الدعوات:
رُوِیَ أنَّ زَینَ العابِدینَ علیه ‏السلام مَرَّ بِرَجُلٍ و هُوَ قاعِدٌ عَلی بابِ رَجُلٍ، فَقالَ لَهُ:

ما یَقعُدُکَ عَلی بابِ هذَا المُترَفِ الجَبّارِ؟ فَقالَ: البَلاءُ ،

قالَ: قُم فَاُرشِدَکَ إلی بابٍ خَیرٍ مِن بابِهِ ، و إلی رَبٍّ خَیرٍ لَکَ مِنهُ. فَأَخَذَ بِیَدِهِ حَتَّی انتَهی بِهِ إلَی المَسجِدِ ـ مَسجِدِ رَسولِ اللّه‏ِ صلی‏ الله‏ علیه‏ و‏ آله ـ ثُمَّ قالَ:
اِستَقبِلِ القِبلَةَ و صَلِّ رَکعَتَینِ، ثُمَّ ارفَع یَدَیکَ إلَی اللّه‏ِ عَزَّوجَلَّ فَأَثنِ عَلَی اللّه‏ِ، و صَلِّ عَلی رَسولِهِ صلی‏ الله‏ علیه‏ و‏ آله، ثُمَّ ادعُ بِآخِرِ الحَشرِ ، وسِتِّ آیاتٍ مِن أوَّلِ الحَدیدِ، و بِالآیَتَینِ اللَّتَینِ فیآلِ عِمرانَ، ثُمَّ سَلِ اللّه‏َ سُبحانَهُ، فَإِنَّکَ لاتَسأَل شَیئا إلّا أعطاکَ.

روایت شده امام زین العابدین علیه السلام از کنار مردی گذشت که بر در خانه شخص دیگری نشسته بود. به او فرمود:

چه چیز تو را بر درِ خانه این مردِ نازپرورده ستمگر، نشانده است؟
گفت: گرفتاری

امام فرمود: 

برخیز که اکنون، تو را به دری راه‏نمایی کنم که از درِ خانه او بهتر است، و به پروردگاری که برای تو از او نیکوتر است.

آن گاه، دستش را گرفت تا به مسجد [ ـِ پیامبر صلی‏ الله‏ علیه‏ و‏ آله ] رسید و فرمود:

رو به سوی قبله کن و دو رکعت نماز بگزار.

سپس دستانت را به درگاه خدای عز و جل بالا ببر و او را ثنا بگو و بر فرستاده‏ اش درود بفرست و با آیات پایانی سوره حشر و شش آیه آغازین سوره حدید و دو آیه سوره آل عمران*، خدا را بخوان و از خدای سبحان، حاجت بخواه که تو چیزی درخواست نمی‏‌کنی، جز آن که بی‏ تردید، به تو عطا خواهد کرد.

"بحارالأنوار، ج 92 ص 272- الدعوات، ص 55 ح 138"