حجت‌الاسلام نواب با اشاره ‌به همگرایی زائران شیعه و اهل‌‌سنت ایران در عربستان، گفت: این وحدت و انسجام در شعار حج امسال «حج؛ خودسازی، اخوت دینی و تمدن اسلامی» متبلور است.

حجت الاسلام «سید عبدالفتاح نواب» در نشست شوراي هماهنگي بعثه مقام معظم رهبري و سازمان حج و زيارت، ابراز امیدواری کرد: روند عملیات حج تمتع 98 تا کنون که دو هفته از زمان شروع فعالیت ها و انتقال زائران و کارگزاران به عربستان گذشته، خوب بوده و همه بخش ها در تعامل و هماهنگی مطلوب کار را به صورت مطلوب پیش برده اند.

نماينده ولي فقيه در امور حج و زيارت ادامه داد: امید است این روند تداوم یابد و امسال حجی آرام همراه با توشه های فراوان معنوی برای زائران خانه خدا رقم بخورد.

وی برنامه های فرهنگی اجرا شده برای زائران از جمله آیین های روح بخش دعای کمیل، ندبه و جلسات انس و معرفت را مثبت ارزیابی کرد.

سرپرست حجاج ایرانی همچنین با اشاره به هدف محوری حج که نمایشی از انسجام و اتحاد مسلمین است، تصریح کرد: زائران اهل تشیع و تسنن کشورمان امسال نیز نمونه ای از وحدت و انسجام امت اسلامی را در این سرزمین به نمایش می گذارند.

وی افزود: هماهنگی، وحدت و همگرایی میان کشورهای اسلامی به مصلحت جهان اسلام و به نفع ملت های مسلمان است و این وحدت و انسجام در شعار حج امسال «حج؛ خودسازی، اخوت دینی و تمدن اسلامی» متبلور است.

کاروان قرآنی جمهوری اسلامی ایران با حضور در سرزمین وحی، مجری برنامه‌های متنوع در جمع زائران خانه خدا هستند.

در ادامه فعالیت‌های کاروان قرآنی جمهوری اسلامی ایران در ایام حج ابراهیمی و در راستای فرمایشات مقام معظم رهبری(مدظله العالی) مبنی بر تبلیغ و ترویج تلاوت در ایام حج، اعضای کاروان قرآنی کشورمان در هتل‌های محل اسکان زائران ایرانی در مکه مکرمه و مدینه منوره، به اجرای برنامه پرداختند.

اجرای تلاوت در مراسم پرفیض دعای کمیل و مراسم دعای عهد و نیز نشست روحانیون بعثه مقام معظم رهبری در حج و نشست مسئولین مجموعه‌های فرهنگی در مکه مکرمه از جمله برنامه‌های اعضاء کاروان در این شهر مقدس بود.

همچنین اعضای کاروان قرآنی مستقر در مدینه منوره، پس از تلاوت و اجرای برنامه هم‌خوانی و مدیحه‌سرایی در محافل و مراسمات که با حضور پرشور حجاج ایرانی برگزار شد، روز گذشته به زیارت الدوره شامل بازدید و زیارت مقبره شهدای احد، مسجد ذوقبلتین، منطقه خندق، مساجد سبعه (هفتگانه) و مسجد قبا پرداختند.

مسجدالنبی یکی از سه مسجد و زیارتگاههای مهم مسلمانان است که در آن مکان های مقدسی قرار گرفته و سالانه سیل میلیونی مشتاقان را به سوی خود جلب می  کند. 

مسجد النبی یا مسجد نَبوی یا مسجد پیغمبر، یکی از سه مسجد مهم مسلمانان در کنار مسجدالحرام و مسجد الاقصی است وچون آرامگاه پیامبر اسلام (ص) در آن واقع شده ‌است به حرم حضرت محمد(ص) یا حرم نبوی نیز مشهور است و از زیارتگاه‌های مهم مسلمانان به‌شمار می‌رود.

