حدود 300 نفر از نزديكان و دوستان رژيم صهيونيستي در پاريس تحت پوشش مخالفان نظام سوريه گرد هم آمدند تا براي سرنگون كردن نظام سوريه كه در مقابل سه ماه حملات مسلحانه مقاومت كرده است، چاره‌انديشي كنند. در اين ميان «برنار هنري ليوي» مثل هميشه از همه فعال‌تر است. اين روزها با ناكامي كشورهاي غربي در شكستن مقاومت نظام سوريه و متقاعد كردن سران آن به ترك قدرت يا تن دادن به خواسته‌هاي غربي- اسرائيلي، بازار مذاكرات و ديدارهاي مختلف داغ شده است.
روز گذشته حدود 300 نفر از كساني كه خود را از معارضان نظام سوريه معرفي مي‌كنند، در كنفرانسي در پاريس حاضر شدند تا اعلام كنند كه مخالف نظام سوريه هستند. اداره كننده اين كنفرانس كسي نبود جز «برنار هنري لوي»، نويسنده يهودي معروف فرانسوي كه از عاشقان اسرائيل محسوب مي‌شود. وي كسي است كه بر خلاف همه اختلافاتي كه با شخص نيكلا ساركوزي دارد و حتي در انتخابات رياست جمهوري 2007 فرانسه عليه ساركوزي فعاليت كرد، نقشي بسيار مهم در متقاعد كردن ساركوزي براي حمله نظامي به ليبي و به رسميت شناختن مخالفان قذافي در اين كشور و ايجاد منطقه پرواز ممنوع در آسمان اين كشور آفريقايي ايفا كرده است. او كسي است كه با ناديده گرفتن آلن ژوپه وزير خارجه فرانسه، مستقيما با ساركوزي وارد مذاكره شد تا وي را به جنگ ليبي ترغيب كند.
لوي كسي است كه «كلود لانزمن» كارگردان فرانسوي را به دليل مخالفت با حمله فرانسه به ليبي، «احمق» توصيف مي‌كند و در مقاله‌اي با عصبانيت عليه او مي‌نويسد: واقعاً چه چيزي مي تواند كلود لانزمن را وادار كند كه دست به چنين تغيير عقيده احمقانه‌اي بزند. چطور مردي با چنين ويژگي‌هايي مي‌تواند چنين چشم‌اندازي از تغييرات ناپايدار ارائه دهد؛ يك روز با امضاي طوماري، فرانسه را به مداخله در ليبي دعوت مي‌كند و چهار هفته بعد با محكوم كردن فرانسه به دخالت در جريانات اين كشور، امضاي خود را پس مي گيرد.
هنري لوي كسي است كه به همراه «سلمان رشدي» نويسنده كتاب آيات شيطاني (وامبرتو اكو نويسنده ايتاليايي، ديويد گروسمن و آموس اوز نويسندگان اسرائيلي و اورهان باموك نويسنده ترك و والي سونيكا نويسنده نيجري) اول تير ماه نامه‌اي به شوراي امنيت ارسال كردند و از اعضاي آن خواستند تا سوريه را به دليل آنچه خشونت نظام اين كشور عليه معترضان خواندند، محكوم كند و اقدامي شبيه حمله به ليبي عليه سوريه تدارك ببيند.
اكنون چنين فردي، با مشاهده عقب‌نشيني و ضعف احزاب مخالف نظام سوريه مانند حزب ممنوع الفعاليت اخوان المسلمون سوريه (در خارج از اين كشور) ، با پشيباني كشورهاي غربي از جمله فرانسه براي اقدام عليه نظام سوريه دست به كار شده و همه دوستان اسرائيل را در فرانسه عليه سوريه گرد آورده است.
هدف كنفرانس تلاش براي متقاعد كردن سران دولت فرانسه براي اقدام بيشتر جهت همراه كردن روسيه و چين؛ همراهي اين دو كشور با فرانسه، آمريكا و انگليس براي تصويب قطعنامه عليه سوريه؛ قطعنامه‌اي كه راه را براي اقدامات بعدي عليه سوريه هموار كند؛ مانند ليبي.
