اسلام، دینی است که خدا برای هدایت انسان‌ها به سمت کمال و نجات از گرداب گناهان، بلاها و ظلم ظالمان، فرستاده است.[1] از سویی پیروان آن را نیز به گونه‌های مختلف ستوده است؛ زیرا اینها وجود خود را منحصر در دنیا ندانسته و با نگاه عمیق و دقیق خود، به آخرت و زندگی اخروی، به مقامات معنوی و آخرتی نائل آمده اند.
این ها مسلمانانی هستند که حاضر نشدند سر تعظیم در مقابل هر ظالمی فرود آورند. به خدا توکل دارند و با دل بریدن از مادیات، وجود خود را به عالم ملکوت پیوند زده اند در نتیجه نه تنها باعث عزت مسلمانان شده اند؛ بلکه انسانیت را زنده کرده اند.[2]
علت سختگیری بر مسلمانان
تجربه تاریخی نشان داده تا زمانی که مسلمانان، تحت سلطه قدرت‌های بزرگ قرار بگیرند و بدون درگیری سختی ظلم ظالمان را تحمل کنند، ظالمان نیز نه تنها کاری با آن ها ندارد؛ بلکه گاه با سوء استفاده از آموزه‌های دینی، برای پیشبرد اهداف خود بهره می‌گیرند.[3]
اما اگر جبهه حق و مسلمانان، قدرت بگیرد، ظالمان و دشمنان، هرگز لحظه ای آرام نمی نشینند، بنابر این با هر وسیله ای شروع به تضعیف و تفرقه افکنی بین مسلمانان می‌کنند، تا از قدرت گرفتن مسلمانان بکاهند؛ زیرا با قدرت گرفتن مسلمانان، منافع دنیایی آن ها به خطر می‌افتد.[4]
دستگیره های دشمن برای تضعیف قدرت مسلمانان
چون دشمن، منافع خود را در خطر می‌بیند، اقدامات و عملیات روانی خود را علیه مسلمانان شروع می‌کند، تا از قدرت آن ها بکاهد، بر همین اساس مواردی را در دستور کار خود قرار می‌دهد.
1. تبلیغ این که مسلمانان، انسان‌های عقب افتاده، دون‌مایه و بی‌ارزش‌اند و برای پذیرش عامه مردم، با فضاسازی و گاه با مصداق‌سازی، سعی در قانع کردن اذهان عمومی مردم می‌کنند.[5]
2. گاهی برای خود شیرینی، مسلمانان را انسان‌هایی جنگ افروز و وحشی معرفی می‌کند، حتی گاهی با گزینش هدفمند از آموزه‌های دینی، بر علیه خود مسلمانان اقدام کرده و شروع به مصداق سازی می‌کنند. در این زمینه می‌توان به گروه تروریستی داعش اشاره کرد.
3. از سویی دیگر مسلمانان را تابع دین خرافی و مخالف هر گونه علم و تکنولوژی معرفی می‌کنند. این ها با نفوذ در بین مسلمانان، استفاده از احساسات مردم، تطمیع سودجویان ضعیف الایمان و برداشت ناصواب از برخی آموزه‌های دینی، خرافات را در بین مسلمانان اشاعه داده و کم کم برای آن ها دین‌های نوظهوری ترتیب می‌دهند.[6]
4. مسلمانان را مصداق بارز مخالفان با هر گونه روشن فکری می‌دانند و آن ها را دارای تفکری متهجرانه و خشک معرفی می‌کنند. مانند: تفکرات وهابیت و طالبان.
این ها مواردی است که اسلام و مسلمانان را در نظر نگاه سطحی عموم مردم، تاریک و بی ارزش نشان می دهند، تا جایی که واژه «اسلام» و «مسلمان»، با این برداشت‌های غلط، همراه می‌شود.
راه برون رفت از این عرصه
هر چند عملیات روانی دشمنان و تبلیغات ضد دینی آن ها، تازگی ندارد؛ ولی برای برون رفت از آن، نیاز به تبیین و روشنگری زیادی است، که در این جا به برخی از آن ها اشاره می‌شود.
1. ورود مسلمانان به عرصه‌های علم و فن آوری.[7]
2. تبیین و روشنگری تفکرات گروهک‌هایی مانند وهابیت، داعش و فرقه‌های نوظهور.
3. روشنگری و تبیین درست دین و زیبایی‌های آن، از آیات و روایات به طور گسترده[8]
4. معرفی بزرگان دین اسلام به جهان در عرصه‌های مختلف.
بنابر این بر هر مسلمانی لازم است علاوه بر بصیرت نسبت به دین؛ به روشنگری دین اسلام در عرصه‌های مختلف بپردازد.
پی نوشت
[1]. سوره آل عمران، آیه 19.
[2]. سوره فرقان، آیه 63.
[3]. فضل الاعتزال و طبقات المعتزله، عبدالجبار، ص 143.
[4]. چالش‌های فکری زمان امام حسن علیه السلام.
[5]. سوره احقاف، آیه11.
[6]. مصباح الشریعه، منسوب به امام صادق علیه السلام، ص 13.
[7]. سوره نحل، آیه24.
[8]. عیون اخبار الرضا علیه السلام، ج1، ص 307.
