مصاحبه شبکه پرس تی‌وی با عبدالعلیم موسی، امام جماعت مسجد الاسلام واشنگتن

سازمان ملل با بي اعتنايي به قتل عام اقليت مسلمان در ميانمار در زمينه مهار وضعيت نامساعد آنان ناکام بوده است.

امام جماعت مسجد الاسلام در واشنگتن، از تهران و آنکارا به علت حمايت از مسلمانان روهينگيا در ميانمار تجليل کرده است؛ مسلماناني که تحت ظلم و ستم اکثريت بودايي در اين کشور قرار دارند.

ايران از دولت ميانمار خواسته است حقوق مسلمانان روهينگيا در اين کشور را به رسميت بشناسد. تهران همچنين خواهان اقدام بين المللي براي توقف خشونت بر ضد اين گروه اقليت شده است.

رامين مهمان پرست، سخنگوي وزارت خارجه ايران روز سه شنبه (۲۷ تير) در کنفرانس خبري هفتگي خود تصريح کرد:"ما قويا به دولت ميانمار توصيه مي‌کنيم حقوق اين گروه اقليت را به رسميت بشناسد. جامعه مسلمانان بخش جدايي ناپذير اين کشور است و حقوق مدني آن‌ها بايد به رسميت شناخته شود."

وي افزود:"ما همچنين از کشورهاي اسلامي، سازمان‌هاي بين‌المللي و سازمان همکاري اسلامي مي‌خواهيم براي توقف اين خشونت تدابير جدي اتخاذ کنند."

این درحالی است که تين سين، رئيس جمهوري ميانمار تاکيد مي‌کند مسلمانان روهينگيا بايد از اين کشور اخراج شوند و به اردوگاه‌هاي پناهجويان که تحت نظارت سازمان ملل است انتقال يابند.

طبق گزارش‌هاي اخير، مسلمانان ميانمار با رنج و اندوهی غم انگيز مواجهند. بر اساس گزار‌ش‌ها از ۲۸ ژوئن و در جريان درگيري‌ها در منطقه غربي راخين حدود ۶۵۰ نفر از جمعيت يک ميليون نفري مسلمانان روهينگيا در ميانمار کشته شده اند. اين در حالي است که ۱۲۰۰ نفر ديگر از آنان نيز مفقود و ۸۰ هزار نفر نيز آواره شده اند.

دولت کنوني ميانمار که با اشخاص نظامي اداره مي‌شود به نقض گسترده حقوق بشر متهم است و از به رسميت شناختن مسلمانان روهينگيا خودداري مي‌کند. سازمان ملل اين مسلمانان را تحت تعقيب ترين افراد جهان دانسته است.  آن‌ها از حقوق اساسي از جمله آموزش و استخدام محروم هستند و با کار اجباري، اجحاف و ساير اقدامات اجباري مواجهند.

ميانمار مدعي است مسلمانان روهينگيا بومي اين کشور نيستند و آن‌ها را به عنوان مهاجران غير قانوني طبقه بندي مي‌کند، هرچند چندين نسل از اين مسلمانان در اين کشور زندگي کرده اند.

پرس تي‌وي در اين زمينه با عبدالعليم موسي، امام جماعت مسجد الاسلام واشنگتن گفت‌وگو کرده است که برگردان آن را در ادامه مي‌خوانيد.

پرس تي‌وي: آقاي موسي از شرکت شما در اين مصاحبه متشکرم. جهان از کنار کشتار و آوارگي مسلمانان ميانمار با بي‌توجهي عبور مي‌کند، شما از اين مساله چه برداشتي مي‌کنيد؟

موسي: همان‌طور که مستحضريد اين مشکل نشان مي‌دهد که سازمان مللي که در حال حاضر ناظرانش در سوريه هستند، درباره ليبي نگران بود و درباره همه چيز ابراز نگراني مي‌کرد، غير از چند مساله، مساله اول خيزش در عربستان سعودي و مساله دوم استان الشرقيه در عربستان.