مسجد نبوی را پیامبر اسلام (ص) در سال نخست هجری و در نخستین روزهای ورود به مدینه به دست خود و به همراهی مهاجرین و انصار ساخت. آرامگاه پیامبر اسلام(ص)، که در منزل او واقع بود، پس از توسعه مسجد در آن قرار گرفت. این مسجد از معروف‌ترین مسجدها و مهم‌ترین زیارتگاههای مسلمانان  به‌شمار می‌آید که سالانه میلیون ها نفر از کشورهای مختلف را بویژه در ایام حج به سوی خود می کشاند.

برای آشنایی زائران کشورمان که این روزها برای انجام مناسک حج تمتع وارد عربستان شده و به شهر پیامبر و مسجدالنبی هم مشرف می شوند دراین مطلب به معرفی مکان های مقدس و مهم این مسجد می پردازیم.

 این مکان ها عبارتند از :

*  حجره مطهر : طول حجره مطهر پیامبر (ص) 16 متر و عرض آن 15 متر می باشد و گنبدی به نام " قبۀ الخضراء" بر آن قرار دارد.

*  منبر پیامبر خدا(ص) : در سال پنجم هجرت، برای پیامبر منبری با سه پله ساختند که آن حضرت بر پله سوم می نشست و برای مردم سخن می گفت.

*  محراب: در زمان پیامبر (ص) و خلفا، مسجد النبی محراب نداشت، اما در دوران خلافت عمربن عبدالعزیز محرابی در محل نماز آن حضرت ساختند که امروزه به نام محراب النبی معروف است.

*  روضه نبوی (ص): روضه، مسافت میان قبر و منبر پیامبر است که با ستونها و فرش های سبز مشخص گردیده و طول آن 22 متر و عرضش 15متر می باشد.

*  مقام جبرئیل: مقامی است که جبرئیل هنگام ورود بر پیامبر (ص) از ایشان اذن می طلبید.

*   ایوان صفّه : محلی است در داخل مسجد، به صورت ایوانچه ای که حدود نیم متر ارتفاع دارد و پیرامون آن نرده کشیده اند در زمان پیامبر خدا (ص) مستمندان در آنجا به سر می بردند.

*  محراب تهجّد: محلی است که رسول الله (ص) شبها پس از خارج شدن مردم از مسجد، حصیری می آوردند و مشغول نماز و شب زنده داری می شدند. این مکان پشت خانه علی (ع) واقع است.

*  خانه حضرت زهرا (س) : هنگام ورود از باب جبرئیل ، مقابل انسان قرار می گیرد.

*  پشت بام مسجد : بام مسجد گنجایش 90 هزار نمازگزار را دارد که با دهها پلکان برقی و ثابت رفتن بر آن ممکن می شود.

*  چادر تاشو: در دو صحن مسجد به کار رفته و چادرها هنگام باز بودن، 14 متر ارتفاع دارند، هر چادر 10 تن وزن دارد و در وضعیت جوی خاص، باز و بسته میشوند. مسجد 27 صحن داخلی دارد که با 27 گنبد متحرک پوشیده شده است.

ستون های معروف مسجد عبارتند از :

*  ستون سریر: ستونی که پیامبر (ص) به آن تکیه می کردند و به پرسش های مسلمانان پاسخ می دادند و مشکلات آن ها را حل می کردند.

*  ستون حرس: ستونی که حضرت علی (ع) در کنار آن، از حضرت رسول (ص) هنگام سخنرانی حراست و حفاظت می کردند.

*  ستون وفود : ستونی که پیامبر (ص) با قبایل و طوایف خارج از مدینه ملاقات می کردند و آن ها مسائل خود را با ایشان در میان می گذاشتند.

*  ستون توبه : ستونی است که یکی از مسلمانان به نام ابوالبابه وقتی یکی از اسرار نظامی را در اختیار یهودیان بنی نضیر قرار داد، پس از توبه، خود را به آن ستون بست و اصرار داشت تا پیامبر (ص) مرا نبخشاید در این بند خواهم ماند سپس با نزول آیه ای؛ توبه اش پذیرفته شد.

