باید زمینه ی استفاده از رحمت و مغفرت و افاضات معنوی الهی را آماده کرد و آن، با ترک گناه است. لذا شما در دعای کمیل میبینید که امیرالمؤمنين (عليه الصلاة والسّلام) می فرماید: «اللهم اغفر لي الذنوب التي تحبس الدعاء.»(1)

یعنی !خدایا آن گناهانی که دعای مرا حبس خواهد کرد آنها را بیامرز.

 گناهان، مانع از اجابت دعا میشود. در همین شبها و سحرها، در دعای شریف ابوحمزه میخوانید:

فرّق بینی و بین ذنبی المانع لى من لزوم طاعتک»(2) خدایا میان من و گناهم فاصله بینداز؛ آن گناهی که مانع از انجام وظایفم میشود و باعث میگردد که نتوانم خودم را به تو نزدیک کنم اصل قضیه، مسأله ی ترک گناه است. (1) مصباح المتهجد، شیخ طوسى، ص 844 إقبال

الاعمال، سید بن طاووس، ص 706 مصباح الكفعمي ، شیخ کفعمی، ص555

(2 مصباح المتهجد، شیخ طوسی، ص 590؛ إقبال الاعمال، سید بن طاووس، ص 73 ؛ مصباح الکفعمی، شیخ کفعمی، ص 597 ؛ بحار الأنوار، علامه مجلسی، ج 95، ص 89