پيامبر اکرم-صلی الله عليه و اله
أُعْطِيَتْ أُمَّتِي فِي شَهْرِ رَمَضَانَ خَمْساً لَمْ يُعْطَهُنَّ أُمَّةُ نَبِيٍّ قَبْلِي أَمَّا وَاحِدَةٌ فَإِذَا كَانَ أَوَّلُ لَيْلَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ نَظَرَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْهِمْ وَ مَنْ نَظَرَ اَللَّهُ إِلَيْهِ لَمْ يُعَذِّبْهُ أَبَداً وَ أَمَّا اَلثَّانِيَةُ فَإِنَّ خَلُوفَ أَفْوَاهِهِمْ حِينَ يُمْسُونَ عِنْدَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَطْيَبُ مِنْ رِيحِ اَلْمِسْكِ وَ أَمَّا اَلثَّالِثَةُ فَإِنَّ اَلْمَلاَئِكَةَ يَسْتَغْفِرُونَ لَهُمْ فِي لَيْلِهِمْ وَ نَهَارِهِمْ وَ أَمَّا اَلرَّابِعَةُ فَإِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَأْمُرُ جَنَّتَهُ أَنِ اِسْتَغْفِرِي وَ تَزَيَّنِي لِعِبَادِي فَيُوشِكُ أَنْ يَذْهَبَ عَنْهُمْ نَصَبُ اَلدُّنْيَا وَ أَذَاهَا وَ يَصِيرُوا إِلَى جَنَّتِي وَ كَرَامَتِي وَ أَمَّا اَلْخَامِسَةُ فَإِذَا كَانَ آخِرُ لَيْلَةٍ غَفَرَ لَهُمْ جَمِيعاً فَقَالَ رَجُلٌ فِي لَيْلَةِ اَلْقَدْرِ يَا رَسُولَ اَللَّهِ فَقَالَ أَ لَمْ تَرَ إِلَى اَلْعُمَّالِ إِذَا فَرَغُوا مِنْ أَعْمَالِهِمْ وُفُّوا.
رسول خدا(ص)فرمود: پنج چيز بامت من در ماه رمضان عطا شده است كه بامت هيچ پيغمبري پيش از من عطا نشده است يكي از آن پنج اين است كه چون شب اول ماه رمضان شود خداي عز و جل به آنان نظر كند و هر كس مورد توجه خداي شد هرگز او را عذاب نخواهد فرمود: دوم آنكه بوي دهانشان بهنگام عصر نزد خداي عز و جل از مشك خوشبوتر باشد. سوم آنكه فرشتگان شبانه روز براي آنان طلب آمرزش كنند. چهارم آنكه خداي عز و جل بهشت را مامور فرمايد كه براي بندگانم آمرزش بطلب و خود را براي آنان بياراي تا مگر خستگي و آزار دنيا از جانشان بدر آيد و به بهشت و پذيرايي من در آيند. پنجم آنكه چون شب آخر فرا رسد همگي آنان آمرزيده شوند مردي عرضكرد يا رسول الله در شب قدر آمرزيده شوند؟ فرمود: كارگران را نه بيني كه چون از كار فارغ شوند مزد خويش دريافت كنند.
منبع : الخصال، ج 2، ص 317