*  ستون مخلّقه : کسانی که می خواستند به حضور پیامبر برسند در این مکان خود را خوشبو کرده و می آراستند .

*  ستون قرعه : پبامبر (ص) فرمودند در مسجد من مکانی است که اگر مردم می دانستند در کنار آن نماز نمی گذاشتند مگر اینکه بین خود برای (نماز خواندن) قرعه می زدند.

*  ستون حنّانه: قبل از ساخت منبر، پیامبر به این ستون تکیه داده خطبه می خواندند. وقتی پیامبر بالای منبر قرار گرفت از آن درخت ناله و شیون برخاست پیامبر از منبر پائین آمد و دست ملاطفت بر آن کشید تا درخت آرام گرفت. به این علت آن را حنّانه می گویند.

روغن کنجد درمانی برای پوکی استخوان

محققان دریافتند که روغن کنجد می‌تواند از پوکی استخوان جلوگیری کند و شانس شکستگی استخوان را در افراد مسن کاهش دهد.

روغن کنجد یک روغن گیاهی از دانه‌های قهوه‌ای‌ مایل به زردی است که در آفریقا و هند رشد می‌کنند و در برخی غذاها از آنها استفاده می‌شود.

براساس گزارش «مدیکال‌دیلی»، روغن کنجد یک روغن محبوب در میان افراد است زیرا پردازش و استخراج آن گران نیست. بهترین زمان استخراج روغن این گیاه زمانی است که دانه‌‌ها رسیده و  پوسته‌های آنها به طور طبیعی ریخته باشند.

روغن کنجد حاوی دو آنتی‌اکسیدان قوی است که از التهاب و رادیکال‌هایی که می‌توانند منجر به بیماری شوند، جلوگیری می‌کنند. در اینجا با برخی از مزایای این روغن آشنا خواهید شد.

سلامت قلب

از آنجایی که روغن کنجد سطوح کلسترول را کاهش می‌دهد، اضافه کردن مقدار کمی روغن کنجد در رژیم غذایی‌ می‌تواند از ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی جلوگیری کند.

دیابت

چندین مطالعه اثبات کردند که روغن کنجد با حفظ سطح گلوکز پلاسما به افراد مبتلا به دیابت کمک می‌کند.

محافظ پوست

روغن کنجد حاوی زینک است. مطالعه جدید محققان دانشگاه کالیفرنیا نشان داد که مصرف موضعی روغن کنجد، لایه محافظتی در برابر اشعه‌های مضر فرابنفش خورشیدی بر روی پوست ایجاد می‌کند. گاهی اوقات از این روغن برای درمان بیماری‌های قارچی نیز استفاده می‌شود.

بهبود تراکم استخوان

مس و کلسیم دو ماده ضروری برای رشد استخوان هستند و روغن کنجد با داشتن این مواد به رشد استخوان کمک می‌کند. این روغن از ابتلا به پوکی استخوان در افراد مسن جلوگیری می‌کند و شانس شکستگی استخوان در آنها را کاهش می‌دهد.

آیات متعددی در قرآن کریم درباره بخشش خداوند و رحمت او برای گنهکاران نازل شده که در این زمینه در آیه ۴۸ سوره مبارکه نساء آمده است که خداوند اگر بخواهد بسیاری گناهان را حتی بدون توبه می‌بخشد.

شاید در بسیاری از محافل هرگاه سخن از گناه و معصیت می‌شود انسان‌ها به یاد عقوبت الهی و مجازات و عذاب می‌افتند درحالی که خداوند در آیات متعددی به رحمت و مغفرت خود برای گنهکاران اشاره کرده و وعده می‌دهد که همه گناهان را می‌بخشد.

