امام علي ـ عليه السلام ـ روزي خطاب به مردم فرمود:
لتعطفَنَّ الدّنيا علينا بعد شماسها عطف الضّروس علي ولدها: «قطعاً دنيا پس از چموشي و رو گرداني، همانند شتر تندخوئي که از دادن شير به دوشنده اش، خودداري کرده و آن را براي بچه اش نگاه مي دارد، به سوي ما روي مي آورد و به ما مهربان مي شود».
سپس آيه (5 سوره قصص) را تلاوت فرمود که:
و نريدُ اَن نمُنّ علي الّذين استضعفُوا في الارض و نجعلهم ائمّةً و نجعلهمُ الوارثين: «اراده ما بر اين قرار گرفته است که به مستضعفين (جهان) منّت (نعمت کامل) بخشيم و آنان را پيشوايان و وارثين روي زمين قرار دهيم».[1]
به اتفاق علماي شيعه، اين سخن با ضميمه کردن آية فوق، اشاره و نويد به قيام حضرت مهدي ـ عليه السلام ـ است، زيرا تنها در زمان حکومت جهاني آن حضرت است که:
مستضعفين جهان حکومت را به دست مي گيرند و تنها در آن زمان است که مردم با اشتياق و مهرباني به سوي مکتب علي و آل علي (عليهم السلام) روي مي آورند. (بنابراين ما بايد به زمينه سازي براي چنين حکومت بزرگي همّت کنيم.)
و آيه فوق نيز که در مورد نويد حکومت مستضعفان تحت رهبري حضرت موسي ـ عليه السلام ـ در برابر فرعون و فرعونيان است به حکومتي الهي بشارت مي دهد که در برابر طاغوتها، موضع مي گيرد. و آنها را به زباله دان تاريخ مي سپارد. آيا چنين حکومت، غير از حکومت جهاني حضرت مهدي آل محمد ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ است؟!
اين آيه و آيه بعد از آن، به پنج موضوع مهم اشاره مي کند:
1. خداوند مستضعفان را مشمول نعمت کامل قرار مي دهد.
2. آنها را پيشوا و رهبر مردم مي کند.
3. آنها را وارث حکومت جبّاران مي نمايد.
4. آنها داراي حکومت استوار و نيرومند خواهند شد.
5. خدا قدرت آنها را به دشمنان نشان مي دهد.
ايا با توجه به پنج موضوع فوق و توجه به سخن علي ـ عليه السلام ـ ، به خصوص دقت در کلمه «علينا» (به سوي ما اهلبيت رو مي آورند) مي توان چنين حکومتي را به حکومتهاي باطل نسبت داد؟! مسلّماً جواب منفي است.
بنابراين، سخن فوق نويد به حکومت مصلح کل حضرت مهدي ـ عليه السلام ـ مي باشد.[2]
[1] . نهج البلاغه، حکمت 209.
[2] . شرح خوئي، ج 21، ص 280.
