عبدالله بن زبير در اسلام نخستين كسي بود كه به سال ۶۴ هجري اقدام به نصب ناودان كرد.
حجاج بن يوسف در بازسازي كعبه به دستور عبدالملك به سال ۷۴ هجري ناوداني به بام كعبه گذاشت. خالد بن عبدالله قَسْري به دستور وليد بن عبدالملك ناودان خانه را از طلا ساخت يا اينكه با اوراق طلا ناودان نقره اي را از درون و بيرون طلا كاري كرد.
شيخ ابوالقاسم رامشت فارسي صاحب رباط مشهور مكه ناودان را تغيير داد كه در سال ۵۳۷ هجري پس از مرگش توسط خادم او نصب شد. مقتفي خليفه عباسي در سال ۵۴۱ هجري ناوداني ديگر كار گذارد. ناصر عباسي ناوداني از چوب كه با قلع اندود شده بود نصب كرد.
در سال ۷۸۱ هجري ناودان تزيين شد و بعدها ناودان ديگري از مس كارگذاري شد.
سلطان سليمان قانوني در سال ۹۵۴ (يا ۹۵۹) هجري ناودان مسي را برداشت و ناوداني نقره اي بر بام كعبه قرار داد.
از مصر در سال ۹۶۲ هجري ناوداني از طلا فرستاده شد كه به جاي ناودان نقره اي نصب شد. سلطان احمد خان عثماني در سال ۱۰۱۲ هجري ناوداني نقره اي منقش به طلا و مينا و لاجورد بر كعبه گذارد.
سلطان مراد عثماني در بازسازي كعبه به سال ۱۰۴۰ هجري ناوداني از چوب كه بر آن صفحه‌هاي نقره زرين كاري شده بود نصب كرد. سلطان عبدالمجيد عثماني در سال ۱۲۷۰ (يا ۱۲۷۳ يا ۱۲۷۶) هجري قمري ناوداني يكپارچه از طلا قرار داد كه همچنان باقي است. در روايت آمدهاست كه دعا در زير ناودان كعبه مستجاب است.
منابع: حرمين شريفين، ص ۵۴ و ۶۳ و ۶۹؛ كعبه، ص ۳۵؛ تاريخ مكه ص ۱۱۷؛ احكام حج و اسرار آن، ص ۹۶؛ تاريخ و آثار اسلامي، ص ۵۰؛ تاريخ جغرافيايي مكه معظمه و مدينه طيبه، ص ۱۴۲.