امام محمد باقر(علیه السلام):

اِنَّ بَعْضَ اَصْحابِهِ قالَ لَهُ: جُعِلْتُ فِداکَ، اِنَّ الشَّیعَةَ عِنْدَنا کَثیرُونَ، فَقالَ: هَلْ یَعْطِفُ الْغَنِیُّ عَلَی الْفَقیرِ؟ وَ یَتَجاوَزُ الْمُحْسِنُ عَنِ الْمُسیءِ وَ یَتَواسُونَ؟ قُلْتُ : لا. قالَ علیه السلام: لَیْسَ هؤُلاءِ الشّیعَةُ، اَلشّیعَةُ مَنْ یَفْعَلُ هکَذا.

بعضی از اصحاب امام باقر(علیه السلام) به ایشان عرض کردند: شیعه در جامعه ما زیاد است.

امام فرمود: آیا بی نیاز نسبت به نیازمند عطوفت و مهربانی می کند؟ و آیا نیکوکار از خطاکار می گذرد؟ و در مسائل مالی به همدیگر کمک می کنند؟. گفتیم: خیر.

فرمود: پس اینها شیعه نیستند چون شیعه کسی است که اینطور عمل کند.

بحارالأنوار، ج ۷۴، ص ۳۱۳