زیارت امام حسین (ع) همیشه و همواره مورد سفارش و تاکید بوده است؛ اما شب میلاد امام مهدی (عج) از شب‌های زیارتی مخصوص سالار شهیدان حسین بن علی (ع) است. امام صادق (ع) در این باره می‌فرماید: هر کس شب نیمه شعبان، مرقد امام حسین (ع) را زیارت کند، خداوند متعال گناهان او را می‌بخشد.(4)
از امام پرسیدند: «آیا خداوند عزوجل تمام گناهان را می‌آمرزد؟» امام (ع) فرمود:
آیا این را برای زائران حسین (ع) زیاد می‌دانید؟ چگونه نیامرزد؟ در حالی که زائر حسین، مانند کسی است که خداوند عزیز و بلند مرتبه را در عرش زیارت کرده باشد.(5)
در روایت دیگری امام صادق (ع) در این‌باره می‌فرماید:در نیمه شعبان، منادی‌ای از آسمان ندا می‌کند: «ای زائران حسین! برگردید؛ در حالی که آمرزیده شده‌اید و ثواب شما بر خدا و نبی او حضرت محمد (ص) است.» (6)
آن حضرت همچنین می‌فرمایند: زمانی که اول ماه شعبان فرا رسد، منادی‌ای از زیر عرش ندا می‌دهد: «ای کسانی که در کوی حسین بار انداخته‌اید! شب نیمه شعبان را از زیارت آن حضرت خالی مگذارید؛ زیرا اگر بدانید در زیارت نیمه شعبان چه مقدار اجر و ثواب است، سال بر شما طولانی می‌شد، تا نیمه شعبان فرا رسد.»(7)
امام صادق (ع) به یونس بن یعقوب می‌فرماید: ای یونس! شب نیمه شعبان، خداوند هر مؤمنی را که زائر امام حسین (ع) باشد می‌آمرزد و به آنان گفته می‌شود: «کارهایتان را از نو آغاز کنید.» یونس به امام عرض می‌کند: «آیا این اجر و ثواب برای کسی است که در شب نیمه شعبان امام حسین (ع) را زیارت کند؟» امام (ع) فرمود: «اگر مردم می‌دانستند چه ثواب‌هایی برای زائران کوی حسینی است، مردان در نبودن مرکب، سوار بر چوب شده و به زیارت امام حسین (ع) می‌شتافتند.»(8)
این فرمایش امام (ع) اهتمام زیارت امام حسین (ع) در شب میلاد امام زمان (عج) را بسیار واضح می‌سازد. در عظمت فضیلت زیارت امام حسین (ع) همین بس که امام سجاد (ع) می‌فرماید: هر کس دوست دارد با یکصد و بیست و چهار هزار پیامبر مصافحه کند، امام حسین (ع) را در شب نیمه شعبان زیارت کند که فرشتگان و ارواح پیامبران، برای زیارت آن حضرت، از خداوند کسب اجازه می‌کنند و به ایشان اجازه داده می‌شود؛ پس خوشا به حال کسانی که با ایشان، مصافحه کرده و ایشان با آنها مصافحه کنند.(9)
تحلیل تولد و یاد
چرا در تولد او باید نام دیگری بر لب نقش ببندد؟ چرا هر دو نام با هم پیوند خورده است؟ تا حدی که در شادی و غم، تفکیک آن دو ممکن و میسر نیست؟
در میلاد امام حسین (ع) خداوند متعال برای حضرت زهرا (س) چشم روشنی می‌فرستد(10) و در آن، نام مبارک آخرین حجت الهی با خصوصیات و صفات و ویژگی‌های منحصر به فرد برجسته می‌شود.
در میلاد امام زمان (عج) نیز عاشقان و شیفتگان، یاد اباعبدالله (ع) را در دل‌های خود احیا می‌کنند و جان خود را صفا می‌بخشند.
روشن است که زندگی و قیام امام حسین (ع) بدون زندگانی و قیام مهدی علیه السلام نافرجام است و فرجام آخرین دولت، در گرو زمینه‌هایی است که سالار شهیدان آن را فراهم کرده است. پشتوانه انتظار و حکومت عدل جهانی، عاشورا است و ظهور، تنها پاسخ کربلا است. بی‌شک، دو جریان مهم عاشورا و ظهور، ارتباط تنگاتنگی دارند که پرده و حجاب این ارتباط، با راز و رمز رهبران آن کنار زدنی است.
