شرح حدیثی از امام صادق(ع) توسط حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای در ابتدای جلسه درس خارج
من مواعظ امام صادق (عليه السلام):
انّ الله أنعم علی قوم بالمواهب فلم یشکروه فصارت علیهم وَبالاً و ابتلی قوماً بالمصائب فصبروا فکانت علیهم نعمة. (تحف العقول ص 359)
اگر خداوند متعال به شخص یا اجتماعی نعمتهایی عطانمود و آنان قدر این نعمتها را ندانسته و شکر آنها را بجا نیاوردند، موجب وزر و وبال آنان می گردد.
نمونه بارز این مساله، قوم بین اسراییل می باشند، که خداوند متعال به آنان نعمت حکومت صالحان، نعمت پیامبرانی چون حضرت داوود و سلیمان(علیهماالسلام) و همچنین نعمت غلبه بر فرعون را داد، ولی آنان شکر این نعم را بجا نیاوردند، بلکه دچار غرور و طغیان شدند و در نتیجه " ضربت علیهم الذلة و المَسکنة".
لذا ما در سوره مبارکه حمد از خدای متعال می خواهیم که خداوندا، راه نعمت یافتگان را به ما عطا فرما لکن نعمت یافتگانی که مورد غضب و ضلالت قرار نگرفتند. و برعکس اگر بر گروهی مصیبت و بلا نازل شد، و آنان صبر و استقامت نمودند، آن مصیبت برای آنان مبدل به نعمت می شود.
