با شروع ایام فاطمیه و برپایی خیمه‌های عزاداری برای حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها، یاد و خاطره مظلومیت اهل‌بیت علیهم‌السلام برای دوستداران آل‌الله زنده می‌شود؛ ظلمی که سرآغاز ستم‌های متعددی در طول تاریخ شد و مردم را تا حدود بسیار زیادی از نعمت بهره‌مندی از خزائن بی‌کران معصومان علیهم‌السلام محروم ساخت.
خطبه‌اى كه حضرت زهرا عليهاالسلام در مسجد النبي، روياروى غاصبان خلافت و در حضور جمعيت انبوهى از مهاجرين و انصار، ايراد فرمود، در اعتراض به غصب ناجوانمردانه منطقه فدک توسط خلیفه خودخوانده بود؛ اما در اين خطبه، بيشتر سخن در مدح امیرالمؤمنین عليه‌السلام و ستايش موضع‌گيرى‌هاى اسلامى و جاودانه ایشان و همچنین اثبات حق اهل‌بيت رسول خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله است.
اهمیت محتوای این خطبه برای بزرگان شیعه آن چنان بالا بوده و هست که در گزارش‌های تاریخی از قول جناب زید فرزند امام سجاد علیه‌السلام اینگونه نقل شده: «من بزرگان خاندان ابی‌طالب را می‌دیدم که خطبه حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها را نقل می‌کردند و به فرزندان خود یاد می‌دادند. این خطبه توسط بزرگان شیعه نقل شده و به عنوان یک متن درسی، آموزش داده می‌شد».[1]
براستی شیعیان و محبان حضرت زهرا علیهاالسلام افزون بر آنکه می‌توانند از نکات مهم این خطبه پیرامون دفاع از ولایت و خلافت بلافصل امیرالمؤمنین علیه‌السلام بهره‌مند شوند، با یک نگاه کلان و جامع به این خطبه متوجه می‌شوند که صدیقه شهیده علیهاالسلام با قاطعیت تمام از حق مسلم اهل‌بیت علیهم‌السلام در چارچوب ادب و نزاکت دفاع کردند.
آری، در این خطبه مهم و پرشور، یک کلمه زشت و توهین‌آمیز وجود ندارد. همه کلمات و بیانات، مستحکم و متین هستند. این خطبه بهترین الگو برای شیعیان است که در مقام عمل و رفتار، اینگونه باشند؛ در اظهارات و سخن گفتن، از منابع و مستندات علمی و صحیح استفاده کنند، به مخاطب تهمت نزنند و مرتکب بدگویی و بدزبانی نشوند.[2]
پی‌نوشت:
[1]. ابن‌طیفور، بلاغات النساء، ص23، الشریف الرضی.
[2]. برگرفته از بیانات مقام معظم رهبری در ارتباط تصویری با مداحان، 15/11/1399.
