یک نویسنده عرب با هشدار به کشورهای عربی درباره دخالت در امور سوریه و دامن زدن به بحران این کشور، هشدار داد اشتباه در چنین موقعیتهایی مانند اشتباه در مواد منفجره است، که فقط یک بار اتفاق می افتد.
"ابراهيم الامين" در مقاله ای در روزنامه "الاخبار"، تاکيد کرد : عرب هايي که در سرشان شور تغيير در سوريه موج مي زند ، مايه تاسف هستند. عربستان سعودي ائتلافي از کشورهاي عرب حاشيه خليج فارس را رهبري مي کند و از تغييرات ، اصلاحات ، گردش قدرت ، مخالفت با مقابله خشونت آميز با افکار عمومي و غيره سخن مي راند. هيچ کس بر کشتار بي گناهان سرپوش نمي نهد اما بهتر است اين سووال را مطرح کنيم که عربستان چگونه با گروه هاي القاعده در اين کشور مقابله مي کند يا اينکه با پرونده اعتراضات سياسي و مطالبات مردمي چگونه برخورد مي کند يا اينکه با تخلفات اداري و دولتي در اين کشور چه برخوردي مي شود، عربستان چگونه سربازان خود را به خارج از کشور يعني به بحرين اعزام می کند، تا تظاهر کنندگان بحريني را بکشند و آن ها را با استفاده از زور و خشونت سرکوب کنند، و آن ها را به دلايل سياسي و طایفه ای شکنجه کنند.
این نویسنده عرب افزود: آيا قطر فکر مي کند اگر پول و شبکه الجزيره را داشته باشد يا ميزبان چند نشست و کنفرانس مخالفان باشد، مي تواند اداره جريان تغيير در جهان عرب را به دست گيرد ؟ آيا قطر متوجه نيست که کشوري کوچک و فاقد توانمندي هاي اصيل است، و هرگونه اعلام آمادگي براي ايفاي نقش بزرگ تر، اين کشور را در معرض توفان قرار خواهد داد. آيا در دوحه کسي هست که گمان کند اعمال فشار به وسيله رسانه ها مي تواند معادلات را در سوريه دگرگون کند و اينگونه وانمود کند که دودستگي حاد در سوريه واقعيت است نه تخيل. آيا آن چه در ليبي اتفاق افتاد ، مشوق تکرار چنين رويکردي است؟ آيا کسي نيست که تذکر دهد اشتباه در چنين موقعيت هايي، مانند اشتباه در مواد منفجره است که تنها يک بار اتفاق مي افتد ؟
ابراهیم الامین اظهار داشت: آيا برخي فکر مي کنند اگر افکار عمومي عربي يا جهاني را در خصوص حقيقت آن چه در شهرها و روستاهاي سوريه مي گذرد ، گمراه کنند ، سوري ها اخباري که درباره شهرها و روستاهايشان از رسانه ها پخش مي شود را باور خواهند کرد؟ يا اينکه گمان مي کنند که مخالفان سوري صرفنظر از رويکردهاي مختلفشان آن ها را نقد نخواهند کرد و اخبار الجزيره را تکذيب نخواهند کرد. شبکه ای که در زير پا گذاشتن اصول حرفه اي چنان تنزل کرد که سطح آن حتي از العربيه که بر اساس انديشه تحقير دشمنان آل سعود شکل گرفته بود نيز پايين تر رفت. از آن گذشته آتش افروزي و دامن زدن به اختلافات و تنش هاي قومي و مذهبي و سپس پرداختن به نبود چنين اختلافي در سوريه و ادعاي اينکه نظام حاکم بر سوريه خواهان برانگيختن اين اختلافات است براي چيست ؟
این نویسنده عرب تاکید کرد: مساله آخر ، نبود ميانجي جدي ميان نظام و مخالفان سوري است. این امر مسووليت دو طرف است؛ آن ها بايد در خصوص ميانجي کردن يک شخص ، گروه يا دولت يا چارچوبي سياسي که بتواند نقش ميانجي سالم را ايفا کند ؛ توافق کنند و حتي اگر لازم باشد اين توافق را محرمانه بگذارند تا اين ميانجي شکاف ميان دو طرف را بازسازي کرده و با بهره مندي کافي از عقلانيت و قدرت اقناع ، به دو طرف بفهماند که کوتاه آمدن به شکل درست تنها راه دستيابي به نتيجه درست است. اگر چنين چيزي اتفاق نيفتد سوريه در معرض سخت ترين و دشوارترين شرايط خواهد بود و هيچ کس نخواهد توانست جلوي انفجار بزرگ را در آن بگيرد زيرا اکثر کشورهاي بيگانه با توجه به نقشي که سوريه در منطقه دارد ، ترجيح مي دهند که سوريه را ويران کنند.
ميرزائي
