پاسخ:

تلفن همراه مثل چاقوی تیغ جراحی نیست. کلا هر چیزی که دارای صفحه نمایش و اسکرین باشد می‌تواند در شیمی مغز انسان‌ها تاثیر منفی، اثر شبیه به کوکائین داشته باشد. اگر عملا همه انسان ها فضای مجازی را می توانستند از زندگی خود حذف کنند سلامت روان جامعه جهانی امروز دو برابر بهتر از شرایط فعلی می‌شد.

استفاده از تلفن همراه در هر شرایطی حتی برای استفاده از بازی‌های رایانه‌ای آسیب زا هستند و تا آنجا که ممکن است سعی کنید با پررنگ کردن رابطه، نیاز فرزندان به تلفن همراه را به صفر برسانید.

باید آسیب‌شناسی کرد که چرا تلفن همراه انقدر برای دخترخانم من مهم است که حتی حاضر نیست این وسیله را در اردوی تفریحی کنار بگذارد؟ چون ارتباط با پدر و مادر در خانواده وجود ندارد و گفت‌وگوهای صمیمانه دخترانه کاملا بین اعضای خانواده حذف شده است.

لذت‌بخش‌ترین کار عالم، رابطه حقیقی و عاطفه انسان‌ها با یکدیگر است. هیچ چیزی در جهان نتوانسته است جایگزین روابط حقیقی انسانی شود.

در صورت عدم حذف تلفن همراه در زندگی فرزندانمان راهکار این است که ما یک حالت «قرارداد رفتاری» داشته باشیم.

بدین صورت که فرزندانمان باید ملزم به رعایت بندهای این قراردارد رفتاری باشند و در صورت عدم رعایت آن ملزم به عواقب آن باشند.

تعیین محتوای بندهای این «قرارداد رفتاری» و عواقب عدم رعایت آن بر عهده والدین است و بر اساس مشاورات با اساتید مراکز مشاوره باید محتوای این قرارداد صورت بگیرد.

دختر و پسرهای خانواده باید همه بندهای این قرارداد را رعایت کنند، مثلا یکی از بندهای این قرارداد رفتاری به حداقل رساندن بازی های رایانه ای در بازه مشخص توسط پدر و مادر یا عدم وجود رمزگذاری گوشی تلفن همراه باشد.

برای مطالعه متن کامل مصاحبه خبرگزاری حوزه با دکتر نصیر عابدینی، از روانشناسان حوزوی اینجا را کلیک نمایید.