در مسجد النبی بودم و در حالی که تسبیح در دستم بود، صلوات می فرستادم. یک زائر عرب که در کنارم نشسته بود، متوجه نحوه صلوات فرستادنم بر پیامبر شد.
پس از سلام و احوال پرسی، سوال کرد: آیا می شود یک بار صلوات را با صدای بلند بخوانی؟ من هم این کار را انجام دادم!
گفت: ما در صلوات خودمان و آله نمی گوئیم و شما این را اضافه می کنید!
از او سؤال کردم که از کدام کشور می باشد. گفت: اهل مغرب و ساکن فرانسه هستم.
گفتم: شما هم در هنگام صلوات می گوئید اللهم صل علی محمد کما صلیت علی ابراهیم و علی آل ابراهیم. پس شما چرا «آل ابراهیم» را ذکر می کنید، ولی آل پیامبر را ذکر نمی کنید؟
برای او روایتی از کتاب صواعق محرقه آوردم و گفتم در صفحه 146 این کتاب آمده است که پیامبر فرمودند «برای من درود بریده نفرستید». گفته شد: بریده یعنی چی؟ فرمودند «نگوئید اللهم صل علی محمد و سکوت کنید، بلکه لازم است که بگوئید اللهم صل علی محمد و علی آل محمد.
زائر عرب با تعجب گفت: پس چرا ما اهل سنت صلوات را این چنین نمی خوانیم؟
گفتم: شما باید به مطالعه کتب روایات و تاریخ بروید و صرفاً به حرف اکتفا نکنید.