الإمام الحسین علیه السلام ـ فی یَومِ عاشوراءَ ـ :

أنَا ابنُ عَلِیِّ الخَیرِ مِن آلِ هاشِمٍ

کَفانی بِهذا مَفخَرًا حینَ أفخَرُ

وجَدّی رَسولُ اللّه ِ أکرَمُ خَلقِهِ

ونَحنُ سِراجُ اللّه ِ فِی الأَرضِ یَزهَرُ

وفاطِمُ اُمّی مِن سُلالَةِ أحمَدَ

وعَمِّیَ یُدعی ذَا الجَناحَینِ جَعفَرُ

وفینا کِتابُ اللّه ِ اُنزِلَ صادِقًا

وفینَا الهُدی والوَحیُ بِالخَیرِ یُذکَرُ

ونَحنُ أمانُ اللّه ِ لِلخَلقِ کُلِّهِمُ

نُسِرُّ بِهذا فِی الأَنامِ ونَجهَرُ

ونَحنُ وُلاةُ الحَوضِ نَسقی وَلِیَّنا

بِکَأسِ رَسولِ اللّه ِ ما لَیسَ یُنکَرُ

وشیعَتُنا فِی النّاسِ أکرَمُ شیعَةٍ

ومُبغِضُنا یَومَ القِیامَةِ یَخسَرُ

امام حسین علیه السلام ـ در روز عاشورا ـ :

من پسر علی هستم که برگزیده خاندان هاشم است * هنگام به خود بالیدن، مرا همین افتخار کافی است

نیای من پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله است که بهترین خلق خداست * و ما چراغ خداییم که در زمین می درخشد.

و فاطمه، مادر من است که از سلاله احمد است * و عموی من جعفر که دارنده دو بال نامیده می شود

کتاب خدا در میان ما به حقّ نازل شد * و هدایت در میان ماست و وحی از ما به نیکی یاد می کند

ما امان خداییم برای همه خلایق * و این را در میان مردم، پنهان و پیدا می گوییم

ماییم عهده داران حوض کوثر که دوستان خود را سیراب می کنیم * با جامی از رسول خدا و این چیزی است که هرگز انکار نمی شود

شیعه و طرفداران ما در میان مردم بهترین طرفداران هستند * و بدخواه ما در روز رستاخیز زیان می کند.

"مناقب ابن شهرآشوب : 4 / 80 ، الاحتجاج : 2 / 103 / 168"