شکر خدا زیارت پیغمبر آمدیم

توفیق یار باشد که سوی این در آمدیم

مالایق حضور تو هرگز نبوده ایم

لطف تو بود اینکه به محضر آمدیم

سلام خدا بر تو، ای امین وحی، ای رسول خدا(ص)، ای محبوب امت و حبیب آفریدگار، سلام بر تو و خاندان پاک تو.

خدا را سپاس که توفیق داد آستان بوس تو گردم و تربت مدینه را توتیای چشم سازم و در جوار قبة الخضراء و کنار بقیع، با محمد(ص) تجدید پیمان کنم و زائر دیار یار باشم و به ساحت نورانی ائمه مدفون در بقیع، عرض ادب و ارادت کنم.

یا رسول الله! زیارت تو هم تجدید پیمان با قرآن و عترت بود، هم شوق دیدارم را افزود، هم بار غم بر دلم نهاد.

اکنون از شهر تو می روم، اما دلم را در اینجا می گذارم. با مدینه وداع می کنم، اما امید بازگشت دوباره دارم.

ای پیامبر رحمت، ای شفیع امت، ای منادی وحدت، ای رسول رأفت!

باورم نمی شد روزی توفیق زیارت تو را داشته باشم و امروز باورم نمی شود که از جوار تو بروم. می روم، ولی قول می دهم حال و هوای مدینه را با خود داشته باشم و عطر حرمت را هر صبح و شام با بانگ اذان استشمام کنم و در هر نماز و نیاز یادم باشد که امّت تو هستم و پیروی تکلیف همیشگی من است.

می روم ولی دلم در حرم توست، در بقیع مظلوم، در دامنه کوه احد، در مسجد قبا و ذو قبلتین، در کنار قبر نامعلوم زهرا(س)، در مسجد اجابه و شجره در نخلستان های اطراف مدینه، کنار روضه نبوی و مسجد و منبر و محراب تو.

روزهای خوشی داشتم، سرشار از صفا و معنویت، با چشمانی لبریز از اشک. شب های با صفایی داشتم، پشت دیوار بقیع، در بین الحرمین و نمازهای جماعت و شکوه حضور در کنار دیگر مسلمانان که به عشق تو، زائر مدینه بودند.

ای رسول رحمت! با تو و با مدینه و بقیع وداع می کنم. اما با تو عهد می بندم قرآن تو را راهنمای عمل قرار دهم، عترت تو را دوست بدارم و ازآنان پیروی کنم، نمازم را اول وقت بخوانم، با کتاب خدا انس داشته باشم، هرگز فراموشت نکنم، موعظه های تو را آویزه گوشم قرار دهم، سیره اخلاقی تو را سرمشق خود سازم، با دوستان و خویشان مهربان باشم، از اهل بیت تو صدق و حیا و عفاف و تقوا بیاموزم.

یا رسول الله! با تو میثاق می بندم که بنده خدا باشم نه شیطان، مطیع فرمان شما باشم نه اهل عصیان، با نگاه حرام، تو را نیازارم، با دروغ و تهمت، تو را نرنجانم، با چشمی که به روضه منوّره و گنبد خضرای تو نگریسته، گناه نکنم، با گوشی که در مدینه تو، اذان و قرآن شنیده، معصیت نکنم، رضای تو و اهل بیت تو را به پسند این و آن نفروشم.

ای حبیب خدا ، ای پدر فاطمه (س) ،   ای نور خدا در هستی، ای پیام آسمان در زمین ! ممنونم که دعوتم کردی و سربلندم که مرا به حضور پذیرفتی و شادم که مرا بر سر سفره زیلرت نشاندی. قول می دهم چنان باشم که باز هم دعوتم کنی، تا بار دیگر زائرت باشم.

                                                                                                                             انشاءالله