مسجد جامع قزوین یا مسجد جامع عتیق یا مسجد جامع کبیر از بزرگ‌ترین مساجد ایران و نيز کهن ترین مسجدجامع ایران است.

بنای نخست آن برروی آتشکده ای از دوران ساسانیان ساخته شده است (آتشکده دربخش ایوان جنوبی بوده است).این مسجد به سبک چهار ایوانی است و در شهر قزوین قرار دارد.این بنا به فرمان هارون الرشید و به سال ۱۹۲ هجری ساخته شده است. در یورش مغولان به قزوین و از آنجا که مهمترین مسجدشهر بوده،بخشی از آن( و از جمله ایوان جنوبی) تخریب گشته ولی در دوره های پسین ترمیم گردیده است.

آثار معماری چند دوره در این بنا مشاهده می‌گردد كه قدیمی‌ترین بخش آن متعلق به سده دوم اسلامی است. ایوان‌ها در دوره صفوی بازسازی شده اما ایوان شرقی در دوره قاجار مرمت گردیده است.

ساخت مقصوره خمارتاشی در ضلع جنوبی مسجد به دستور امیر خمار تاش ابن عبداله عمادی، وزیر سلطان ملکشاه سلجوقی به سال ۵۰۰ هجری قمری انجام شد. کتیبه‌هایی به ۵ ردیف نیز به خط کوفی گلدار، نسخ و ثلث در این مکان دیده می‌شود.