تا جايي که من اطلاع دارم اين مشکل در برمه، ميانمار براي اين افراد نيز ۳۰ سال است ادامه دارد، شايد هم بيش‌تر. اما اين مساله نشان مي‌دهد اگر رويدادي از نظر غرب يا مؤسسات غربي نگران کننده نباشد براي بقيه مردم جهان هم اين‌گونه نيست حتي براي مسلمانان سراسر جهان که از طرف اين اقليت بسيار کوچک مسلمان در ميانمار زبان به اعتراض نمي‌گشايند.

چيزي که اين مساله به ما نشان مي‌دهد اين است که زندگي و ارزش‌ها، خانواده، فرهنگ و ميراث مردم تا زماني‌که به دور چيزي که براي غرب با ارزش است يا نفت يا طلا يا ساير منابع پيچيده نشود اهميتي ندارد.

مساله ديگر که بايد به آن توجه شود اين است که اونگ سان سچی، رهبر مخالفان ميانمار چندين دهه است که براي تحقق حقوق مدني و حقوق انساني در ميانمار مصرانه تلاش مي‌کند؛ وي جايزه صلح نوبل را دريافت کرده است اما اخيرا و به محض اين‌که قدرت را احساس کرده درباره اين مساله اصلا صحبتي به ميان نياورده است، وي موقعيت خود را به مخاطره نمي‌اندازد؛ وي مردم کشورش را به چالش نکشيده است تا قيام کنند و براي دستيابي به همان حقوق مدني و انساني که وي هميشه از آن سخن مي‌گفت اقدام نمايند.

مساله اصلي که درمي‌يابيم اين است که ما مسلمانان سراسر جهان به ايستادگي ايران و ترکيه در اين زمينه افتخار مي‌کنيم اما کل جامعه اسلامي بايد براي احقاق حقوق ساير مسلمانان به پا خيزد، فرقي ندارد که اين مسلمانان هزاره ها (مسلمانان شيعه تحت ستم در افغانستان) باشند يا مسلمانان پاکستان يا شيعيان عربستان سعودي و بحرين. ما بايد براي حقوق مسلمانان در سراسر جهان به پا خيزيم.

پرس تي‌وي: آقاي عليم موسي، يکي از مطالبي که گفتيد اين است که اين مساله از دغدغه هاي غرب به شمار نمي‌رود. مي‌خواهم در سوال دوم به اين نکته برگردم. حدود يک ميليون انسان که در نبود پوشش رسانه اي، در درد و رنج به سر مي‌برند. وقتي صحبت از حقوق بشر به ميان مي‌آيد، چه چيزي مسلمانان ميانمار را براي رسانه ها و دولت‌هاي غربي از سايرين متمايز مي‌کند؟

موسي: خب، آن‌چه آن‌ها را متمايز مي‌کند حقوق بشر است؛ آن‌ها حتي حقوق انساني مردم خودشان را هم رعايت نمي‌کنند اما نکته متمايز کننده اين است که همان مردمي که همه اين مدت براي حقوق انساني خود مصرانه تلاش کرده اند و حالا که پس از ديکتاتوري نظامي توانسته اند چند کرسي پارلمان را از آن خود کنند و از نظر بين‌المللي به رسميت شناخته شوند از اعطاي همين چيزها به ديگران خودداري مي‌کنند و اکثر اين افراد را بيگانگان غير قانوني مي‌دانند درست مشابه وضعيتي که مکزيکي‌ها در امريکا دارند، شهرونداني که کاملا تابعيت اين کشور را ندارند.

بنابراين به نظر مي‌رسد آن‌ها هيچ ارزشي ندارند چرا که ما براي‌شان ارزشي قائل نيستيم. ما بايد به مردم خودمان ارزش بدهيم تا بقيه مردم جهان را به ارزش گذاشتن براي آن‌ها وادار کنيم. و ما به عنوان مسلمانان بايد براي عدالت و احقاق حقوق انسان‌ها در سراسر جهان به پا خيزيم به ويژه براي "مستضعفين"، محرومان و مهاجران.