاص داد. این بخش همچنین یک منبع مهم مواد خام و درآمدهای ارزی است. عملکرد ضعیف این بخش را می‌توان به سطح پایین سرمایه‌گذاری، وابستگی زیاد به بارشهای اتفاقی نزولات آسمانی، روشهای سنتی برداشت محصول، کمبود اعتبارات و ضعف زیربنای اقتصادی از جمله مشکلات حمل ونقل، ضعف نظام بازاریابی، کنترل دولت بر زمین و ناسازگاری سیاستهای تجاری نسبت داد. دخالت دولت در بخش کشاورزی مثل سایر بخشها قابل توجه‌است.

بخش صنعت سریلانکا ۲۸ درصد از تولید ناخالص داخلی این کشور در سال ۲۰11 را به خود اختصاص داده و عمدتاً فعالیتهای صنعتی سریلانکا در بخش منسوجات و پوشاک است. با این وجود صادرات منسوجات و پوشاک سریلانکا رقابت پذیری خود را در بازارهای جهانی از دست داده‌است.

هر چند تولید ناخالص داخلی این کشور در سال ۲۰11 حدود ۵/۳ درصد رشد داشت ولی آثارناشی از رکود اقتصاد جهانی به نحو قابل توجهی از سرعت رشد اقتصاد این کشود در دو سال اخیر کاسته‌است. هم اینک درآمد سرانه ملی این کشور حدود ۴۵۰۰ دلار تخمین زده می‌شود و فقر همچنان در این کشور مخصوصاً در مناطق روستایی به شکل گسترده وجود دارد.

سیستم اقتصادی سریلانکا مبنی بر اقتصاد آزاد برنامه ریزی شده و سیاست ترغیب و توسعه صادرات یکی از هدف‌های عمده سیاست اقتصادی این کشور است. اگرچه به نظر می‌رسد در سالهای اخیر سیاست تجاری این کشور بیشتر متوجه گسترش ترتیبات منطقه‌ای بوده‌است که از آن به عنوان ابزاری برای گسترش آزادسازی تجاری استفاده می‌کند.

سریلانکا ۷ میلیون و ۶۴۰ هزار نفر نیروی کار دارد که ۳۲درصد از آنها در بخش کشاورزی، ۲۶ درصد دربخش صنعت و ۴۲ درصد در بخش خدمات شاغلند. نرخ بیکاری در این کشور به واسطه رکود اقتصاد جهان یه ۷ درصد رسیده است.

مزارع چاي در سريلانكا

 

۲۳درصد از مردم سریلانکا زیر خط فقر زندگی می‌کنند و در سال ۲۰11 نرخ تورم در این کشوربه ۳/۳ درصد رسید.

ارزش صادرات سریلانکا در پایان سال ۲۰11 به ۷ میلیارد و ۳۰۰ میلیون دلار رسید که شامل کالاهایی نظیر منسوجات، چای، برنج، فلفل، الماس، زمرد، یاقوت، نارگیل، الوار و ماهی بود. در این سال آمریکا ۷/۲۷ درصد، انگلیس ۳/۱۱ درصد، هند ۳/۹ درصد، بلژیک ۸/۴ درصد و آلمان ۴ درصد از بازار صادرات سریلانکا را به خود اختصاص دادند.

محصولات وارداتی این کشور شامل پارچه‌های فابریک، مواد معدنی، نفت، مواد غذایی و ماشین‌آلات و تجهیزات حمل و نقل است که از کشورهای هند ۶/۱۹ درصد، چین ۵/۱۰ درصد، سنگاپور ۸/۸ درصد، ایران ۷/۵ درصد، مالزی ۱/۵درصد، هنگ‌کنگ ۲/۴ درصد و ژاپن ۱/۴ درصد وارد می‌شود. سریلانکا ظرف سال ۲۰11 بیش از ۹ میلیارد و ۸۰۰ میلیون دلار کالا از کشورهای دیگر وارد کرد. سری لانکا بیش از ۴ میلیارد و ۳۰۰ میلیون دلار ذخایر ارزی خارجی دارد.

