اهل‌بیت علیهم‌السلام به زیبایی هرچه تمام‌تر، آیات نورانی قرآن کریم را بر حادثه غم‌بار عاشورا تطبیق داده و پیامد قیام امام حسین علیه‌السلام را جز پیروزی و جاودانگی تفسیر نکرده‌اند.
شیعیان بر این باورند که وجود مطهر رسول الله و اهل‌بيت عصمت عليهم‌السلام هر يک، قرآن ناطق هستند و قلب ایشان ظرف حقائق قرآن است. از این‌رو، هر آنچه که معصومان علیهم‌السلام می‌فرمایند، با آیات قرآن مطابقت کامل دارد، به گونه‌ای که قرآن مانند یک متن کلی است که احادیث، آن را توضیح و شرح می‌دهند.[1]
اندیشمندان با انصاف در طول تاریخ بر پیروزی قطعی و همیشگی قیام امام حسین علیه‌السلام اذعان و اعتراف داشته‌اند. زیبایی و حلاوت این ادعای مهم آنگاه بیشتر می‌شود که آیات قرآن بر این فتح الفتوح، شهادت دهند. احادیث تفسیری از اهل‌بیت علیهم‌السلام می‌تواند راهگشای این مطلب باشد.[2]
سیدالشهداء و یارانش در بهشت
هنگامی که مروان‌بن‌حكم برای بیعت گرفتن از امام حسین علیه‌السلام وارد مدينه شد، روى تخت دراز کشید. او گمان می‌کرد که می‌تواند این آشوب را به نفع خلیفه خودخوانده یعنی یزید تمام کند، پس این آیه را خواند: «رُدُّوا إِلَى اللَّهِ مَوْلاهُمُ الْحَقِّ أَلا لَهُ الْحُكْمُ وَ هُوَ أَسْرَعُ الْحاسِبينَ»؛[3] «تمام بندگان به سوی خدا، كه مولاى حقيقى آنهاست، بازمی‌گردند. بدانيد كه حكم و داورى، مخصوص اوست و او سريع‌ترين حسابگران است».
یکی از شیعیان که در مجلس مروان حضور داشت، این جریان را برای امام حسین علیه‌السلام بازگو کرد. امام علیه‌السلام در پاسخ فرمودند: «آرى، به خدا قسم، من و يارانم به سوى بهشت بازمی‌گرديم و مروان و يارانش نیز به سوی جهنم بازخواهند گشت».[4]
هم رتبه خاتم الأنبیاء
امام صادق علیه‌السلام فرمودند: «خدای متعال در برابر شهادت امام حسین علیه‌السلام چند ویژگی به ایشان عطا فرمود؛ امامت در نسل ایشان قرار گرفت؛ تربت مزارش شفابخش است؛ دعا نزد قبرش مستجاب می‌شود؛ تمام زمانی که زائران سیدالشهداء برای این سفر زیارتی سپری کردند، از عمرشان حساب نمی‌شود».
در این هنگام یکی از شیعیان از امام صادق علیه‌السلام پرسید: «این ویژگی‌هایی است که به واسطه امام حسین علیه‌السلام به دست آمده و دیگران از آن بهره می‌برند. خود سیدالشهداء چه چیزی را از خدا در برابر شهادتشان دریافت کرده است؟»
امام صادق علیه‌السلام فرمودند: «خداوند امام حسین علیه‌السلام را به جدّش خاتم الأنبیاء صلی‌الله‌علیه‌وآله ملحق نموده و هم‌درجه و هم‌پایه ایشان قرار داد». سپس این آیه را تلاوت فرمودند: «وَ الَّذينَ آمَنُوا وَ اتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّيَّتُهُمْ بِإيمانٍ أَلْحَقْنا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ»؛[5] «كسانى كه ايمان آوردند و فرزندانشان به پيروى از آنان ايمان اختيار كردند، فرزندانشان را در بهشت به آنان ملحق می‌كنيم».[6]
پیروزی با عظمت
امام حسین علیه‌السلام به ظاهر از دشمن شکست خورده و در سرزمین کربلا با فجیع‌ترین شیوه، شهید شدند، اما خون مطهر ایشان باعث استحکام بنیان اسلام شد. بی‌گمان این هدف مقدس را باید پیروزی با عظمت نامید که آیندگان نیز می‌توانند در آن سهیم باشند.
امام رضا علیه‌السلام فرمود: «اگر دوست داری به ثواب کسانی برسی که با امام حسین علیه‌السلام شهید شدند، هرگاه به یادشان افتادی، این آیه را تلاوت کن؛ «يا لَيْتَني كُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظيماً»؛[7] «اى كاش من هم با آنها بودم و به رستگارى و پيروزى بزرگى می‌رسيدم».[8]
پی نوشت:
[1]. حسن‌زاده آملی، حسن، هزار و یک کلمه، دفتر تبلیغات، ج1، ص 85.
[2]. قلندری، حمید، سومین امام علیه‌السلام، فراگفت، ص 103-106.
[3]. انعام/62.
[4]. عیاشی، محمد، تفسير العياشي، المطبعة العلمية، ج1، ص 362.
[5]. طور/21.
[6]. طوسی، محمد، الأمالی، دار الثقافة، ص 317.
[7]. نساء/73.
[8]. صدوق، محمد، عيون أخبار الرضا عليه‌السلام، نشر جهان، ج1، ص 300.
