نام سوره: ق 
تعداد آیات: 45 
تعداد کلمات: 373 
تعداد حروف: 1507 
ترتیب نزول: 34 
محل نزول: مکه مکرمه 

معانی نام سوره: ق از کلمات رمزی قرآن می باشد. 

نامهای دیگر: باسقات (چیزهای بلندو مرتفع) 

ویژگیهای سوره: قدرت بالای پروردگار را ترسیم می کند که چگونه با آب باران درختان تنومند و پربار نخل را می رویاند و هم رحمت و لطف بی پایان و نعمت های سرشار او را به بشر بیان می کند. 

موضوعات مطرح شده: تعجب کفار از مساله معاد – تشریح نشانه های توحید – یادآوری نعمت های الهی – اشاره به سرگذشت آموزنده اقوام و ملل و پیامبران گذشته – نظارت خداوند بر اعمال انسان – مساله معاد و حیات مجدد – خلقت آسمان و زمین.

شأن نزول و محتوای سوره ق

محور بحث های این سوره مساله (معاد) است و تقریبا تمام آیات بر همین محور دور می زند، و مسائل دیگر در آن شکل جنبی دارد. در مسائل مربوط به معاد انگشت روی امور زیر می گذارد. ۱. انکار و تعجب کافران از مساله معاد (معاد جسمانی). ۲. استدلال بر مساله معاد از طریق توجه به نظام آفرینش، و مخصوصا احیای زمین های مرده به وسیله نزول باران. ۳. استدلال بر مساله معاد از طریق توجه به خلقت نخستین. ۴. اشاره به مساله ثبت اعمال و اقوال برای یوم الحساب. ۵. مسائل مربوط به مرگ و انتقال از این جهان به سرای دیگری. ۶. گوشه ای از حوادث روز قیامت و اوصاف بهشت و دوزخ. ۷. اشاره به حوادث تکان دهنده پایان جهان که سر آغازی است بر جهان دیگر. در این میان اشاراتی کوتاه و مؤثر به وضع اقوام طغیانگر پیشین و سرنوشت دردناک و شوم آنها (مانند قوم فرعون و عاد و لوط و شعیب و تبع) و نیز دستوراتی برای توجه به خدا و ذکر او به پیامبر اسلام صلی اللّه علیه و آله و سلم داده شده است.  اشاره کوتاهی به عظمت قرآن در آغاز و پایان سوره نیز به چشم می خورد. 
/پاورقی . تفسیر نمونه جلد ۲۲ صفحه ۲۲۳./