شیخ محمد غزالى، اندیشمند معاصر اهل سنت، با اشاره به اینکه اختلاف میان شیعه و سنی، اختلافی اصیل نیست می گوید:
«اعتقادات نیز به آشفتگى سیاست و حکومت دچار شد، زیرا شهوتِ برترى جویى و انحصارطلبى به زور ، چیزهایى وارد آن کرد که از اعتقادات نیست و از آن پس، مسلمانان به دو بخش بزرگ شیعه و سنى تقسیم شدند، با اینکه هر دو گروه، به خداى یکتا و به رسالت محمد (ص) ایمان دارند».
وى مى افزاید: «با اینکه من در بسیارى از احکام ، نظرى برخلاف شیعه دارم، ولى معتقد نیستم که هر کس با نظرم مخالفت کند گناهکار است، موضع من در قبال برخی از آراى فقهى رایج در میان اهل سنت نیز همین است.»
شیخ محمد غزالی که به درستی معتقد است دامن زدن به اختلاف میان شیعه و سنی ، توطئه ای طراحی شده از جانب دشمنان دین است می نویسد:
«سرانجام(دشمنان دین) شکاف میان شیعه و سنى را به اصول عقیده ربط دادند! تا دینِ یکپارچه، دو پاره شود و امت واحد به دو شعبه منشعب شود و هر یک در کمین دیگرى، بلکه در انتظار مرگ او بنشیند! هر کس حتى اگر با یک کلمه به این دو دستگى کمک کند، آیه زیر شامل حال او مى شود:" کسانی که دین خود را فرقه فرقه کردند و دسته دسته شدند، تو را با آنها کارى نیست. کار(مجازات) آنها با خداست. و خدا آنان را به کارهایى که مى کردند مجازات خواهد کرد" (سوره انعام /159)
شیخ غزالى مى افزاید: «در عرصه فقه تطبیقى (مقایسه اى) وقتی إشکال و اختلاف فقهى را که بین این یا آن نظر وجود دارد بررسى مى کنیم، مى بینیم که فاصله میان شیعه و سنى به همان مقدار است که بین مذهب فقهى ابوحنیفه با مذهب فقهى مالکى یا شافعى وجود دارد ... ما همه را در جستجوى حقیقت یکسان مى بینیم، هر چند شیوه ها متفاوت است».