بخشش گناهان حتی بدون توبه

البته عفو و بخشش خداوند شرایطی دارد که این شرایط هم چندان سخت نیست زیرا با نگاهی به آیه ۴۸ سوره مبارکه نساء در‌ می‌یابیم که خداوند برخی گناهان را حتی بدون توبه هم می‌بخشد، البته به شرطی که فرد گنهکار اراده‌ای برای گناه نکردن و درخواست بخشش از خدا داشته باشد.

خداوند در آیه ۴۸ سوره مبارکه نساء می‌فرماید: به جز شرک همه گناهان بخشیده می‌شود و البته باتوجه به این آیه شرک هم باتوبه توسط خداوند بخشیده می‌شود.

به این آیه توجه کنید

إِنَّ اللَّهَ لَا یَغْفِرُ أَن یُشْرَکَ بِهِ وَیَغْفِرُ مَا دُونَ ذَ لِکَ لِمَن یَشَآءُ وَمَن یُشْرِکْ بِاللَّهِ فَقَدِ افْتَرَى‏ إِثْماً عَظِیماً (۴۸ نساء)

ترجمه

بی‌تردید خداوند این (گناه ) را که برای او شریک قرار داده شود نمی‌آمرزد و غیر آن (یا گناهان فروتر از آن) را برای هرکس که بخواهد (بدون توبه) می‌آمرزد و هر که به خدا شرک ورزد حقّا که گناهی بزرگ مرتکب شده است. (۴۸ نساء)

پنج شرط خدا برای بخشش همه گناهان حتی شرک

خداوند طبق این آیه به پنج شرط برای عفو و بخشش گناهان شامل توبه. انجام نیکى‏‌ و خیر، دورى از گناهان‏ کبیره، شفاعت و عفو الهى اشاره می‌کند که با این پنج شرط همه گناهان حتی شرک هم بخشیده می‌شود. البته با توجه به این آیه و مطالعه تفاسیر مختلف در‌ می‌یابیم که عفو الهی دو زمینه اصلی نیاز دارد که این دو زمینه شامل عمل صالح فرد گنه‌کار و شفاعت است.

موضوع شرک، بیش از دویست بار در قرآن مطرح شده و از هرگونه توجّه به غیرخدا، تحت هرعنوان نظیر بت‏‌پرستى، ریاکارى، گرایش‏‌هاى غیر الهى، مادّه‏‌گرایى و...) انتقاد شده است. مضمون این آیه، عیناً در آیه ۱۱۶ همین سوره تکرار شده است و تکرار، عامل هدایت است.

خدا آمرزش گناهان را از دو طریق انجام می‌دهد

مغفرت یا عدم مغفرت خداوند بیهوده و گزاف واقع نمی‌شود، بلکه مطابق حکمت خداست و آن حکمت این است که عالم خلقت سراپایش رحمت خداست و اساسش عبودیت خلق و ربوبیت خالق است و پیداست که با شرک ، دیگر عبودیتی باقی نمی‌ماند و شرک اعم از کفر است و اهل کتاب مشرک نامیده نمی‌شوند، اگر چه کفر آنها نسبت به قرآن و پیامبر اسلام (ص ) نوعی شرک است و اگر فرمود: (یغفر لمن یشاء) برای دفع این توهم بود که مبادا کسی خیال کند وقتی شرک نورزد خدا حتماً سایر گناهان او را می‌آمرزد و بر خدا واجب است که چنین کند، خیر؛ چون در این صورت حاکمی مافوق خدا خواهد بود که او را محکوم می‌کند و قاهری خواهد بود که او را مقهور سازد در حالیکه چنین نیست، بلکه خداوند مطابق حکمت و مصلحت خود هرکس را اراده کند می‌آمرزد و این آمرزش از دو راه است یا شفاعت شفاعت‌کنندگان و یا بوسیله اعمال صالحه خود افراد گناهکار، چون عمل صالح گناه را محو می‌کند.

