از عامل ترس باید در تربیت استفاده کرد اما نه برای رشد و پرورش دادن. بلکه برای بازداشتن روح کودک از برخی طغیان‌ها.

یعنی ترس، عامل رشد استعداهای عالی نیست ولی عامل جلوگیری از رشد استعدادهای پست و پایین و عامل جلوگیری از طغیان ها هست. کودک باید آگاه باشد، که تشویق یا تهدیدی که می‌شود برای چیست. اگر کودک نفهمد برای چه تشویق یا تهدید می‌شود، روحش به کلی مشوش می‌شود. بسیاری از بیماری‌های روانی در اطفال به دلیل ترساندن‌ها یا کتک زدن‌های بیجا در کودکی است.

منبع: شهید مطهری، تعلیم و تربیت در اسلام، صفحه ۳۶