امیرالمؤمنین (ع) را مایه اختلاف بین شیعه و سنی و فرقه های اسلامی قرار ندهید. امیرالمؤمنین (ع) نقطه وحدت است، نه نقطه افتراق، برادران و خواهرات ما در سرتاسر کشور به این حرف اطمینان کنند اطلاعات ما از حوادث خیلی زیاد است. من به عیان می بینم دست های بسیار فعالی در کارند برای ایجاد اختلاف مذهبی، جنگ بین شیعه و سنی؛ نفرت مذاهب اسلامی از یکدیگر. کتاب نوشته می شود علیه شیعه، کتاب نوشته می شود علیه سنی، وقتی دنبال می کنیم و می بینیم پول هر دوی این کتاب ها از آن طرف مرزها و از یکجا آمده است. هر مذهبی عقاید و استدلال خود را دارد. در پشت میز استدلال و مباحثه، هرکس توانست غالب بشود، اما فضای جامعه را نباید فضای جنگ و دعوا و منافرت قرار داد. امیرالمؤمنین (ع) محور وحدت است. همه دنیای اسلام در مقابل امیرالمؤمنین (ع) خاضع اند. شیعه و سنی ندارد. یک گروه کوچک به نام نواصب، دشمنان امیرالمؤمنین بودند، اما عامه دنیای اسلام، چه سنی و چه شیعه مذهب، امیرالمؤمنین (ع) را تجلیل می کنند. شما ببینید ائمه فقهی اهل سنت دربارۀ امیرالمرمنین (ع) شعر مدح دارند. اشعار معروفی که گفته می شود، مال شافعی است. اما شافعی درباره امیرالمؤمنین اشعار مدح آمیز دارد. نه فقط درباره امیرالمؤمنین (ع) اشعار مدح آمیز دارد. نه فقط درباره امیرالمؤمنین (ع) بلکه، درباره همه یا اغلب ائمه (ع) اینها خاضع اند. برای ما شیعیان، مقام و موقعیت این بزرگوارها شفاف و روشن و واضح است، اما نتوانستند برای خودشان این مسائل را روشن کنند. در مقام بحث و مجادله علمی و بحث علمی این چیزها قابل روشن شدن است. منطق ما خیلی قوی است، اما عده ای امروز در عراق، در نقاط مختلف دنیای اسلام و به خصوص در ایران سعی شان این است که دعوا بیندازند. ما می بینیم که قضیه از کجاها آب می خورد.

83/08/15