از آنجا که شرک، خروج از مدار حقّ و بریدن از خدا و پیوستن به دیگرى است، بدون توبه آمرزیده نمى‏‌شود، ولى اگر مشرک، دست از شرک بردارد و توبه‏ واقعى کند، خداوند او را مى‏‌آمرزد. در آیه ۵۴ سوره‏ زمر، مى‏‌فرماید: خداوند، همه گناهان را مى‏‌آمرزد، پس از رحمت او مأیوس نباشید و به درگاهش توبه کنید.

امام صادق‏ علیه‌السلام درباره‏ «یغفر ما دون ذلک» فرمود: مقصود گناهان کبیره و گناهان دیگر است، (که خداوند اگر بخواهد بدون توبه نیز مى‏‌بخشد).(کافى، ج‏۲، ص ۲۸۴)

پیام‌هایی از آیه ۴۸ سوره مبارکه نساء

شرک، منفورترین گناه و مانع بخشایش الهى است. «لایغفر ان یشرک به»

بخشایش گناهان، مربوط به اراده‏ حکیمانه خداست. «لمن یشاء»

شرک، ادّعایى بى‏‌دلیل و دروغى بزرگ است. «فقد افترى اثماً عظیما»

منبع: تفاسیر المیزان و نمونه

بعد از این‌که فرشتگان به دستور خداوند بر حضرت آدم سجده کردند، و ابلیس سرپیچی کرد، بهشتی در اختیار آدم و همسرش حوا قرار گرفت. آن‌گاه خدا به آدم فرمود: با همسرت در این بهشت ساکن شوید و از همه نعمت‌های آن استفاده کنید، ولی به این درخت نزدیک نشوید.[1]

اما ابلیس که سوگند خورده بود، تا آدم و فرزندانش را گمراه کند، به سراغ آنان آمده و به وسوسه کردن آنان مشغول شد. در نتیجه؛ آنان سفارش خدا را فراموش کردند[2] و از آن درخت چشیدند و از ماندن در بهشت محروم شدند.[3]

با توجه به آیات مختلف قرآن که این داستان را پوشش داده‌اند، می‌توان دلایل مختلفی را برای سرپیچی حضرت آدم و حوا از دستور خدا و اقدام به خوردن میوه ممنوعه بهشتی بیان کرد:

الف) فریب شیطان:

ابلیس که با سجده نکردن بر آدم، کینه او را به دل گرفته بود، دشمنی خود را با او آغاز کرد. اولین اقدام او علیه انسان که با موفقیت نیز همراه بود، بیرون کردن آدم و حوا از بهشت مخصوص خود بود. اقدامات او شامل موارد زیر بود:

1. تطمیع کردن: او برای این‌که بتواند آنان را وادار کند تا از آن درخت بچشند، باید فریبشان می‌داد؛ از این‌رو، به آن دو گفت: «اگر از این درخت بخورند، تبدیل به فرشته خواهند شد یا حداقل جاویدان در بهشت خواهند ماند».[4] این وعده‌های دروغین، موجب ترغیب آن دو برای استفاده از آن درخت شد.
2. سوگند خوردن: او برای این‌که ادعایش را باورپذیرتر کند تا آن دو دچار شک و شبهه‌ای نشوند، به قسم خوردن نیز روی آورد.[5]

ب) کوتاهی آدم و حوا:

با این‌که خدای متعال به آدم یادآور شده بود که ابلیس دشمن او و همسرش است و قصد دارد که آنان را از بهشت بیرون کند، با این‌حال؛ به دلیل طمع‌ورزی به کمال بالاتر، و رسیدن به خلود و جاودانی، وعده وسوسه برانگیز ابلیس را باور کرده و هشدار خدا را به فراموشی سپردند.