 

مراكز و نهادهاي فرهنگي دولتي:

وزارت امور فرهنگي سريلانكا : داراي مراكز و بخش هاي مختلفي است .از جمله : بخش همكاري هاي فرهنگي ، بنياد تئاتر تاورهال ، بخش همكاري هاي ملي فيلم و سينماي سريلانكا ، مركز ملي هنرهاي نمايشي سريلانكا ، شوراي ملي هنرها ، صندوق مركزي كمك هاي فرهنگي .

بخش ارتباطات فرهنگي خارج از كشور وزارت فرهنگ سريلانكا با هدف توسعه همكاري هاي فرهنكي از طريق توافقنامه‌هاي فرهنگي فعالیت می کند، خصوصا با كشورهاي عضو SAARC ( مجمع كشورهاي جنوب آسيا جهت همكاريهاي منطقه اي ) فعالیت دارد. لازم به ذكر است سريلانكا داراي 33 قرارداد فرهنگي با كشور هاي مختلف جهان از جمله ايران مي باشد .

وزارت ميراث ملي: داراي بخش هاي مختلفي مي باشد از جلمه : بخش باستان شناسي ، بخش موزه هاي ملي ، بخش گنجينه ملي ، بنياد ميراث فرهنگي گال ، پروژه كتابخانه ملي جفنا

وزارت گردشگري سريلانكا: داراي بخش هاي مختلفي از جمله شوراي گردشگري سريلانكا ، بخش همكاريهاي هتل هاي سيلان ، موسسه بندرانايكه در خصوص مديريت گردشگري ، دفتر موسسات تفريحي سريلانكا مي باشد .

فيل هاي سريلانكائي

 

جريانهاي فرهنگي و اجتماعي:

از جريانهاي فرهنگي و اجتماعي موجود مي توان به اسلام گرايان ، بودائيان متعصب و هندوهاي جدايي طلب اشاره كرد كه هر كدام از اين جريانات خود داراي بخش ها و مراكز تصدگري در بدنه دولت مي باشند كه برخي از آنها به شرح زير مي باشند .

بخش امور فرهنگي مسلمانان سريلانكا

مركز فرهنگي بوديسم سريلانكا

مدرسه ( پيروني ) vodyodya ( مدرسه علوم ديني بوديسم كه داراي دانشگاه نيز مي باشد كه كماكان به شكل سنتي به فعاليت هاي آموزشي خود ادامه مي دهند)

 

جايگاه موسسات غير دولتي

اين موسسات از وضعيت روبه رشدي در عرصه هاي مختلف اقتصادي، علمي ،فرهنگي ، امور زنان، حقوق بشرو...... برخوردار هستند و نقش و ميزان نفوذ اين موسسات در نزد افكار عمومي در حال گسترش مي باشد

بيشتر اين موسسات در عرصه هاي علمي ، فرهنگي و آموزشي با مشاركت و حمايت كشورهاي خارجي در حال فعاليت و گسترش مي باشند .

موسسات مطرح غير دولتي عبارتند از: شوراي بودائيهاي سريلانكا، انجمن صليب سرخ سريلانكا، مركز مطالعات زنان، بنياد آسيا، دفتر توسعه تجارت سريلانكا

 

جايگاه و كاركرد رسانه هاي گروهي :

آزادي مطبوعات يكي از مشخصه هاي اين كشور مي باشد .

مهمترين روزنامه هاي انگليسي زبان سريلانكا عبارتند از : ديلي ميرو ، ديلي نيوز ، ساندي آبزرور ، و مهترين روزنامه هاي سينهالي زبان عبارتند : Dinamina,Lankadeepa, Lakbima, and Divaena ، همچنين مهمترين روزنامه‌هاي تاميلي زبان عبارتند از : Uthayan and Virakesari

در سريلانكا 24 شبكه تلويزيوني آنالوگ به صورت خصوصي و دولتي به زبان هاي انگليسي، سينهالي و تاميلي فعاليت دارند.

18 کانال های تلویزیون محلی بر روی شبکه های ماهواره و یا تلويزيون هاي كابلي نيز به زبانهاي سينهالي ، انگليسي و تاميلي فعال مي باشند.

4 شبكه پولي تلويزيوني نيز در اين كشور فعال مي باشد .

در اين كشور 43 شبكه راديويي به زبانهاي انگليسي ، تاميلي و سينهالي در حال فعاليت هستند .

