در بخشی از دعای عهد امام زمان ـ علیه السّلام ـ آمده است: «بار خدایا! من در بامداد این روز و تمام دوران زندگانیم، عهد و پیمانی را كه با آن حضرت بسته‎ام تجدید می‎كنم، كه هرگز از آن عهد و بیعت برنگردم و بر وظایف خودم پایدار بمانم...»

برای این منظور می توانیداز نكات زیر كمك بگیرید

1. تهذیب نفس و كسب فضایل اخلاقی؛[1] یكی از عوامل اصلی كسب رضایت امام زمان ـ علیه السّلام ـ و توفیق دیدار آن حضرت، تهذیب نفس و آراستن خود به اخلاق نیكوست. در روایتی از امام صادق ـ علیه السّلام ـ آمده است: «مَنْ سره ان یكون من اصحاب القائم، فینتظر، ‌و لیعمل با الورع و محاسن الاخلاق...»[2]

(هر كس دوست می‎دارد از یاران حضرت قائم ـ علیه السّلام ـ باشد (و آن حضرت از او راضی باشد) باید كه منتظر باشد و در این حال به پرهیزكاری و اخلاق نیكو رفتار نماید). از این روایت استفاده می‎شود كه امام زمان ـ علیه السّلام ـ در صورتی از ما راضی می‎شود كه از گناهان دوری نماییم و خود را به اخلاق شایسته و اسلامی آراسته سازیم.

موضوع تهذیب نفس و دوری گزیدن از گناهان و اعمال ناشایست، به عنوان یكی از عوامل كسب رضایت امام زمان ـ علیه السّلام ـ و وظایف منتظران در عصر غیبت از چنان اهمیتی برخوردار است كه در توقیع شریفی كه از ناحیة مقدسه حضرت صاحب الامر به مرحوم شیخ مفید (ره) صادر گردیده، اعمال ناشایست و گناهانی كه از شیعیان آن حضرت سر می‎زند، ‌یكی از اسباب و یا تنها سبب طولانی شدن غیبت آن حضرت شمرده شده است.

آن حضرت می‎فرماید: «تنها چیزی كه رابطه ما را با شیعیان قطع نموده و از آنان پوشیده می‎دارد، همانا چیزهای ناخوشایندی است كه از شیعیان به ما می‎رسد و خوشایند ما نیست و از آنها انتظار نمی‎رود».[3]

2. عمل نمودن به وظایف فردی و اجتماعی (احساس مسؤولیت)؛ حفظ و تقویت پیوند قلبی را امام عصر ـ علیه السّلام ـ و تجدید دایمی عهد و پیمان با آن حضرت یكی دیگر از وظایف مهم شیعیان و عامل رضایت و خشنودی آن حضرت و نیز مقدمه‎ای برای دیدار وی می‎باشد. هرگز نباید احساس كنیم كه در جامعه رها و بی‎مسؤولیت هستیم و هیچ تكلیف و وظیفه‎ای نسبت به امام و مقتدای خود نداریم.

اگر واقعاً ‌می‎خواهیم رضایت امام زمان ـ علیه السّلام ـ را بدست آوریم باید وظایف فردی و اجتماعی خود را بشناسیم و به صورت صحیح به آنها عمل كنیم. در روایتی از امام باقر ـ علیه السّلام ـ آمده است كه : «اصبرو علی اداء الفرائض و صابرو عدوَّكم و رابطوا امامكم المنتظر».[4]

(برای انجام واجبات صبر كنید، و در برابر دشمنان‎تان مقاومت از خود نشان دهید، و پیوندتان را با امام منتظرتان مستحكم نمایید). این روایت بیانگر وظایف فردی و اجتماعی انسان است كه موجب تقویت ارتباط با امام زمان ـ علیه السّلام ـ و رضایت آن حضرت می‎شود.[5]

اینكه می‎بینیم در روایت‎های متعددی، امامان ما شیعیان خود را به تجدید عهد و بیعت با امام زمان خود سفارش كرده واز آنها خواسته‎اند كه در آغاز هر روز و حتی بعد از هر نماز واجب، ‌دعای عهد بخوانند، همه نشان از اهمیت پیوند دایمی شیعیان با امام زمان ـ علیه السّلام ـ دارد، یعنی به این وسیله شیعیان هر روز به یاد امام زمان ـ علیه السّلام ـ می‎افتند و با تجدید عهد و پیمان از كارهای ناروا پرهیز نموده در جهت كسب رضایت آن حضرت تلاش می‎كنند.

