امام محمد باقر علیه السلام در روایتی به شاخصه شیعه اشاره کردند که بدین شرح است:
اِنَّ بَعْضَ اَصَحْابِهِ سَأَلَهُ فَقالَ: جُعِلتُ فَدِاکَ اِنَّ الشّیعَهَ عِنْدَ ناکثیروُنَ، فَقالَ: هَلْ یَعْطِفُ الغَنِیُّ عَلی الفَقیرَ، وَ یَتَجاوَزُ المُحْسِنُ عَنْ المُسی ء وَ یَتَواسُونَ؟ قُلْتُ: لا، قالَ علیه السلام : لَیْسَ هؤُلاءِ الشّیعَةَ، الشَّیعَةُ مَنْ یَفْعَلُ هذا.
یکی از یاران امام باقر علیه السلام به آن حضرت گفت: شیعیان در منطقه ما زیادند.
حضرت فرمود: آیـا توانـگر آنان بر فقیر مِهر می ورزد؟ و نیکوکار از بدکار می گذرد؟ و مواسات و بذل و بخشش مالی دارند؟
گفت: خیر.
حضرت فرمود: اینان شیعه نیستند؛ شیعه کسی است که چنین باشد.
منبع: قضاء حقوق المؤمنین، ص ۲۱، ح ۲۲
