یکی از القاب مشهور حضرت مهدی(عج) بقیة الله است. این لقب برگرفته از این آیه کریمه است. «بَقِیَّتُ اللَّهِ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ وَمَا أَنَا عَلَیْکُمْ بِحَفِیظٍ»؛ آن‌چه خدا باقی می‌گذارد، برای شما بهتر است اگر مومن باشید، و من بر شما نگهبان نیستم.[۱] این آیه به تذکر و انذار حضرت شعیب(ع) به گرانفروشان اکتش اشاره می‌کند و مقصود از بقیة الله در این آیه، درآمد و سودی است که از یک سرمایه‌ی حلال و خداپسندانه برای انسان باقی می‌ماند. این واژه در روایات متعددی بر وجود مبارک حضرت مهدی(عج) تطبیق شده است که ذخیره و باقی نگاه داشته‌ای خداوند برای هدایت بشریت است. 

امام باقر(ع) می‌فرماید: نخستین سخنی که مهدی پس از قیام خود می‌گوید، این آیه است. سپس می‌گوید: منم بقیة‌ الله و حجت و خلیفه او در میان شما، سپس هیچ کس بر او سلام نمی‌کند؛ مگر این که می‌گوید:« أَلسَّلاَمُ عَلَیْک یَا بَقِیَّةَ اللَّهِ فِی أَرْضِهِ».[۲] و از آنجا که مهدی موعود (عج) آخرین پیشوا و بزرگ‌ترین رهبر انقلابی پس از قیام پیامبر اسلام(ص) است یکی از روشن‌ترین مصادیق «بقیة اللّه» می‌باشد و از همه به این لقب شایسته‌تر است، بخصوص که تنها باقیمانده بعد از پیامبران و امامان است.

پی‌نوشت:

[۱]. سوره هود، آیه ۸۶

[۲]. کمال الدین و تمام النعمة، ج۱، ص۳۳۱، ح۱۶.