کاهش مصرف نمک طبیعی در وعده‌های غذایی عوارض جانبی زیادی دارد که خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را افزایش می‌دهد و منجر به افزایش ضربان قلب می‌شود.

بیش از 40 سال به ما گفته شده که خوردن نمک باعث ایجاد بیماریهای مختلف از جمله بیماریهای قلبی و فشار خون می‌شود؛ برخی پزشکان می‌گویند که به همان اندازه که استعمال سیگار یا ورزش نکردن برای سلامتی ما مضر است، مصرف نمک نیز سلامتی ما را تحت تأثیر قرار می‌دهد!

بسیاری از پزشکان هنوز هم مدعی هستند که مصرف بیش از یک قاشق غذاخوری نمک، سلامتی ما را به خطر می‌اندازد و ممکن است منجر به مرگ شود! به‌گفته آنان، مصرف نمک باعث فشار خون بالا می‌شود که به‌نوبه خود به قلب ما آسیب می‌رساند اما پزشکان و محققان مرکز پزشکی "سنت لوک" که مرکز تخصصی تحقیقات قلب و گردش خون در ایالت "میزوری" آمریکاست، بر اساس تحقیقات و مطالعات جدید، به نتایجی خلاف این ادعا دست یافته‌اند.

پایگاه خبری "دیلی میل" در گزارشی از نتایج تحقیقات این گروه پزشکی می‌نویسد؛ این مرکز در تحقیقات خود ثابت می‌کند که خودداری از خوردن نمک طبیعی، آسیب‌های فراوانی به بدن انسان می‌زند.

سردبیر مجله پزشکی "قلب باز" که در انگلیس منتشر می‌شود و عضو مرکز پزشکی "سنت لوک" است در گزارش خود می‌گوید: «من داده‌های بیش از 500 مقاله پزشکی  و اسناد مربوط به نمک را بررسی کرده‌ام و هیچ مدرک علمی معتبری برای حمایت از ایده نخوردن نمک پیدا نکرده‌ام. بر اساس تحقیقات من، مصرف حداقلی نمک طبیعی می‌تواند باعث مقاومت به انسولین، افزایش ذخیره چربی در بدن و حتی خطر ابتلا به دیابت شود!»

 دستورالعمل‌های روزانه فعلی، انسانها را به خوردن 2.4 گرم نمک محدود می‌کند؛ پزشکان افرادی را که فشار خون بالایی دارند یا در معرض آن هستند، از خوردن نمک محروم می‌کنند؛ با این حال نمک طبیعی (سنگ نمک معدنی) یک ماده مغذی اساسی است که بدن ما به آن نیاز مبرم دارد و مصرف نمک طبیعی، ارتباطی با بالا رفتن فشار خون ندارد.

بر اساس تحقیقات جدید انجام‌شده، این محدودیت‌ها در برابر همه غرایز طبیعی ما ایستادگی می‌کنند؛ نیاز بیولوژیکی انسان به نمک طبیعی مانند عطش انسان به آب است؛ انسانها در اصل افراد "شورطبعی" هستند؛ تعرق انسان از نمک است و سلول‌های بدن در مایعات نمکی غرق هستند؛ انسانها بدون نمک قادر به زندگی نخواهند بود.

نقش نمک آنقدر در زندگی انسان اساسی است که کمبود آن به‌عنوان یک داروی "ضد بارداری طبیعی" عمل می‌کند؛ رژیم غذایی کم‌‌نمک باعث کاهش نیاز جنسی انسان می‌شود، احتمال بارداری را کاهش می‌دهد و بر وزن نوزادان هنگام تولد تأثیر منفی می‌گذارد؛ مطالعات بالینی نشان می‌دهد رژیم‌های غذایی کم‌نمک می‌توانند خطر اختلال در نعوظ، خستگی و کاهش سن باروری زنان را افزایش دهند.

به‌گفته پزشکان "سنت لوک" نمک به بدن کمک می‌کند تا در برابر جراحت‌های واردشده از حوادث و سایر آسیب‌ها مقاومت کند؛ نمک کافی در بدن باعث می‌شود که جراحات و سوختگی‌های ایجادشده بر بدن به‌سرعت بهبود یابند و بافت‌سازی بدن به‌درستی عمل کند.

همچنین به‌هنگام خونریزی‌های شدید، مواد نمکی موجود در بدن در جهت انسداد خونریزی عمل می‌کنند.

بنابراین چرا تقریباً همه پزشکان هنوز هم به ما می‌گویند که نمک برای بدن و سلامتی ضرر دارد؟!!

