پنجم جمادی الاول سالروز ولادت حضرت زینب(س) است؛ عالمه‌ای که بی‌واسطه به اوج علم و معرفت رسید و حتی دشمنانش نیز به مقام علمی‌اش اعتراف کردند.در این گزارش بر اساس روایات حضرات معصومین علیهم السلام به بررسی مقام علم لدنی بانوی کربلا خواهیم پرداخت.
امام سجاد(ع) در روایتی که در جلد ۴۵ بحارالانوار آمده، خطاب به عمه‌شان فرموده‌اند: «تو به حمد خدا عالمه‌ای هستی که نزد کسی درس نخوانده‌ای و فهمیده‌ای بدون آنکه کسی به تو فهمانده باشد».
در واقعه شام، زمانی که حضرت زینب(س) خطبه آتشین خود را ایراد فرمودند، یزید با شگفتی از منشأ این علم و بلاغت پرسید و پاسخ شنید که این علم، موهبتی الهی است.
علامه مجلسی، شیخ عباس قمی و شیخ جعفر نقدی از جمله علمای بزرگی هستند که در آثار ارزشمند خود به این ویژگی منحصر به فرد عقیله بنی‌هاشم اشاره کرده‌اند.
در کتاب منتهی‌الآمال آمده است که آن حضرت از علوم الهی و معارف ربانی بهره کامل داشتند، بی‌آنکه نزد کسی تحصیل کرده باشند.
شیخ عباس قمی در نفس المهموم نقل می‌کند که در مجلس یزید، دانشمندان شام از پاسخ‌های ایشان متحیر شدند؛ علاوه بر این در کتاب «اعیان الشیعه» سید محسن امین آمده که حضرت زینب(س) در مدت اقامت در شام، جلسات علمی برای زنان برگزار می‌کردند. مرحوم ابن طاووس در «لهوف» نقل می‌کند که خطبه‌های ایشان بدون هیچ مکث و تأملی ایراد می‌شد.
این روایات تاریخی نشان می‌دهد که علم حضرت زینب(س) از جنس علوم اکتسابی نبوده، بلکه علمی لدنی و الهی است که بدون واسطه معلم بشری به ایشان عطا شده است.
در شرایطی که جامعه امروز تشنه الگوهای ناب علمی و معرفتی است، بازخوانی این بُعد از شخصیت حضرت زینب(س) می‌تواند چراغ راه طالبان علم و معرفت باشد.
منبع: بحارالانوار، احتجاج شیخ طبرسی، زینب کبری شیخ جعفر نقدی، منتهی الامال
