تنها چند روز پس از برگزاری نشست «گروه اقدام» سوریه در ژنو و درخواست این گروه از دولت سوریه و مخالفان برای توافق با یکدیگر و تشکیل دولتی انتقالی، امکان‌پذیری چنین امری روز به روز بیشتر در هاله ابهام قرار می‌گیرد. یکی از مهمترین دلایل این امر، یکدست نبودن و شکاف‌های فراوان میان گروه‌های مخالف سوری است.
تنها چند روز پس از برگزاری نشست «گروه اقدام» سوریه در ژنو و درخواست این گروه از دولت سوریه و مخالفان برای توافق با یکدیگر و تشکیل دولتی انتقالی، امکان‌پذیری چنین امری روز به روز بیشتر در هاله ابهام قرار می‌گیرد. یکی از مهمترین دلایل این امر، یکدست نبودن و شکاف‌های فراوان میان گروه‌های مخالف سوری است.
اعضای گروه اقدام سوریه، به ویژه پنج عضو دایم شورای امنیت، در حالی از گروه‌های مخالف سوری خواستند با همراهی با دولت این کشور، زمینه حل بحران را فراهم کنند که اختلاف نظر میان گروه‌های گوناگون اپوزیسیون، کمتر از اختلاف نظر هر یک از آنها با دولت نیست.
این چنددستگی و اختلاف نظر شدید در جریان نشست دو روزه این گروه‌ها در قاهره، بیش از هر زمان دیگری آشکار شد. در این نشست که ۲۵۰ نماینده اپوزیسیون در آن حضور داشتند، درباره هیچ موضوعی توافق جزیی و موضوعی حاصل نشد و تنها نقطه اشتراک، عزم همه این گروه‌ها برای براندازی دولت اسد بود.
خبرگزاری رویترز با اشاره به این موضوع می‌نویسد، اختلاف نظر این نمایندگان تا اندازه‌‌ای زیاد بود که این نشست در دومین شب (سه شنبه) به هرج و مرج کشیده شد و نمایندگان گروه‌های گوناگون علاوه بر درگیری‌های لفظی و ناسزاگویی به یکدیگر، به زد و خورد و درگیری فیزیکی نیز متوسل شدند.
گفته می‌شود، یکی از اصلی‌ترین دلایل بروز این درگیری‌ها، به رسمیت شناخته نشدن نمایندگان اقلیت‌های قومی از سوی دیگر شرکت کنندگان بوده است. با این حال، زمینه جدی‌تر توافق نداشتن آنها، ترکیب کمیته‌ای بوده که قرار بود، نمایندگی همه گروه‌های مخالف سوری را بر عهده بگیرد.
به این ترتیب، چشم‌انداز حل بحران سوریه به گونه‌‌ای مسالمت‌آمیز و با روش‌های مورد تأیید جامعه بین‌المللی، بار دیگر با ابهام روبه‌رو می‌شود. نمایندگان اپوزیسیون از یک سو، از تشکیل یک پیکره واحد برای تعامل (یا حتی تقابل) با دولت اسد ناتوانند و از سوی دیگر، اعلام کرده‌اند بر خلاف طرح تأیید شده در ژنو، اسد و دیگر اعضای دولت کنونی سوریه را به دولت موقت راه نخواهند داد.
در همین حال، نیروهای «ارتش آزاد سوریه» همچنان به حملات نظامی خود علیه نیروهای دولتی سوریه ادامه می‌دهند و دولت هم با استناد به رعایت نکردن اصول توافقات و آتش‌بس از سوی طرف مقابل، به رویارویی نظامی با آنها ادامه می‌دهد.
در این شرایط و در زمانی که برخی قدرت‌های منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای با دامن زدن به بحران سوریه در پی منافع موردنظر خود هستند، بعید به نظر می‌رسد، طرح موردنظر کوفی عنان که به تأیید سران شرکت کننده در ژنو نیز رسیده بود، سرانجام مثبتی پیدا کند.
