مسجد جامع قروه ، یکی از بناهای تاریخی روستای قروه در شرق ابهر و در امتداد رودخانهٔ ابهررود به طرف تاکستان قرار دارد. این مسجد که به مسجد جمعه نیز معروف می‌باشد از آثار دوران سلجوقی (قرن پنجم هجری قمری) است . اين مسجد به سبک چهارتاقى که گنبدى بر روى آن قرار دارد ساخته شده است و از يک شبستان گنبددار و شبستان‌هاى طرفين آن‌که از خشت و آجر بنا شده‌اند و در داخل آن‌ها نقاشى‌هايى بر روى گچ ديده مى‌شود، تشکيل شده است. نقش‌ها، داراى طرح‌هاى گياهى‌اند که از طرح‌هاى معمارى دورهٔ آل‌بويه‌‌اند. در محراب مسجد کتيبه‌اى به خط نسخ زيبا گچ‌برى شده است که مفاد آن، آغاز ساختمان مسجد در سال ۴۱۳ هـ.ق را اعلام مى‌دارد. کتيبهٔ ديگرى به خط ثلث بر حاشيهٔ داخلى بنا نقش بسته است که بسيار زيبا و باارزش است. تاريخ پايان کتيبه، سال ۵۸۵ هـ.ق است.
گنبد عظيم آجرى مسجد بر روى چهار رومى است و فضاى زير آن شامل محوطهٔ چهارگوشى است که مزين به خطوط کوفى، کتيبه‌ها و ترنج‌هاى گچ‌برى شده مى‌باشد. قسمت بالاى محراب مسجد، به سبک معمارى آل‌بويه، در شکل‌‌هاى مختلف و با تاق‌بندى‌هاى زيبا تزئين شده است.
مسجد جامع قروه، یکی از بناهای تاریخی ارزشمند منطقه ابررود (رود کبیر) است. این مسجد از آثار بسیار ارزشمند است و قابل مقایسه با شبستان های مسجد جامع قزوین و کابل است . مسجد قروه با قدمت یک هزار سال در ۱۸ کیلومتری شرق شهرستان ابهر قرار دارد.