دیدگاه پزشکی ارتدوکس در مورد نمک مبتنی بر یک فرضیه مستقیم است که بر اساس آن خوردن مقادیر زیاد نمک منجر به فشار خون بالا می‌شود؛ این گفته که نمک باعث افزایش فشار خون می‌شود بیش از 100 سال پیش توسط دانشمندان فرانسوی "Ambard" و "Beauchard" بیان شد؛ آنها یافته‌های خود را بر اساس مطالعات فقط شش بیمار انجام دادند!

اما مانند بسیاری از نظریه‌های بهداشتی ساده، این نظریه مبتنی بر یک سوء تفاهم اساسی است که توسط علم معیوب ایجاد شده است؛ فرضیه معیوب این‌گونه پیش می‌رود: وقتی نمک می‌خوریم تشنه می‌شویم، بنابراین آب بیشتری می‌نوشیم؛ نمک اضافی باعث می‌شود که خون به‌روی آب بماند؛ پس محبوس شدن آب باعث افزایش حجم خون می‌شود که منجر به فشار خون بالاتر می‌شود!

اگرچه این نظریه از لحاظ ساختاری منطقی است اما مغالطه‌ای علمی رخ داده‌ است و واقعیات را پشتیبانی نمی‌کند؛ شواهد موجود در ادبیات پزشکی حاکی از آن است که فشار خون تقریباً 80 درصد از افراد مبتلا به فشار خون، هیچ ارتباطی با میزان مصرف نمک ندارد!

بین مبتلایان به فشار خون بالا، سه‌چهارم افراد به نمک حساس نیستند؛ حتی بین نیمی از افرادی که فشار خون بالا دارند، اثرات سوئی از مصرف زیاد نمک دیده نمی‌شود.

بر اساس تحقیقات مرکز "سنت لوک"، کاهش مصرف نمک طبیعی در وعده‌های غذایی عوارض جانبی زیادی دارد که خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را افزایش می‌دهد و منجر به افزایش ضربان قلب می‌شود.

از دیگر عوارض مصرف کمتر از میزان نرمال نمک طبیعی، به خطر افتادن عملکرد کلیه‌ها، غیرفعال شدن غدد تیروئید، افزایش کسترول در بدن و عاملی خطرناک برای دیابت است.

مصرف حداقلی نمک می‌تواند تغییراتی را در بدن ایجاد کند که منجر به مقاومت به انسولین، افزایش میل به قند، اشتهای خارج از کنترل و در نهایت گرسنگی داخلی می‌شود که بعضاً به‌عنوان "نیمه گرسنگی سلولی پنهان" شناخته شده و باعث افزایش وزن افراد می‌شود.

هنگامی که شروع به محدود کردن مصرف نمک خود می‌کنید، بدن شما هر کاری را انجام می‌دهد تا پایداری آن را حفظ کند؛ متأسفانه یکی از اصلی‌ترین مکانیسم‌های دفاعی بدن، افزایش سطح انسولین است که با مقاوم‌تر شدن بدن به خود انسولین‌، این کار را انجام می‌دهد؛ در نتیجه بدن قادر به انتقال گلوکز به سلولها نخواهد بود.

اگر نمک طبیعی را به‌میزان چشمگیری کاهش دهیم، منجر به کمبود "ید" در بدن می‌شود؛ نمک بهترین منبع ید در بدن است و برای عملکرد مناسب تیروئید به ید احتیاج داریم که بدون آن ممکن است سرعت سوخت‌وساز بدن کند شود.

به‌علاوه، رژیم‌های غذایی کم‌نمک، خطر کم‌آبی بدن را افزایش می‌دهد؛ سلول‌های کم‌آب بدن باعث احساس خستگی افراد و احساس نیاز به کالری بیشتر شده که بلافاصله منجر به افزایش وزن می‌شوند.

به آوای بدن خود گوش دهید؛ این دستگاه دارای یک "ترموستات نمکی" داخلی است که از فعال شدن هورمون‌های گرسنگی و افزایش وزن جلوگیری می‌کند.

چه‌مقدار نمک باید به‌صورت روزانه مصرف شود؟

بر اساس تحقیقات انجام‌شده توسط پزشکان "سنت لوک" هر بزرگسالی روزانه به‌مقدار 6.3گرم سدیم احتیاج دارد؛ این میزان حدود دو قاشق چایخوری نمک معدنی طبیعی (نه نمک تصفیه‌شده) می‌شود که میزان نیاز بدن را پوشش می‌دهد.