یکی از اقدامات اساسی و مهمی که باید توسط هر مسلمانی بخصوص طلاب، فضلا و علمای حوزه‌ی علمیه مورد اهتمام ویژه قرار گیرد، صیانت از اسلام ناب محمدی در برابر انحرافات است؛ چراکه پس از رحلت نبی مکرم اسلام( صلوات‌الله‌علیه‌وآله) تاکنون، شریعت نبوی همواره مورد هجمه‌ی بدعت‌ها، کجروی‌ها و گرایشات باطل بوده است.
حراست از دین سیره‌ای‌ست که از ائمه‌اطهار( علیهم‌السلام) و علمای سلف به دست ما رسیده‌است. از آنجا که دشمنان اسلام از ابتدا بدنبال تفرقه در بین مسلمانان و ایجاد فِرق مختلف بوده‌اند تا به زعم خود، اسلام ناب را از حقیقت الهی آن دور کرده و اسباب ضلالت و گمراهی بندگان را فراهم سازند، پیشوایان ما همیشه در مقابله‌ی با این انحرافات، پیش‌قدم بوده‌اند.
امام جواد (علیه‌السلام) نیز همچون اجداد طاهرین خویش به رویارویی جدی خود با این‌گونه فِرَق پرداختند، مردم را از خواندن نماز جماعت به امامت این افراد برحذر داشتند و حکم اعدام برخی دیگر را صادر کردند. بدین ترتیب با اعتبار زدایی از اعتقادات و اعمال غلات، اهل حدیث، زیدیه و واقفیه بر راه و روش آنان مُهر باطل زده و از پیوستن مردم به آنان جلوگیری کردند.
امروزه شاهد ظهور فرقه‌هایی نوپدید همچون اسلام رحمانی، شیعه انگلیسی و یمانی هستیم؛ جماعتی که افکار و باورهای دینی مردم را رو به تاریکی برده و با سخنان بی‌منطق، مغالطه‌ها و یا اسناد جعلی، دین و آیینی ساختگی را به مردم القا می‌کنند؛ لذا جا دارد لزوم ورود قوی‌تر حوزه‌های علمیه را در متن جامعه یادآور شد و بدین سبب، نور و هدایت را پس از ریشه‌کنی همه‌ی کجروی‌ها و گرایشات شیطانی در سایه‌ی تبیین و روشنگری به ارمغان آورد.