 

هنرهاي سنتي و مدرن رايج:

در سريلانكا تاثير فرهنگ هندوستان در تمامي جنبه هاي مختلف فرهنگي و اجتماعي قابل مشاهده مي باشد و از اين ميان هنرهاي سنتي و مدرن نيز مستثني نمي باشد . در سريلانكا شاخه هنر به هنرهاي هندوئيسم ، بوديسم و مسيحي تقسيم بندي مي شود.

معبدي هندو در كلمبو

 

وضعيت انتشار كتاب و كتابخواني:

با توجه به انتشار پرتيراژ روزنامه هاي محلي عمومي به زبان هاي مختلف ( سينهالي ، تاميلي و انگليسي ) نظير (Sunday Divaina ) با تيراژ 340 هزار شماره در روز (Daily Divaina ) با 156 هزار شماره در روز و همچنين تعدد نشريات روزانه و هفتگي كه درجدول زير به آن اشاره شده است و همچنين ميزان با سوادي 92.5 درصد در اين كشور ، حكايت از وضعيت نسبتا مناسب علاقه مردم به مطالعه در اين كشور را دارد .

 

نظام آموزشي:

نظام آموزشي سريلانكا برگرفته از نظام آموزشي كشور انگلستان مي باشدكه شامل مقطع ابتدايي(6 سال ) مقطع متوسطه اوليه (5 سال ) و مقطع متوسطه ثانويه (2 سال )مي باشد.از سال 1938 تحصيل در اين كشور رايگان شد و مدارس دولتي به نام Maha Vidyalayas در سراسر كشور آغاز به كار نمودند آموزش در اين مدارس به زبان سينهالي و يا زبان تاميلي مي باشد .

در پايان سال ششم ابتدايي امتحاني جهت بورسيه شدن تا مقطع دانشگاه وجود دارد كه در صورت قبولي دانش آموز مي تواند در مدارس دولتي از شهريه دولتي برخوردار باشد . در پايان مقطع راهنمايي آزموني وجود دارد به نام G.C.E. در پايان مقطع متوسطه نيز دانش آموزان پس از شركت در آزمون G.C.E وارد دانشگاه مي شوند.

 

مراكز و نهادهاي آموزشي دولتي :

وزارت آموزش سريلانكا ، وزات علوم و تحقيقات ، مراكز علوم ديني بوديسم سريلانكا كه اين مركز خود داراي دانشگاه نيز مي باشد و كماكان به شكل سنتي به فعاليت هاي آموزشي خود ادامه مي دهند

 

وضعيت آموزش عالي و مراكز مهم دانشگاهي:

چشم انداز وزارت آموزش عالي سريلانكا " تبديل شدن به موثرترين مركز آموزشي در آسيا" مي باشد .

اولين دانشگاه دولتي سريلانكا در سال 1921 ميلادي با نام University College Ceylon آغاز به كار كرد،تمامي مراكز آموزش عالي در سريلانكا به شدت تحت نظارت دولت مي باشند و تمامي مراكز و دانشگاه هايي كه مدرك دانشگاهي صادر مي كنند تحت نظارت دولت مي باشند

 

مراكز و نهادهاي ديني دولتي :

نهاد رسمي متولي امور ديني در سريلانكا وزارت بوديسم و امور ديني مي باشد

 

نظام آموزش امور ديني:

در سريلانكا بدليل آنكه بيش از 70 درصد جمعيت آن كشور بودايي مي باشد به آموزش امور ديني بوديسم اهميت زيادي داده شده است تمام فعاليت هاي ديني اعم از بوديسم ، هندويسم ، اسلام و مسحيت زير نظر وزارت بوديسم و امور ديني سريلانكا انجام مي پذيرد . در آموزش هاي مربوط به بودا دولت از طريق حمايت از مدارس علوم ديني بودايي، به آموزش در اين زمينه مي پردازد. در خصوص ساير اديان نظير اسلام ( از طريق حوزه هاي علميه خصوصي و نيمه خصوصي با حمايت دولت ) ، مسيحيت ( از طريق كليساهاي كاتوليك با كمك هاي دولتي ) و هندوئيسم ( از طريق معابد هندوئيسم كه تحت نظارت بخش همكاري هاي فرهنگي مذاهب هندو) آموزش لازم نيز صورت مي پذيرد .