... وَلَا يَغْتَبْ بَعْضُكُمْ بَعْضًا أَيُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَنْ يَأْكُلَ لَحْمَ أَخِيهِ مَيْتًا فَكَرِهْتُمُوهُ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَحِيمٌ...
و از یکدیگر غیبت ،ننمایید، آیا احدی از شما دوست دارد که گوشت برادر مرده اش را بخورد؟ بی تردید از این کار] نفرت دارید از خدا پروا کنید که خدا بسیار توبه پذیر و مهربان است. (حجرات۱۲)
توضیح : دین مبین اسلام اهمیت فراوانی برای آبروی مؤمنان قائل شده است و به هیچ کس اجازه نداده است تا آبرو و حیثیت دیگران را به خطر اندازد. به همین دلیل، در اسلام از غیبت و بدگویی در نبود دیگران نهی شده است. این در حالی است که مترقی ترین جوامع حافظ حقوق انسان هنوز به چنین حق بزرگی پی
نبرده اند قرآن غیبت را به مثابه ی آن میداند که کسی گوشت برادر مرده اش را بخورد. این تشبیه بیانگر این مطالب است که آبروی هر فرد چون گوشت تن او است و تجاوز به آبروی برادر دینی، مانند خوردن گوشت تن او - و در نتیجه، از بین رفتن -وی میباشد؛ به ویژه آنکه این تجاوز در غیاب وی باشد که قدرت دفاع از خود را نیز ندارد تعبیر گوشت مرده نیز از این جهت است . از این رو همان گونه که نکوهیده ترین اعمال خوردن گوشت هم نوعان به ویژه برادر انسان است غیبت نیز زشت و تنفرانگیز است.
حديث: امام سجاد عليه السلام : إجتَنِبِ الْغِيبَةَ فَإِنَّهَا إِدَامُ كِلابِ النّار از غیبت پرهیز کن زیرا غیبت خورش سگهای جهنم است.
(امالی شیخ صدوق: ص۲۰۹ ح ۹)