در بخشی از دعای عهد امام زمان ـ علیه السّلام ـ آمده است: «بار خدایا! من در بامداد این روز و تمام دوران زندگانیم، عهد و پیمانی را كه با آن حضرت بسته‎ام تجدید می‎كنم، كه هرگز از آن عهد و بیعت برنگردم و بر وظایف خودم پایدار بمانم...»[6].

دقت در عبارت‎های این دعای شریف می‎تواند تصویری روشن از مفهوم عهد و پیمان با امام زمان ـ علیه السّلام ـ به ما ارائه دهد. اگر شما در آغاز هر روز با حضور قلب و توجه، چنین عهد و پیمانی را با امام زمان ـ علیه السّلام ـ تجدید نمایید، هرگز به ركود، ذلت و خواری و ظلم كه برخلاف رضایت آن حضرت است، تن نخواهید داد، و از هر نوع گناه ومعصیت نیز دوری خواهید نمود. بنابراین برای ایجاد رابطه با امام زمان و شناخت اینكه چه اعمال و رفتاری موجب رضایت آن حضرت است حتماًً دعای عهد امام زمان ـ علیه السّلام ـ را بخوانید.

خلاصه آنكه رضایت امام زمان ـ علیه السّلام ـ با انجام اعمال شایسته، عبادت خداوند، ایمان، تزكیه و خودسازی و نیز رعایت تقوا در تمامی شرایط و موقعیت‎های زندگی و دوری از گناه امكان پذیر است. همه ما باید وظایف فردی و اجتماعی خودمان را بشناسیم و به آن عمل كنیم، تنها در این صورت است كه رضایت امام زمان ـ علیه السّلام ـ حاصل می‎شود. اگر در جامعه‎ای چنین فرهنگی حاكم شود و همه در پی رضایت امام زمان ـ علیه السّلام ـ باشند و وظایف فردی و اجتماعی خود را به نحو احسن انجام دهند، آن جامعه هرگز دچار بحران فرهنگی، از خود بیگانگی، یأس و ناامیدی، و انحطاط نخواهد شد.

نكته دیگر اینكه، رضایت امام زمان ـ علیه السّلام ـ دقیقاً به معنای توفیق دیدار آن حضرت نیست، دیدار امام زمان به صورتی كه او را ببینیم و صحبت كنیم، برای همگان امكان پذیر نیست، دیدار امام زمان ـ علیه السّلام ـ برای افراد خاصی حاصل می‎شود البته شما هم می‎توانید با عبادت و خودسازی به این مقام دست یابید، ‌امّا ارتباط قلبی و عاطفی با امام زمان ـ علیه السّلام ـ برای تمامی افرادی كه به وظایف خود عمل كنند و همیشه به یاد امام باشند، امكان پذیر است. شما بیشتر به این موضوع فكر كنید و رضایت و ایجاد رابطه قلبی با امام زمان ـ علیه السّلام ـ را هدف خویش قرار دهید، ‌كه البته اگر این حاصل شد، ممكن است دیدار امام زمان ـ علیه السّلام ـ نیز نصیب شما شود.[7]

بخش دیگر از سؤال شما این بود كه: آیا هر موقع كه با آقا صحبت كنیم، صدای ما را می‎شنود؟ پاسخ این است كه آری، هر موقعی كه با امام زمان ـ علیه السّلام ـ صحبت كنیم، صدای ما را می‎شنود، امام زمان ـ علیه السّلام ـ حجت خداوند در روی زمین است، لذا ناظر بر تمامی اعمال و رفتار انسانها می‎باشد، همه كارهایی كه انجام می‎دهیم، حتی كارهای خلاف و ناشایست، او می‎بیند و تمامی گفته‎های ما را می‎شنود منتهی وقتی كه صحبت ما با او باشد و او را مورد خطاب قرار دهیم، نه تنها صحبت ما را می‎شنود كه پاسخ ما را نیز می‎دهد، تفاوت در فهم و دریافت‎های پاسخ است.

افرادی كه خودساخته هستند و از معنویت بالایی برخوردارند، ممكن است صدای امام زمان ـ علیه السّلام ـ را بشنوند، امّا دیگران متناسب با درجة معنوی‎شان حالتی را در خویش احساس می‎كنند كه امام توجهی خاص به آنها نموده است.