به عبارت دیگر، آنان که در ابتدای خلقت خویش بوده و چیزی به نام فریب و فریب‌کاری را نمی‌شناختند، گمان نمی‌بردند که فردی به آنان سخن دروغی گفته و بر آن سوگند نیز یاد کند؛ از این‌رو خاطرشان آسوده شد که شاید خدا توصیه گذشته خود مبنی بر نزدیک نشدن به آن درخت را پس گرفته باشد و آن توصیه تنها جنبه موقّتی داشته و اکنون خوردن از این درخت بر کمال آنان خواهد افزود.

[1]. بقره، 34 – 36.

[2]. طه، 115.

[3]. بقره، 36.

[4]. اعراف، 20.

[5]. اعراف، 21.

همزمان با ورود حجاج به سرزمین وحی برای انجام مناسک حج تمتع بخش زیرین پرده کعبه به منظور دور ماندن از هرگونه آسیب بالا کشیده شد.

اداره کل امور مسجدالحرام و مسجدالنبی(ص)، طبق سنتی همه ساله، همزمان با ورود حجاج به سرزمین وحی برای انجام مناسک حج تمتع، بخش زیرین پرده کعبه را به میزان سه متر بالا کشیده و آن را پارچه‌هایی از پنبه به عرض دو متر از چهار طرف می‌پوشاند.

به گفته مقامات سعودی، این اقدام از باب پیشگیری و جلوگیری از آسیب رسیدن به پرده کعبه مشرفه با توجه به فرا رسیدن موسم حج و خیل عظیم جمعیت حجاج اتخاذ شده است، زیرا همه تمایل دارند پرده کعبه را لمس کنند و ازدحام جمعیت ممکن است پرده کعبه را در معرض آسیب و پارگی قرار دهد به ویژه اینکه برخی به بریدن قطعاتی از پرده کعبه دست می‌زنند و به همین سبب پرده کعبه مشرفه بالا کشیده شد.

اداره کل امور مسجدالحرام و مسجدالنبی(ص) از طریق کارگاه بافت پرده کعبه مشرفه در طول سال به مراقبت و نگهداری از پرده کعبه می‌پردازد.

این اقدام همه ساله در موسم‌هایی که جمعیت طواف‌کننده به اوج خود می‌رسد، انجام می‌شود و هدف از آن حفظ پرده کعبه مشرفه در برابر پاره شدن یا هرگونه آسیب است.

به گفته مقامات حج عربستان، پرده کعبه مشرفه پس از پایان موسم حج به حالت قبلی باز می‌گردد.

 امام علی علیه السلام در کلامی ارزشمند هفت مقدمه و پیش نیاز موثر در پیروزی بر دشمنان را بیان فرموده‌اند.

امیرالمومنین امام علی علیه السلام فرمودند:

... فانظروا کیف کانوا حیث کانت الاملاء مجتمعة و الاهواء مؤتلفة و القلوب معتدلة و الایدی مترادفة، و السیوف متناصرة و البصائر نافذة و العزائم واحدة ألم یکونوا أربابا فی أقطار الأرضین و ملوکا علی رقاب العالمین.

... پس بنگرید، چگونه بودند «قوم بنی اسرائیل» زمانی که جمعیت‌ها گرد آمده، و اندیشه‌ها با هم و دلها یکسان و دستها یاور هم و شمشیرها کمک یکدیگر و بینش‌ها ژرف و تصمیمات یکی بود، آیا در اطراف زمین بر «شهرهای»، بزرگ و بر همه جهانیان حاکم نبودند؟

"نهج البلاغه، خطبه 192"

جمعی از شاعران طنزپرداز، پنجشنبه ۲۷ تیرماه با حضور در دفتر مقام معظم رهبری با معظم له دیدار کردند.

در این دیدار طنزپردازانی از رسانه‌های کشور نیز حضور داشته و برخی به شعرخوانی پرداختند، اما عمده جلسه به ارائه دیدگاه‌ها و نظرات پیرامون وضعیت کنونی طنز در کشور گذشت.

