تربیت به طور اتفاقی حاصل نمی گردد بلکه محصول تلاش مستمر والدین دغدغه مند خواهد بود. یکی از مهمترین و اساسیترین مواردی که هر پدر و مادری در خصوص فرزندان خود باید به آن توجه داشته باشد و غافل نگردد این است که به فرزندان خود این اطمینان را بدهد با رفتار خود و حرکات خود در همه حالات، میتوانند آنها را دوست بدارند و عشق و علاقه خود را به آنان ابراز کنند و این عشق و علاقه به آنان در گرو انجام دادن کارهای خاصی نخواهد بود که ما دوست میداریم. لذا یکی از راهکارهای نشان دادن عشق و علاقه به فرزندان این است که همیشه آماده گفتگو با او و گوش دادن به حرفهای آنان باشید و فقط دنبال این نباشید که خواستههای خود را به حق دانسته و جامه عمل بپوشانید.
برای برخی از والدین گفتگو کردن با فرزندان کار سختی است و ممکن است این کار را برنتابند چرا که تصور میکنند که این کار باعث میگردد تا فرزندان آنان، حرمت شخصیت والدین را نگه ندارند و حفظ نکنند اما از این نکته مهم غافل هستند که با این کار خود، آموزش گفتگو و مذاکره را از فرزندان دریغ میکنند و این مهارت مهم را که در رشد فکری و پرورش فرزندان تاثیر بسزایی خواهد داشت نادیده میگیرند. که اینگونه والدین این مهارت را از فرزندان خود دریغ میکنند چرا که فرزندان از این طریق یاد میگیرند تا خواستههای خود را با زبان گفتگو و مذاکره مطرح کنند و در مقابل نیز گوش شنوایی هم برای درک کردن دیگران داشته باشند.
چند نکته مهم در خصوص تربیت فرزندان:
۱.حفظ نزدیکی رابطه با فرزندان.
یکی از مهمترین اصول مهارتهای فرزندپروری این نکته است که برای داشتن فرزندانی موفق شاد و صمیمی نباید کاری کرد که فاصله بین فرزندان با پدر و مادر زیاد گردد یا به عبارت دیگر نباید فرزندان خود را تهدید یا تحقیر یا تنبیه کنیم به طوری که احساس حقارت کنند تا در نتیجه سبب گردد فاصلهای میان خود و والدین احساس کنند.
اگر با فرزند خود اختلاف نظر دارید و خود را حق به جانب میدانید قبل از هر اقدام و یا رفتاری از خودتان سوال کنید که آیا این کار شما را به هم نزدیک میکند یا باعث دوری شما از یکدیگر خواهد شد.
۲. اعتمادسازی بین والدین و فرزندان.
از مهمترین اصول و مهارتی که باید والدین در ارتباط با موضوع فرزندپروری با آن توجه کافی و لازم داشته باشند. اعتمادسازی کنند بین خود با فرزندان خود، یعنی اینکه به فرزندان خود بفهمانید که هر کاری کنند و یا هر حرفی بزنند آنها را طرد نخواهید کرد درست است البته که منظور این نیست که در زمینههایی که با آنها مخالف هستید هم از آنها حمایت میکنید اما نه هرگونه حمایت بیقید و شرطی.
فرزندان شما باید بفهمند که رابطه شما با آنها از هر چیز دیگری ارزش و اهمیت بیشتری دارد و در هر شرایطی والدین آمادگی کمک کردن و راهنمایی کردن به فرزندان خود را دارند این یعنی اعتمادسازی با فرزند.
۳. آموزش مسئولیت پذیری به فرزندان
والدین باید به فرزندانشان بیاموزند که مسئولیت انتخابهای خود را بر عهده بگیرند البته منظور ما از مسئولیت پذیری به معنای تنبیه کردن فرزند نیست چرا که تقریباً اکثر بچههایی که تنبیه میشوند تمام وقت و انرژی خود را صرف فرار از تنبیه یا مقاومت در برابر آن تنبیه میکنند منتها نکتهای که باید مورد توجه قرار گیرد این است که کودکان باید فقط طعم طبیعی رفتارهای خود را بچشند نه بیشتر.
به طور مثال زمانی که در مورد وقت خواب فرزندتان با او بحث میکنید میتوانید به او حق انتخاب بدهید یعنی او زمان خوابش را مشخص کند. اما این نکته را هم بداند که برای اینکه فردا در مدرسه سرحال باشد نیاز دارد تا خواب کافی داشته باشد زمانی که بچهها مطمئن میشوند که با آنها دشمنی ندارید بهتر حرف شما را گوش میدهند لذا زمانی که والدین در مورد رفتارهایی مثل لباس پوشیدن، غذا خوردن و خوابیدن، به بچهها حق انتخاب میدهند میتوانند اثرگذاری بیشتری روی آنها داشته باشند و فرزندان از این طریق اعتماد بیشتری نسبت به والدین خواهند داشت.فرزندان زمانی که به والدین اعتماد داشته باشند بیشتر به حرفها و توصیههای آنان گوش میدهند چرا که میفهمند توصیههای والدین از روی محبت و دوست داشتن آنها میباشد نه چیز دیگر.