گر چه برخى از علماى اهل سنت تنها به ولادت فرزندى به نام مهدى از امام حسن عسکرى اشاره کرده اند و حيات او تا اين زمان و منجى و موعود بودن او را به شيعه نسبت مى دهند ولى برخى از آنان تصريح به زنده بودن او تاکنون و نيز موعود و منجى بودن او دارند که مى توان از ميان آنها به افراد ذيل اشاره نمود.
۱- محمد بن يوسف گنجى شافعى (متوفاى ۶۵۸ ه‍ق ) مى گويد: (ابو محمد حسن عسکرى از خود فرزندى به جاى گذاشت که همان امام منتظر است).(۱)
٢- عبدالوهاب شعرانى حنفى مى گويد: (در آخرالزمان اميد به خروج مهدى است. او از اولاد امام حسن عسکرى است ولادت او نيمه شعبان سال ٢۵۵ هجرى اتفاق افتاد تا به حال زنده است تا با حضرت عيسى × اجتماع کند. عمرش تا اين زمان ۷۰۶ سال است. اين چنين شيخ حسن عراقى به من خبر داد).(٢)
۳- نورالدين عبدالرحمن جامى حنفى بعد از بيان تاريخ ولادت حضرت مهدى × مى گويد: (او کسى است که زمين را پر از عدل و داد خواهد کرد).(۳)
۴- قاضى بهلول بهجت افندى مى گويد: (ولادت امام دوازدهم در پانزدهم ماه شعبان سال ٢۵۵ هجرى بود و اسم مادرش نرجس است. براى او دو غيبت است: يکى صغرا و ديگرى کبرا. هر گاه خداوند به او اذن دهد ظهور کرده آن گاه زمين را پر از عدل و داد خواهد کرد). (۴)
۵- صدر الدين حموينى؛ در ذيل حديثى که او از پيامبر | نقل کرده آمده است: (... همانا دوازدهمين از فرزندانم غيبت مى کند تا اينکه خداوند متعال به او اذن خرج مى دهد).(۵)
۶- شيخ فريد الدين عطار نيشابورى؛ او در قصيده اى مى گويد:
صد هزاران اوليا روى زمين
از خدا خواهند مهدى را يقين
يا الهى مهدى ام از غيب آر
تا جهان عدل گردد آشکار(۶)
۷- جلال الدين رومى او نيز در قصيده اى مى گويد:
اى سرور مردان على! مستان سلامت مى کنند
وى صفدر مردان على! مردان سلامت مى کنن
تا اينکه بدين جا مى رسد:
با مير دين هادى بگو با عسکرى مهدى بگو
با آن ولى مهدى بگو: مستان سلامت مى کنند(۷)
۸- صدر الدين قونوى؛ او هنگام وفات در وصيت خود به شاگردانش مى گويد: (... هفتاد هزار بار ذکر (لا اله الا الله) را در شب اول مرگم با حضور قلب بگوييد و سلام مرا نيز به حضرت مهدى برسانيد).
۹- احمد بن يوسف ابوالعباس قرمانى حنفى؛ او مى گويد: (محمد حجت ، خلف صالح ، عمرش هنگام وفات پدرش پنج سال بود. خداوند در آن سن به او حکمت آموخت همان گونه که در کودکى به حضرت يحيى آموخت ... علما اتفاق دارند بر آنکه مهدى همان قائم در آخرالزمان است ...).(۸)

منابع و مراجع:

۱- کفاية الطالب ، ص ۳۱٢.
٢- اليواقيت و الجواهر ، ج ٢ ، ص ۱٢۷.
۳- شواهد النبوه ، ص ۴۰۴.
۴- المحاکمة فى تاريخ آل محمد صلى الله عليه و آله، ص ٢۴۶.
۵- فرائد السطمين ، ج ٢ ، ص ۱۳٢.
۶- ينابيع المودة ، ج ۳ ، ص ۳۵۰ و ۳۵۱.
۷- ينابيع المودة ، ج ۳ ، ص ۳۵۱.
۸- اخبار الدول و آثار الاول ، ج ۱ ، ص ۳۵۳.