در این جلسه، علیرضا جاویدنیا از طنزپردازان و نقش‌آفرینان رادیو در برنامه‌هایی مثل «صبح جمعه با شما»، عباس احمدی، صابر قدیمی، مهدی استاد احمد، حجت‌الاسلام مهدی پرنیان، امید مهدی‌نژاد، محمدحسین مهدویان، عبدالرضا قیصری، قاسم رفیعا، علی دوستی، شهرام شکیبا و... به دبیری ناصر فیض حضور داشتند.

این جلسه که حدود دو ساعت و نیم به طول انجامید با سخنان و مسایل مطرح شده از سوی شاعران همراه بود و در ادامه دیدگاه‌هایی پیرامون جایگاه طنز مکتوب و نشریان طنز در کشور که با چالش همراه شده، مطرح شد.

رهبر انقلاب نیز پس از سخنان شاعران و طنزپردازان مواردی را مطرح کردند؛ از جمله اینکه دشمنی ۲۰۰ ساله انگلیس با ایران موضوعی است که شاعران باید به آن ورود کنند.

اجتناب از رفتن به سمت صاحبان ثروت و قدرت؛ یکی از چیزهای مهم این است که سر سفره‌ی اصحاب ثروت و قدرت تا میتوانیم حاضر نشویم. نامه‌ی حضرت به عثمان‌بن‌حُنِیف را که یادتان هست!(۱) حالا ما توقّع نداریم، [چون] نه عثمان‌بن‌حُنِیفی در بین ما هست، نه وضع ما با وضع امیرالمؤمنین (سلام ‌الله ‌علیه) قابل مقایسه است؛ امّا این را میتوانیم توصیه کنیم و میتوانیم برای خودمان قرار بدهیم که به آن طبقات برگزیده و اَشرافی زیاد نزدیک نشویم؛ نزدیک شدن به آنها به طور طبیعی مایه‌ی دور شدن از توده‌ی مردم و عامّه‌ی مردم است؛ همین چیزی که در قرآن مکرّر در مورد ائمّه [آمده]: وَلا تَطرُدِ الذینَ یَدعونَ رَبَّهُم بِالغَدٰوةِ وَالعَشِیِّ یُریدونَ وَجهَه؛(۲) یا در مورد حضرت نوح: هُم اَراذِلُنا بادِیَ الرَّأی،(۳) که به او میگفتند اینها را از دُور خودت دور کن؛ و مکرّر در جاهای دیگر [هست]. بنابراین یک توصیه‌ی مؤکّد هم در مورد سلوک امام‌ جمعه و عمل امام‌ جمعه این است که از رفتن به طرف صاحبان ثروت و قدرت و کسانی که زبانهای چرب و نرم دارند، [باید اجتناب کرد]؛ بعضی از این نودولت‌ها، اینهایی که تازه توانسته‌اند با زرنگی و کارهای غیر قانونی به یک ثروتی برسند، دنبال این‌ هستند که یک ملجأیی پیدا کنند، یک جایی پیدا کنند که حاشیه‌ی امنی برایشان باشد؛ می‌آیند سراغ افرادی که مورد نظرشان است، از جمله سراغ ائمّه‌ی جمعه، از جمله سراغ شاخصهای روحانیّت، می‌آیند سراغ اینها؛ این برای این است که حاشیه‌ی امن برای خودشان درست کنند؛ اینجا باید حواسمان جمع باشد.

یکی از موارد مهمّ سلوک عملی ائمّه‌ی جمعه مراقبت از نزدیکان است -مراقبت از فرزندان، مراقبت از نزدیکان- که اینها یک وقت دچار اشتباهی نشوند، دچار لغزشی نشوند. آن کسی که سراغ شما می‌آید و شما با زرنگی و الهام خدایی او را رد میکنید، ممکن است سراغ فرزند شما بیاید، از آن طریق نفوذ بکند. یکی از مسائل مهم این است که مراقب رفتارهای فرزندانمان، مراقب رفتارهای نزدیکانمان باشیم.

