ازجمله آثار ارتباط قلبی با ولی‌عصر ارواحنافداه تقویت امید در دل‌هاست. مقام معظم رهبری در این زمینه می‌فرمایند: «رابطه قلبی و معنوی بین آحاد مردم و امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه یک امر پسندیده، بلکه لازم و دارای آثاری است؛ زیرا امید و انتظار را به‌طور دائم در دل انسان زنده نگه می‌دارد».[1]
این امیدواری سبب تحمل بیشتر مشکلات و استقامت بر مصائب از سوی شیعه، در زمان غیبت امامش، می‌گردد؛ چراکه در پس خود امام حاضر و ناظری را می‌بیند که به حال او واقف بوده و چتر حمایتش بر سر او گسترده است.
به همین دلیل است که، مکرر در بیانات معصومین علیهم‌السلام، بر حفظ این ارتباط قلبی در قالب دعا برای آن بزرگوار و استغاثه به ایشان تأکید شده است. از روایات استفاده می‌شود که این امر به دلیل تأثیر بالایی که بر حفظ روحیه انتظار و امید در شیعیان داشته، اختصاص به شیعیان عصر غیبت ندارد و توصیه اهل‌بیت علیهم‌السلام در هر عصری بر این امر بوده است.
یونس بن عبدالرحمن در نقل دعایی از امام رضا علیه‌السلام که برای حضرت ولی‌عصر ارواحنافداه و سلامتی و نصرت ایشان انشاء فرموده بودند، می‌گوید: «پیوسته [به ما که از اطرافیان ایشان بودیم]، امر می‌کردند تا برای صاحب‌الامر علیه‌السلام با این دعا که انشاء کرده بودند، دعا کنیم».[2]
نکته قابل‌توجه روایت این است که می‌گوید: امام دستور به دعا برای صاحب‌الامر می‌دادند، گویا صرف یک توصیه نبوده است و به دلیل اهمیت موضوع، امام مصلحت را در لازم شمردن این دعا حداقل بر خواص اصحاب خود مانند یونس، می‌دیده‌اند. همچنین حضرت به یک‌بار هم اکتفا نفرموده‌اند؛ بلکه توصیه مکررشان چنین چیزی بوده است. این نیز نشانگر میزان اهمیت دعا برای امام زمان علیه‌السلام است. دلیل آن، همان ایجاد ارتباط روحی بین مأموم و امام و تقویت روحیه انتظار و امید در شیعه است.
پی‌نوشت:
[1]. بیانات در دیدار مسئولان و اقشار مختلف مردم،22/12/1368.
[2]. مجلسى، بحار الأنوار، دار إحياء التراث العربي، ج92، ص330.