اين كنفرانس آنقدر اسرائيلي بود كه دو قبيله «الجبور و بني‌صخر» سوريه كه از مخالفان نظام سوريه هستند، با اعلام تحريم اين كنفرانس (در روز دوشنبه 4 ژوئيه) حاضر نشدند در آن شركت كنند و پيشاپيش اعلام كردند كه حضور در اين كنفرانس اسرائيلي، پا گذاشتن بر پيكر كساني است كه در سه ماه اخير در سوريه كشته شدند.
اين دو قبيله معارض در بيانيه‌اي با بيان اينكه «هر كس كه به نام مخالفان سوريه در اين كنفرانس شركت كند، فقط نماينده خودش است نه نماينده مخالفان نظام سوريه» تصريح كردند: ما اقدام افراد فرانسوي (برنار هنري لوي) در برگزاري كنفرانس پاريس را كه داراي گرايش‌هاي صهيونيستي هستند و عليه ملت فلسطين فعاليت مي‌كنند، محكوم مي‌كنيم و تعجب مي‌كنيم كه برخي گروه‌هاي سوري (خارج از اين كشور) دعوتنامه اين كنفرانس را قبول كرده‌اند. اينها نمي‌توانند نماينده مخالفان سوريه باشند.
«محمد بلوط» خبرنگار روزنامه لبناي السفير، در گزارشي از برگزاري اين كنفرانس نوشت: در اين سالن حتي يك نفر سوري هم نيست. هيچ كس جز صهيونيست‌ها در اين كنفرانس حضور ندارد. حتي خانم «ثريا» هم كه در اين كنفرانس برخاست و فرياد زد كه كسي جز صهيونيست‌ها را در اين كنفرانس نمي‌بيند، نيروهاي امنيتي و پليس فرانسه به وي هجوم بردند و او را از «سالن سن ژرمن» خارج كردند. گل هرتزوگ مدير مراسم در پاسخ به او گفت: صهيونيست بودن كه اتهام نيست. مايه افتخار است.
خبرگزاري فرانسه اسامي افراد شركت كننده در اين كنفرانس را اينطور خلاصه كرد؛ «لوران فابيوس» نخست وزير پيشين فرانسه (1984 تا 1986)، برنار كوشنر وزير اسبق وزارت خارجه فرانسه، اكسل بونياتوفسكي رئيس كميته امور خارجي جمعيت ملي فرانسه و برنار هنري لوي اداره كننده كنفرانس و آلكس گلدفارب نماينده سابق پارلمان اسرائيل و مشاور ايهود باراك وزير جنگ اسرائيل.
اين همه اسرائيلي خود را در قالب احزاب و شخصيت‌هاي مخالفان سوريه جا زده‌اند. اينان براي جبران كمبود حضور مخالفان سوريه، خود را در مقام مخالفان سوري قلمداد كردند تا بلكه ساركوزي براي فشار بيشتر بر سوريه تلاش بيشتري بكند. هر چند در شوراي امنيت، فرانسه كشوري است كه در روزهاي اخير بيشترين تلاش را براي تصويب پيش‌نويس قطعنامه‌اي عليه سوريه در كنار انگليس به كار گرفته است.
روزنامه السفير در خصوص اين افراد نوشت: كوشنر كه از مدافعان سرسخت حمله به عراق بود. هنري لوي كه محور فرهنگي لابي اسرائيل است. همه حاضران از كمبود امكانات غربي‌ها براي فشار بر سوريه و بشار اسد انتقاد كردند و گفتند ناتواني غرب براي دخالت در سوريه مانند دخالت در ليبي، سياستي دوگانه است.
السفير هم با بيان اينكه همه در اين كنفرانس، اسرائيلي بودند، نوشت كه» دوستان اسرائيل نتوانستند معارض مشهور يا بزرگ سوري را به خود جذب كنند جز ملهم الدروبي نماينده اخوان المسلمين سوريه كه در اين نشست حاضر شد. «
اما آنچه در آخر بايد مطرح كرد اين است كه چرا دوستان اسرائيل تحت پوشش مخالفان سوريه در فرانسه كنفرانس برگزار مي‌كنند؟ و مهم‌تر از همه، برنار هنري لوي كيست كه با شور و هيجان بيشتري در مقايسه با ديگران براي سقوط رژيم قذافي تلاش مي‌كند؛ براي سرنگوني نظام سوريه مامور برگزار كنفرانس مي‌شود در حالي كه او پيش از اين در مصر، سودان، عراق و بسياري از كشورهاي ديگر فعال بوده است؟