* آفت بزرگ دولتهای غربی تکبّر آنها است، این را آقایان توجّه داشته باشید. یکی از گرفتاری‌های این دولتهای غربی، از جمله‌ دولتهای اروپایی  -که واقعاً گرفتاری آنها است- این است که متکبّرند؛ این تکبّر موجب میشود که نتوانند درست دور و بر خودشان را و حقایق را بفهمند؛ این تکبّر و خود‌بزرگ‌بینی آنها را  درون مشکلات بزرگی می‌اندازد، کمااینکه انداخته. البتّه، اگر در طرف مقابل آنها یک دولت ضعیفی، آدمهای مرعوبی وجود داشته باشند، این تکبّر کار خودش را میکند؛ مثل هر متکبّری که وقتی طرف از او ترسید، لرزید، عقب‌نشینی کرد، او خب احساس میکند که این تکبّر را باید بیشتر کند؛ امّا اگر چنانچه طرفْ واقعیّت او را دید، شناخت، فهمید، از او نترسید، در مقابل او ایستاد، او زمین میخورد؛ مشکل اینها این است. الان هم در قضایایی که بین ما و اروپایی‌ها هست، علّتِ اینکه مشکل باقی میماند تکبّر آنها است. خب  به گفته‌ی وزیر خارجه‌ی محترم ما -که خب واقعاً اینها زحمت هم میکشند- اروپا یازده تعهّد در مقابل ایران، در قضیّه‌ی برجام داشته و به هیچ کدام از این یازده تعهّد عمل نکرده؛ یعنی این حرفی است که وزیر خارجه‌ی ما دارد میگوید؛ وزیر خارجه خب معمولاً ملاحظات دیپلماتیک دارند، امّا با وجود این ملاحظات دیپلماتیک، وزیر خارجه‌ی ما بصراحت دارد این حرف را میزند که اروپا یازده تعهّد در قبال ما دارد و به این یازده تعهّد عمل نکرده؛ ما چه؟ ما به آن تعهّداتی که در برجام بود و به چیزی بالاتر از آن عمل کردیم، حالا که شروع کردیم در مقابل آنها تعهّداتمان را کاهش بدهیم، آنها طلبکارانه جلو می‌آیند که «عجب! چرا شما تعهّدتان را کاهش میدهید؟»؛ خب پُرروها! شما یازده تعهّد داشتید، هیچ عمل نکردید؛ چرا از ما میخواهید که ما به تعهّداتمان پابند باشیم؛ حالا ما تازه شروع کرده‌ایم به کم‌ کردن تعهّدات و این فرآیند قطعاً ادامه خواهد یافت.

در بین این حیص‌وبیص و این توقعّات بی‌موردی که دارند، حالا انگلیس خبیث -که واقعاً خُبث او واضح است- دزدی دریایی میکند، کشتی ما را در واقع میدزدند؛ در واقع این دزدی است. حالا معمولاً رفتارشان این جوری است که جنایت را میکنند، به جنایت خودشان میخواهند یک قالب قانونی بدهند، یک چیزی هم درست میکنند که بله، علّتش این بوده؛ امّا واقع قضیّه همین است که یک دزدی دریایی است؛ دزدی دریایی هم میکنند که البتّه ان‌شاءالله جمهوری اسلامی و عناصر مؤمن آن، این کارها را، این خباثتها را بی‌جواب نمیگذارند، در فرصت خود و جای خود پاسخ خواهند داد.

۱) نهج‌البلاغه، نامه‌ی ۴۵

۲) سوره‌ی انعام، بخشی از آیه‌ی ۵۲؛ «و کسانى را که پروردگار خود را بامدادان و شامگاهان مىخوانند ــ در حالى که خشنودى او را مىخواهند ــ مران‌ ...»

۳) سوره‌ی هود، بخشی از آیه‌ی ۲۷؛ «... جز [جماعتى از] فرومایگانِ ما، آن هم نسنجیده، نمى‌بینیم کسى تو را پیروى کرده باشد ...»